Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
O Robert Lax έλεγε δε θέλουμε ανθρώπους, που δεν κάνουν κακό επειδή δεν μπορούν. Θέλουμε ανθρώπους που μπορούν να κάνουν κακό, αλλά δεν το κάνουν, επειδή δε θέλουν το κακό.
Μεταξύ ξύπνιου και μισοκοιμισμένου φοβόταν τον μισοκοιμισμένο, επειδή δεν ξέρεις τί όνειρα βλέπει. Ήταν η εποχή της δικτατορίας και τον θεωρούσαν ύποπτο και του έκαναν έρευνες στο σπίτι του: δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη με τα ποιήματά του.
Ένα δείγμα της ποίησης του Ρομπέρτου:
Ό,τι δεν είναι
δεν είναι
Ό,τι δεν είναι
είναι
Ό,τι είναι
δεν είναι.
ΟΙ αστυνομικοί της Ασφάλειας στην Κάλυμνο είχαν τρελαθεί με την ποίηση του Λαξ. Ακολουθούσαν το Λαξ στους μοναχικούς περιπάτους του στην παραλία της Πόθιας, στο φεγγαρόφωτο.
-Ρομπέρτο τους αρέσουν οι περίπατοι υπό το σεληνόφως, του έλεγα.
-Ποιητές είναι; απαντούσε ο καϋμένος ο Ρομπέρτος. Οι Καλύμνιοι που δεν πίστευαν ότι είναι κατάσκοπος έλεγαν, τί να κατασκοπεύσει, τίς βαρκες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου