Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΙ ΕΓΩ
Δε ρυθμίζω τη ζωή μου με το ρολόϊ. Μάλλον δε ρυθμίζω τη ζωή μου καθόλου. Δεν αλλάζω συνήθειες, μάλλον δεν έχω συνήθειες άλλες εκτός από το διάβασμα, το γράψιμο, και την άσκηση. Δε βλέπω τηλεόραση, δε διαβάζω εφημερίδες και περιοδικά, Το ντύσιμό μου επίσης είναι συνηθισμένο από την Κρητική καταγωγή μου. Οι Κρητικοί μετά τα πενήντα φοράνε μαύρα. Κάποτε με σταματάει ένα παιδί, που από την εμφάνισή του φαινόταν ότι το τελευταίο πράγμα που τον ενδιέφερε ήταν η ώρα.
-Τί ώρα είναι πάτερ; είπε, αλλά δεν περίμενε να ακούσει και συνέχισε το δρόμο του. Ούτε εγώ είχα ρολόϊ να του πω, ούτε πάτερ ήμουν. Ένας άλλος, στη Βέροια, μου εξομολογήθηκε, νομίζοντας ότι είμαι παπάς. Καθόμουν στο προαύλιο της Εκκλησίας.
-Δεν κοιτάς το ρολόϊ ποτέ; με ρωτάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου