Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Μάταια ταράσσεται πας άνθρωπος
Σ' αυτόν που φοβάται καλύτερα να του δείξουμε κάποιον που ειλικρινά δε φοβάται. Έτσι θα του κάνουμε να γελάσει με τον εαυτό του και να νιώσει καλύτερα, έστω και για λίγο.
Όταν διάβασα τον 38 ψαλμό έτσι ένιωσα. Είναι πράγματι παρηγορητικός και ενισχυτικός ψαλμός σ' αυτούς που φοβούνται το θάνατο, επειδή δε γνωρίζουν το Θεό.
Τι δειλοί είστε, τους είπε ο Κύριος. Λίγο πριν είχαν δει το θαύμα του χορτασμού των πέντε χιλιάδων ανθρώπων, χωρίς τις γυναίκες.
Ο Δαβίδ στον ψαλμό του αφού μιλάει πρώτα για τη θλίψη παρακαλάει το Θεό, να του γνωρίσει πόσο θα ζή ακόμα τη βασανισμένη ζωή, μήπως παρηγορηθεί που πλησιάζει το τέλος του.
Σένα φίλο γιατρό, ο πατέρας του που τον έβλεπε λυπημένο, γιατί πέθαινε, του είπε; Μη λυπάσαι. Δεν πεθαίνω. Πήγα δύο φορές στον πόλεμο της Μικράς Ασίας και δεν πέθανα. Μόνο οι χαζοί πεθαίνουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου