Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

του Μόσχου Λαγκουβάρδου

" Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα." Ψαλμός 18

Τα πάντα βεβαιώνουν ότι η συνείδηση υπάρχει και μετά το θάνατο του σώματος, όταν αναζητάμε την αιτία που υπάρχουν.Ο αθεϊσμός θεωρεί ότι η συνείδηση είναι λειτουργία σωματική, που παύει να υπάρχει με το θάνατο. Αλλά αυτό δεν ισχύει και αποδεικνύεται από το ίδιο το σώμα ότι η συνείδηση δεν είναι του σώματος. Η συνείδηση είναι άκτιστη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος , Δεν είναι δημιούργημα του ανθρώπου. 

Η συνείδηση γεννιέται από το πνεύμα του Θεού.. Όταν το σώμα γεράζει ή αρρωσταίνει και οι σωματικές λειτουργίες υπολειτουργούν ή και παύουν να υπάρχουν η συνείδηση ενδυναμώνει. Όταν το σώμα αδυνατίζει  , η συνείδηση δυνναμώνει. Όταν ασθενώ, λέει ο Απόστολος Παύλος,  τότε είμαι δυνατός. 

Οι άγιοι υποβάλλονται σε νηστείες, αγρυπνίες, κακαπάθειες, Προτρέπουν να ζητάμε απ΄ το Θεό δοκιμασίες και να αποφεύγουμε την τρυφηλή ζωή. Τα νοσήματα είναι επωφελή  για το πνεύμα, γιατί ταπεινώουν  τη ζωϊκότητα της σάρκας.  

"Αν δεν υπήρχε αιωνία συνείδηση μέσα στον άνθρωπο', γράφει ο  Δανός φιλόσοφος Κίρκεγκωρ, αν για θεμέλιο των πάντων βρισκόταν μια άγρια δύναμη που ελισσόμενη μέσα στα σκοτεινά πάθη δημιουργούσε τα πάντα, τα ασήμαντα και τα μεγάλα, αν ένα απύθμενο και ακόρεστο κενό κρυβόταν κάτω απ΄ το παν, τί θα 'τανε, λοιπόν, άλλο η ζωή από απόγνωση;" 

Η προετοιμασία για το θάνατο είναι ανάγκη γι'α μας που πιστεύουμε ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο . Αυτος που δεν πιστεύει νομίζει ότι δε θα έρθει η ώρα να φύγει και δεν προετοιμάζεται για το θάνατο.. Η Γραφή λέει, πως πρέπει να μνημονεύουμε το θάνατο , ει δυνατόν χωρίς διακοπή. 

Στο βιβλίο του  π. Σεραφείμ Ρόουζ "Η ζωή μετά το θάνατο"  Οι μεταθανάτιες εμπειρίες στο φως της Ορθόδοξης διδασκαλίας" εκδ, Μυριόβιβλος, γράφει: " Όταν τα πάθη έχουν εκδιωχθεί απ΄την καρδιά και στη θέση τους έχουν φυτευθεί οι αρετές που αντιτάσσονται σε αυτά, τότε οπαιαδήποτε δελεαστική εικόνα κι αν παρουσιαστεί στην ψυχή, εκείνη δείχνοντας έντονη αποστροφή, την προσοπερνά αγνοώντας την.

 Όταν όμως η καρδιά δεν έχει καθαριστεί από τα πάθη, η ψυχή θα τρέξει να πλησιάσει οποιοδήποτε πάθος, για το οποίο η καρδιά έχει τη μεγαλύτερη έλξη. Και τότε οι δαίμονες θα τη θεωρήσουν φίλη, και γνωρίζουν που θα την οδηγήσουν."Από αυτή τη ζωή προετοιμαζόμαστε για τη ζωή μετά το θάνατο, για να είναι η καρδιά μας καθαρή, για να μην εισέρχονται σ' αυτήν οι λογισμοί.

Το γεγονός ότι νιώθουμε την ανάγκη να είναι η συνείδησή μας καθαρή όταν φύγουμε από εδώ και ζητάμε συγνώμην από όλους τις τελευταίες μας  στιγμές, αυτό δεν θα είχε καμία έννοια, αν ο θάνατος ήταν ανυπαρξία.

 Όπως δεν  κυνηγάμε όρνεα φτερωτά στον αέρα, όντας άνθρωποι ή δεν πετάμε ψηλά όπως εκείνα, αυτό δεν είναι στη φύση μας,  έτσι δεν είναι δυνατόν να καταγινόμαστε με  δαιμονικούς λογισμούς, χωρίς  συχνή νηπτική προσευχή."  .

Είναι μακάριος ουτός που έχει στην καρδιά του την νηπτική προσευχή του  Ιησού και  αδιαλείπτως  επικαλείται τον Ιησού  ενωμένος μαζί του όπως ο αέρας με τα σώματά μας ή όπως η φλόγα με το κερί.. Όπως  ο  ήλιος διερχόμενος πάνω από τη γη , θα κάνει μέρα., έτσι το αγιον και σεβάσμιον όνομα του Κυρίου λάμποντας  συνεχώς στο νου ,θα γεννήσει αναρίθμητες ηλιοφώτιστες έννοιεςς. " (Φιλ)