Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Αν περιμένω να είναι καθαρή η καρδιά μου, για να ενωθώ με το Θεό, δε θα ενωθώ ποτέ. Το ίδιο και με την προσευχή: αν περιμένω να έχω καθαρή καρδιά, δε θα προσευχηθώ ποτέ. Άλλωστε γιατί οοι νηπτικοί Πατέρες προσθέτουν στα λόγια της αδιαλείπτου νοερά προσευχής, της προσευχής που δε σταματάει ποτε, τη λέξη "αμαρτωλός". Ελέησόν με τον αμαρτωλό. Αν περιμένω να μην έχω ανάγκη από το έλεος του Θεού για να ζητήσω το έλέός του, δηλαδή τη συμπόνια του και τη βοήθειά του, δε θα προσευχηθώ ποτέ. Γιατί ο Απόστολος Παύλος ζητεί να προσευχόμαστε χωρίς διακοπή;
Μ' αρέσει η αναζήτηση της ομορφιάς στις κοινές στιγμές. Η όμορφη μουσική θά 'πρεπε να παίζεται στο δρόμους όχι στις αίθουσες συναυλιών και τα μουσεία, θά 'πρεπε να είναι ανοιχτά, μέσα στη συνηθισμένη ζωή. Δυστυχώς η αντίληψη που επικρατεί είναι το ωραίο και το πολύτιμο να είναι απομονωμένο απ' τη ζωή για τις ιδιαίτερες στιγμές. Το αποτέλεσμα είναι να ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον ολοένα και περισσότερο έρημο της ευλογίας του Θεού. Είναι τραγικό ότι δε ζητάμε την ευλογία του Θεού στις καθημερινές στιγμές.
(ΣΥΝΈΧΕΙΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου