Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ
Ποιοι είμαστε ως άνθρωποι; Αν είμαστε, όπως νόμιζαν οι αρχαίοι «περιουσία», θα ξέρουμε ακριβώς ποιοι είμαστε, Από αυτήν την άποψη πολλοί άνθρωποι βασανίζονται με πράγματα που δεν τους ανήκουν. Οι στωικοί φιλόσοφοι, με την ιδέα ότι ο εαυτός τους είναι περιουσία, δίδαξαν ότι δεν πρέπει να μας βασανίζουν τα πράγματα που δεν είναι στη δύναμή μας. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να μας βασανίζουν τα πράγματα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε.
Ο Επίκτητος ο σπουδαιότερος από τους στωικούς φιλοσόφους, έλεγε για τον εαυτό του, ότι είναι το ον, που μπορεί να κάνει πράγματα που το γεμίζουν με νόημα. Έλεγε επί λέξει, αν ήμουν πουλί, θα κελαηδούσα. Είμαι άνθρωπος και προσεύχομαι. Ο Επίκτητος αγαπούσε την προσευχή. Είχε γνωρίσει το Χριστό, πριν την ενανθρώπισή Του!
Μ’ αρέσει αυτή η αυτογνωσία του Επίκτητου. Οπωσδήποτε δεν σκέφτηκα ποτέ ότι μπορεί να είναι ο άνθρωπος περιουσία. Ο Επίκτητος άλλωστε ήταν δούλος και ως περιουσία ήταν ανύπαρκτος, αφού οι δούλοι δεν είχαν κανένα περιουσιακό ή άλλο δικαίωμα ούτε για τη ζωή τους. Η αντίληψη των αρχαίων για τον εαυτό ως περιουσία θα ικανοποιούσε σήμερα κάποιον που διακρίνεται για την φιλοκτημοσύνη του. Αυτός δεν θα κινδύνευε να καταβάλει φόρους για ξένα πράγματα. Έχει πάντοτε ακριβή γνώση των πραγμάτων που του ανήκουν.
Αν αντί αυτογνωσία ο άνθρωπος είναι οι αισθήσεις του σώματος και οι ιδιότητές του, θα έλεγε κανείς ότι είναι η ευλυγισία του σώματος. Για το γέρο πράγματι είναι ένας θάνατος η απώλεια της ευλυγισίας του σώματος και της αντοχής στο τρέξιμο. Από αυτήν άποψη ο άνθρωπος που δεν μπορεί να τρέξει δε ζει. Αν σκεφτόμαστε έτσι ο θάνατος θα είναι για μας ολοκληρωτική καταστροφή και εξαφάνιση.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όχι μόνο το σώμα μας ως σάρκα με τις αισθήσεις του, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε και να ζούμε με το «πνευματικό σώμα». Το πνευματικό σώμα είναι γέννημα του πνεύματος του Θεού μέσα μας. Με αυτό ζούμε τις πνευματικές χαρές και τις αρετές του ανθρώπου. Αυτό σημαίνουν τα λόγια ζωή «εν πνεύματι», που σημαίνει να ζούμε με το «πνευματικό μας σώμα». Αυτό είναι το σώμα που θα ενδυόμαστε στο Θεό. Δεν θα μένουμε γυμνοί όταν πάμε στον ουρανό. Ο Κύριος είπε: «Εν τω οίκω του πατρός μου πολλά μοναί εισί», δηλαδή στο Θεό λαβαίνουμε την καινούρια κατοικία μας.
Ας αρχίσουμε από τώρα να ζούμε με το πνευματικό σώμα. Υπάρχουν πάμπολλες χαρές του πνεύματος. Είναι κρίμα , οι πλούσιοι που χρησιμοποιούν τον πλούτο τους, για να υποτάξουν την ανθρωπότητα, ούτε οι ίδιοι πιστεύουν στο πνεύμα ούτε τους άλλους αφήνουν να πιστεύουν. Αλλά το πνεύμα νικάει πάντα. Κανένας δεν επιλέγει συνειδητά την κακή ποιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου