Ο Αναγωγισμός είναι μια από τις πολλές φιλοσοφικές ιδέες που σχετίζονται με τους συσχετισμούς μεταξύ φαινομένων, τα οποία μπορούν να περιγραφούν με όρους άλλων απλούστερων ή πιο θεμελιωδών φαινομένων.[1] Περιγράφεται επίσης ως μια πνευματική και φιλοσοφική θέση που ερμηνεύει ένα σύνθετο ζήτημα ως το άθροισμα των μερών του.[2]
Το Oxford Companion to Philosophy αναφέρει ότι ο "αναγωγισμός είναι ένας από τους πιο χρησιμοποιούμενους και καταχρηστικούς όρους στο φιλοσοφικό λεξικό" και προτείνει μια διαίρεση σε τρία μέρη[3] :
- Οντολογικός αναγωγισμός: η θεώρηση ότι το σύνολο της πραγματικότητας αποτελείται από έναν πεπερασμένο αριθμό τμημάτων.
- Μεθοδολογικός αναγωγισμός: η επιστημονική προσπάθεια παροχής εξηγήσεων με όρους μικρότερων οντοτήτων/ υποστάσεων.
- Θεωρία του αναγωγισμού : η πεποίθηση ότι μια νεότερη θεωρία δεν αντικαθιστά ούτε απορροφά μια παλαιότερη αλλά την μειώνει στους βασικότερους όρους. Η μείωση της θεωρίας χωρίζεται σε τρία μέρη : μετάφραση, παραγώγηση, εξήγηση.[4]
Ο αναγωγισμός μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε φαινόμενο, συμπεριλαμβανομένων των αντικειμένων, των προβλημάτων, των θεωριών και των εννοιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου