Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Η διαφορά ανάμεσα σε μας τους ορθοδόξους χριστιανούς και στους άλλους είναι στη διδασκαλία της θέωσης, δηλαδή της ένωσης του ανθρώπου με το Χριστό. Η σωτηρία του ανθρώπου είναι η ένωσή του με το Χριστό. Ο ορθόδοξος  χριστιανός  ενώνεται με το Χριστό και   δε ζει  για τον εαυτό του αλλά για το Χριστό που πέθανε και αναστήθηκε για τον καθένα από εμάς 

Ο Κύριός μας είπε πως κανείς δεν μπορεί να ζει για τον εαυτό του. Ο εαυτός είναι σαν τα παιδιά στις αγορές που φωνάζουν μεταξύ τους, σας τραγουδήσαμε και δε χορεύσατε, σας θρηνήσαμε και δεν κλάψατε. 

Η εικόνα του εαυτού σαν τα παιδιά στις αγορές θυμίζει τα φιρφίρια, που αλλάζουν κατεύθυνση με τον αέρα και δε μένει τίποτε σταθερό.. 

Μόνο οι ορθόδοξοι χριστιανοί γνωρίζουν ότι κανείς δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο της ζωής του, άλλον, από αυτόν που είναι ο Ιησούς Χριστός. 

Κάποτε ακούγοντας , τη διάλεξη ενός Ινδού , για το πώς να ζει κανείς στον κόσμο για να αρέσει στο Θεό, ρώτησα τον ομιλητή,  πώς γίνεται να ζει κανείς ενάρετα σ’ ένα κόσμο, στον οποίο επικρατεί το κακό;  

Δεν θυμάμαι την απάντηση του Ινδού ομιλητή .. Θυμάμαι , μόνο, πως για να απαντήσει χρειάστηκε να δώσει ακόμα μια  διάλεξη απ΄ την οποία εγώ δεν κατάλαβα τίποτε. Άλλωστε δεν άκουγα τι έλεγε ο ίδιος στη γλώσσα του, διότι εμείς ακούγαμε τον μεταφραστή, που δεν ξέρω, αν κι ίδιος καταλάβαινε τι έλεγε.

 Κι όμως η απάντηση στο ερώτημα πώς να ζω για το Χριστό, είναι απλή και την κατέχει αυτός που ζει κοντά στην Εκκλησία: Δεν είναι ούτε το ερώτημα ούτε η απάντηση φιλοσοφική. Είναι απλή η απάντηση και στον αγράμματο και στον επιστήμονα, αν μετέχει στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, την νηπτική ζωή, όπως ονομάζεται η Ελληνική Ορθόδοξη Παράδοση. Σην Παράδοσή μας της Ορθοδοξίας, ως πιστός ορθόδοξος χριστιανός  μπορώ να ζώ για το Χριστό γιατί ο Χριστός είναι μέσα μου και κατευθύνει τη ζωή μου και γιατί ο Χριστός   πέθανε και αναστήθηκε για μένα και για τον καθένα από μας.  

Αυτός είναι ο λόγος, που  αυτή η ρήση του Ευαγγελίου, για τους Μαθητές του Χριστού: «Ου συνήκαν επί τοις άρτοις», (δεν συνειδητοποίησαν το θαύμα του χορτασμού των άρτων)  με συγκινούσε πάντα. Είναι από το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, μετά το θαύμα του χορτασμού των πέντε χιλιάδων, που οι Μαθητές βλέπουν τον Ιησού να  περπατάει επάνω σε μια λίμνη. Δεν συνειδητοποίησαν το θαύμα του χορτασμού των πέντε χιλιάδων και τους βοηθάει να συνειδητοποιήσουν ένα άλλο θαύμα: Οι Μαθητές είδαν τον Ιησού να περπατεί επάνω στη θάλασσα:

 «Οι δε ιδόντες αυτόν περιπατούντα επί της θαλάσσης νόμισαν ότι είναι φάντασμα και ανέκραξαν. Πάντες γαρ αυτόν είδον και εταράχθησαν. Και ευθέως ελάλησε μετ’ αυτών  και λέγει αυτοίς. Να έχετε θάρρος, εγώ είμαι, να μη φοβείσθε. Και ανέβη εις το πλοίον προς αυτούς, και εκόπασεν ο άνεμος. Οι Μαθητές του κυριεύτηκαν από μεγάλο θαυμασμό και κατάπληξη.  Δεν συνειδητοποίησαν το θαύμα του χορτασμού των πέντε χιλιάδων. ¨Ηταν η καρδιά τους πωρωμένη.» (Μαρκ.6,45-52)  Ο άγιος Ευαγγελιστής δίνει την εξήγηση της δυσκολίας των Μαθητών, να συνειδητοποιήσουν τα θαύματα του Ιησού: Ήταν η καρδιά τους πωρωμένη.

mlvardospot.blogspot.com