ΠΕΡΙ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ
Η λέξη "παροιμία" πιθανόν προέρχεται από το επίθετο "παρόμοιος". Ο παροιμιακός λόγος είναι λόγος μεταφορικός και χρησιμοποιεί την ομοιότητα, την αναλογία και την αντίθεση για να εκφράσει το νόημα μιας σκέψης. Η παροιμία είναι πιο κοντά στην ποίηση, παρά στον πεζό λόγο. Είναι ποίηση και με τον τρόπο που συνδέονται τα νοήματα στην ποίηση (συνειρμικό), συνδέονται τα νόηματα και στις παροιμίες.
Πρέπει να διαθέτει κανείς ανεπτυγμένη νοημοασύνη για να μπαίνει στα νοήματα των παροιμίων, όπως και στα νοήματα των ποιημάτων.
Εννοείται ότι οι παροιμίες όπως και τα ποιήματα διακρίνονται για την πρωτοτυπία τους, ώστε να είναι πάντοτε καινούριες. Η παροιμία και η ποίηση πρέπει να κάνουν κάτι στην ψυχή. Μοιάζουν με το ανέκδοτο, που μας κάνει να γελάμε. Όταν δεν μας προκαλεί γέλιο, δεν είναι ανέκδοτο. Έτσι και η παροιμία, πρέπει να φέρνει κάτι καινούριο για να προκαλεί έκπληξη, αλλιώς είναι ακατανόητη.
Στις παροιμίες υπάρχει σ' ένα πράγμα καθ' υπεροχήν ένα βασικό χαρακτηριστικό, που μοιάζει με το πράγμα για το οποίο μιλάμε.
Παράδειγμα στην παροιμία "Κάναμε μαύρα μάτια να σε δούμε", το βασικό στοιχείο είναι ότι τα μαύρα μάτια εκτός από ωραία είναι, όπως κάθε ωραίο πράγμα, σπάνια. Αργεί κανείς να τα δει. Είναι κάτι που δεν βλέπεαι συχνά΄. Σαν τα μαύρα μάτια είναι για μας και το αγαπημένο πρόσωπο, που το βλέπουμε σπάνια.
Στην παροιμία για το επίμονο κοίταγμα του προσώπου μιας ωραίας γυναίκας το στοιχείο της υπεροχής είναι η επιμονή στο θαυμασμό του ωραίου γυναικείου προσώπου. Η παροιμία γι' αυτόν λέει, ότι αυτός κόβει χαλβά. Πράγματι υπάρχει ένα είδος άσπρου χαλβά που είναι τόσο σκληρός που κάνει πολύ ώρα να κοπεί, ακόμα κι αν τον κόβεις με ....τσεκούρι.
Μ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου