ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΥΝ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τα λόγια εξευτελίζουν. Τυχεροί είναι αυτοί που μπορούν και κρατούν το στόμα τους κλειστό. Δεν θα νιώσουν να τους εξευτελίζουν τα λόγια τους.

Γιατί μιλάω και γιατί γράφω; Αφού ο Θεός με ξέρει; Γιατί δεν χαίρομαι κρυφά την παρουσία του Θεού στη ζωή μου; Τί παραπάνω μπορεί να μου δώσουν οι άνθρωποι, που δεν μπορεί να μου το δώσει η αίσθηση της παρουσίας του Θεού;

Πάντοτε ένιωθα ην ψυχή μου να καίει σαν λαμπάδα, με το πάθος της να μεταδώσω στους άλλους ό,τι μαθαίνω. Μήπως, η ύπαρξή μου στηρίζεται στους άλλους και όχι στο Θεό;

Αχ πόσο μίσησα το να αρέσω στους ανθρώπους! Η πιο μεγάλη εντολή για μένα είναι το "να μη φαίνεσαι". Σήμερα καθόμουν στο περίπτερο του κήπου του Αγίου Αντωνίου, δίπλα σε μια παρέα, που μιλούσε φωναχτά και άκουγα όλα όσα έλεγαν. Κάποια στιγμή άλλαξα τραπέζι , για να μην ακούω.

Ένας από την παρέα, που ήταν γνωστός μου, ήρθε και κάθισε δίπλα μου. Εσύ, τί λες, με ρωτάει. Εγώ του λέω συγκρατώντας το θυμό μου, άκουσα όλη τη συζήτησή σας και δε θέλησα να λάβω μέρος σ' αυτήν, γιατί αποφεύγω όλη αυτήν την "πλύση εγκεφάλου". Δεν βλέπω τηλεόραση και δε διαβάζω εφημερίδες, γι' αυτό το λόγο, για να αποφύγω την πλύση εγκεφάλου, που μας κάνουν.

Δίκιο είχα , αλλά με το θυμό μου πρόσβαλα το γνωστό μου.Έτσι που αναγκάστηκα να ζητήσω τρεις φορές συγνώμην, με κάθε ειλικρίνεια.

Εσείς μου είχε πει κάποτε ο πνευματικός μου δεν κάνετε για τις συζητήσεις, επειδή θυμώνετε. Εσείς να περιοριστείτε στο γράψιμο. Είχε δίκιο. Το ίδιο μου είχε πει και ο μακαρίτης ο Τσιρόπουλος. "Εσύ, μου είπε, να γράφεις μόνο βιβλία. Να μη δημοσιεύεις στις εφημερίδες, γιατί θα γεμίσεις εχθρούς..

mlvardospot.blogspot.com