Τουι Μόσχου Λαγκουβάρδου
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ
Δεν πιστεύω στις συμπτώσεις. Πιστεύω ότι κάποια δύναμη κατευθύνει τη ζωή μας, αν την προσέχουμε.
Σήμερα το πρωί πηγαίνοντας στον καφενέ, στάθηκα στην αρχή του δρόμου, που χρόνια τον ακολουθώ πάντα και αναρωτήθηκα, γιατί δεν πηγαίνω και από τον άλλο δρόμο. Πράγματι άλλαξα το δρόμο και συνάντησα μια φίλη, που είχα χρόνια να τη δω!
Το μεσημέρι πηγαίνοντας στην κεντρική πλατεία, θυμήθηκα ότι πριν χρόνια είχε πέσει ο σοβάς ενός σπιτιού ακριβώς δίπλα μου χωρίς να με χτυπήσει. Όταν έφτασα στην κεντρική πλατεία με τα πανύψηλα δέντρα, θυμήθηκα ένα στίχο και στάθηκα να τον σημειώσω στο σημειωματάριό μου, για την παρουσίαση ενός βιβλίου,,, την προσεχή Τετάρτη στη Λογοτεχνική Γωνιά της Λάρισας.
Εκείνη τη στιγμή έπεσε ένα ξερό κλαδί ακριβώς δίπλα μου κάνοντας μεγάλο θόρυβο. Ήταν τόσο κοντά μου, που ένιωσα να ξύνει το παντελόνι μου στο αριστερό μου πόδι. Ο κόσμος κοντοστάθηκε και με κοίταζε, καθώς συνέχιζα να γράφω.
Κάποιος νέος άντρας στεκόταν επάνω στο ποδήλατό του, και με κοίταζε με το αγοράκι του στην αγκαλιά του, μη μπορώντας να πιστέψει, πώς ήμουν τόσο ήρεμος. Είπε κάτι, αλλά δεν κατάλαβα τί. Ξεχώρισα μόνο τη λέξη "χαλαρά"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου