ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ !

 Εις μνήμην Ιωάννου Αμπελακιώτη

Πριν μερικές δεκαετίες μελετούσα την Αγία Γραφή για να βρω πώς μετατρέπεται η αόρατη πνευματική ενέργεια σε ορατή υλική ενέργεια ανυπολόγιστης ισχύος!  Παραδείγματα είναι τα θαύματα, τόσο οι θαυματουργικές θεραπείες του Χριστού όσο και των Μαθητών Του και όλων των Αγίων της Θεολογίας της Χριστιανικής πίστης. 

¨Οταν πίστεψα ότι βρήκα κάτι, που ήταν γνωστό σχεδόν σε κάθε ορθόδοξο χριστιανό, που αγαπάει την έρευνα και μελετάει την Αγία Γραφή, έγραψα το ρητό σε μια άσπρη κόλλα και την παρέδωσα στο φίλο μου, Ιωάννη Αμεπλακιώτη, άριστο τεχνίτη του κοσμήματος. Αυτός, λες και με περίμενε , άρχισε αμέσως το σκάλισμα και σε λίγες μέρες μου δώρισε μια όμορφης ασημένια ταυτότητα, για να την κρεμάω στο στήθος. 

 Χαρήκαμε κι οι δυό τόσο ο ίδιος για το ωραίο δημιούργημά του, μια μικρή πλακέττα, με την σοφή επιγραφή από την Αγία Γραφή όσο κι εγώ, που θα την  κρεμούσα για πολλά χρόνια στο λαιμό μου, ,μαζί με ένα μπρούτζινο μικρό σταυρό με σκαλισμένο στη μια πλευρά του το "πάτερ ημών στα ρωσσικά, και από την άλλη πλευρά ένα αναγλυφο του ρωσσικού σταυρού.

Πέρασαν έκτοτε πολλά χρόνια και στο διάστημα αυτό έχασα την μικρή πλακέττα και για αρκετό διάστημα ξέχασα και την αναζήτησή μου, ώς προς το πνεύμα που μετατρέπεται με τη χάρη του Θεού σε ανυπολόγιστη δύναμη στον υλικό κόσμο.

Βέβαια δεν είχα κατα νου να βρώ τις χρησιμότητες του Πνεύματος, επειδή δεν ήταν ο χαρακτήρας μου. Δεν υπήρξα ποτέ υπολογιστής. Ποτέ δεν απέδιδα στον εαυτό μου ό,τι μου έδινε ο Θεός. Θεωρούσα τα πάντα ως δώρα του Θεού. 

Τον τελευταίο καιρό όμως, εντελώς ξαφνικά ,αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον μου για την πηγή της αόρατης πνευματικής ενέργειας, η οποία μετατρέπεται σε δύναμη στον υλικό κόσμο. Όταν άκουγα κάτι τέτοιο το θεωρούσα ότι για μεταφορικό λόγο και όχι για την πραγματικότητα. Όταν π.χ. βρέθηκα κάποτε στο χωριό ένας συγγενής μου είπε  δείχνοντας τον κήπο του. "Βλέπεις αυτόν τον κήπο, αν δεν είμασταν η γυναίκα μου κι εγώ, η έκταση αυτή θα ήταν ζούγκλα. 

Οι Κινέζοι π.χ. που διακρίνονται για το πρακτικό τους πνεύμα λένε πως αυτός που ξέρει να ζει το πνεύμα δεν έχει θέση στο θάνατο.. Με αυτά τα λόγια σαν επωδό, κλείνουν όλα τα παιδικά  κινεζικά παραμύθια. Όπως εμείς που κλείνουμε τα  παιδικά μας  παραμύθια με την επωδό: "Κι έζησαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα.". 

Εκεί, λοιπόν, που μελετούσα πάλι το ευαγγέλιο, για την ενέργεια του Πνεύματος, πληροφορήθηκα πριν λίγες μέρες, ότι ο φίλος μου Ιωάννης Αμπελακιώτης εκοιμήθη. Είναι αλήθεια ότι ο χριστιανός που πιστεύει στην άλλη ζωή, με το θάνατο δεν λυπείται, ως οι μη έχοντες ελπίδα, καθώς γράφει στην επιστολή του ο Απόστολος Παύλος. 

Το εντυπωσιακό είναι ότι σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, βρέθηκε και το έργο του φίλου μου, λες και μου το χάρισε για ακόμα μια φορά, απ'  τον πνευματικό κόσμο, στον οποίο απολαμβάνει την συντοφιά των Αγγέλων, όπως λέει ο Δαβίδ, να χαιρόμαστε και να νιώθουμε αγαλλίαση, "ότι ο μισθός ημών πολύς εν τοις ουρανοίς". 

Ξέρω ότι θά 'θελες, ευγενικέ αναγνώστη, να σου πω,  για το αποτέλεσμα της έρευνάς μου στις Γραφές. Κι εγώ θα τό 'θελα, διότι η γνώση του, αναπτερώνει τις ελπίδες των Ελλήνων, ότι θα περάσουν και αυτή τη δοκιμασία της εποχής με τη νίκη του Σταυρού. ΄"Εχουμε μέσα μας το Χριστό, λέει ο Απόστολος Παύλος και αυτόν εσταυρωμένον. Εν τούτω νίκα'

mlvardosblog.blogspot.com