1 λ.
Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ
Η ευγνωμοσύνη είναι αγάπη προς τον ευεργέτη, ανάλογη με την ευεργεσία. Η πιο μεγάλη αγάπη είναι προς αυτόν που μας σώζει τη ζωή. Ευγνωμοσύνη ήταν αυτό που ένιωσε ο Ντοστογιέφσκι, αυτή που πλημμύρισε την καρδιά του, όταν του χάρισαν τη ζωή. Απορούσα τις στιγμές εκείνες, γράφει στο ημερολόγιό του, γιατί δεν αγαπώ όλο τον κόσμο, με την πιο μεγάλη αγάπη, που μπορούσα να νιώσω.
Ο Ντοστογιέφσκυ δοκιμάστηκε στη ζωή του και οι δοκιμασίες του ενδυνάμωσαν την ευγνωμοσύνη προς τους πάντες. Ίσως γι’ αυτήν την ευγνωμοσύνη, ο Απόστολος Παύλος, προτρέπει να επιδιώκουμε τις δοκιμασίες. Ακόμα και για την υγεία του σώματος, αν δεν αφήνουμε το σώμα μας να αμυνθεί στις δοκιμασίες των ασθενειών, πως θα αποκτήσει τις δυνάμεις που χρειάζεται για την άμυνά του στις ασθένειες; Αν ένα μέλος του σώματός μας παραμένει για λίγο αγύμναστο γίνεται ατροφικό.
Με τις δοκιμασίες δυναμώνει και η ψυχή μας για να νικάει τους πειρασμούς και να προοδεύει στο δρόμο των αρετών. Η μεγαλύτερη ίσως αρετή, μετά την ταπείνωση είναι η ευγνωμοσύνη.
Είμαστε άραγε ευγνώμονες; Προσωπικά δεν νομίζω ότι ήμουν ευγνώμων όσο ήθελα να είμαι. Ένιωθα πάντα, ιδίως όταν ήμουν νέος, σαν να επισκεπτόμουν από το χωριό μου μια καλή αλλά λίγο αυστηρή θεία στην πόλη, και έκανα μια ζημία, σπάζοντας το μεγάλο κινέζικο βάζο στο σαλόνι της, που με τίποτε δεν μπορούσα να αναπληρώσω τη ζημία. Έτσι με το πάθημα με τη θεία μου έμαθα να είμαι ευγνώμων προς όλους. Απορώ όμως, πως δεν είμαι ευγνώμων με την μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη που μπορώ προς το Θεό, για τις αμέτρητες ευεργεσίες του και για την πιο μεγάλη ευεργεσία Του, που με μου χαρίζει τη ζωή κάθε μέρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου