Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Τα παθήματα δεν είναι ατυχίες. Είναι η νέκρωση του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι, την οποία πάντοτε περιφέρομε, ίνα και η ζωή του Ιησού εν τω σώματι ημών φανερωθή. Πάντοτε όταν ήμουν παιδί , άκουγα τη γιαγιά μου, να λέει για τους πονους της ότι υποφέρει τα ελέη του Χριστού. Η γιαγιά μου είχε έλκος δωδεκαχτύλου, ,από τότε που ήταν νέα. Είχε χάσει οχτώ μέλη της οικογενείας της και απόμεινε εκείνη με τη μητέρα της, που ήταν μια ηρωίδα. Η μητέρα της τη συμβούλευε να είναι ενεργητική στη λύπη της, Να μη δίνουν το δικαίωμα στον κόσμο, να λέει ότι νικήθηκαν στη λύπη τους. Η προγιαγιά μου εφάρμοζε στη ζωή της τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, "ίνα μη λυπείσθε, καθώς και οι λοιποί, οι μη έχοντες ελπίδα". Ο Χριστός απέθανε και ανέστη. Ο Χριστός νίκησε το θάνατο.
Η Εκκλησία διδάσκει να είναι δεχόμαστε τις δοκιμασίες, μην είμαστε αδόκιμοι χριστιανοί. Στην αρχαία εποχή ο Σωκράτης έλεγε πως η ζωή χωρίς δοκιμασίες δεν αξίζει. Η αντίληψη αυτή ισχύει και τώρα. Ο λαός δεν εκτιμάει αυτούς που η ζωή τους "χαϊδεύει". Τους ονομάζει "φελούς", δηλαδή ανθρώπους κενούς, χωρίς περιεχόμενο.
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου