ΑΡΓΑ ΒΑΔΙΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αργά βαδίζει ο Χριστός. Στην αργή κίνηση η συνείδηση είναι σε εγρήγορση. Στη γρήγορη κίνηση η συνείδηση υπνώττει. Οι αρχάριοι παντού πηγαίνουν γρήγορα και σκοντάφτουν γι' αυτό ακριβώς. Διότι η συνείδησή τους κοιμάται ή βρίσκεται αλλού.
Παράδειγμα αυτοί που χώρισαν προσφάτως ή αυτοί που πρόκειται να χωρίσουν πηγαίνουν βαδίζουν σαν να τους κυνηγάνε ή οδηγούν νευρικά και με βιασύνη εκεί όπου πρέπει να κινούνται αργά, όπως π.χ. στις στροφές. Παίρνουν τις στροφές χωρίς τον κινητήρα να συγκρατεί την κίνηση του αυτοκινήτου. Το ίδιο ασυγκράτητοι είναι και στο βάδισμά τους και στη σκέψη τους και στις αποφάσεις τους.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε, "είσω πέμπειν τον νουν", δηλαδή ο νους να ελέγχει τις κινήσεις τους; "Νους ορά εαυτόν". Όταν ο νους είναι έξω, όταν ο νους δεν βλέπει τον εαυτό του , τότε είναι νους θηριώδης ή δαιμονιώδης": " Νους σκεδανύμενος επί τα έξω, νους θηριώδης ή δαιμονιώδης".
Όταν ο νους δεν βλέπει τον εαυτό του, ο έσω άνθρωπος δεν έχει ζωή. Το πνεύμα του Θεού δίνει ζωή στον εσωτερικό άνθρωπο, με το φωτισμό και με το δοξασμό.
Η ζωοποίηση του έσω ανθρώπου είναι φωτισμός του ανθρώπου, και βλέπουμε το Θεό "δι' εσόπτρου εν αινίγματι". Όταν το πνεύμα του Θεού δίνει ζωή στον εσωτερικό άνθρωπο, ο νους του ανθρώπου βλέπει το Θεό "εν δόξη, πρόσωπον προς πρόσωπον".
Ο φωτισμός και ο δοξασμός δεν είναι γνώσεις. Ο άνθρωπος που φτάνει στον φωτισμό ΄και εν συνεχεία στο δοξασμό, μπορεί να πει τα λόγια του Δαβίδ, "εμνήσθην του Υωίστου και ευφράνθην.'
Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου