Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η μητέρα συμβουλεύει τον έφηβο γιο της: "Καθένας πουλάει ό,τι έχει".
Κάθονται δίπλα- δίπλα στην άμμο και κοιτάζουν τη θάλασσα. Διακρίνονται με τα σκούρα ρούχα τους, σαν δυο μαυροπούλια ανάμεσα στους γλάρους, καθώς όλοι γύρω τους φοράνε τα μπανερά τους. Άλλοι κολυμπάνε κι άλλοι κόβουν βόλτες στην αμμουδιά. Η μητέρα κι ο γιος βρίσκονται στον κόσμο τους.
Γιατί, άραγε, καθένας πουλάει ό,τι έχει: Μια κουβέντα για την αγορά, δίπλα στο κύμα, με έβαλε σε σκέψεις. Τί άραγε να συμβαίνει; Κάποια ερωτική απογοήτευση του νέου; Ο γιος ακούει σιωπηλός. Σαν κάποιος απελπισμένος, που η μητέρα του μάταια προσπαθεί να τονώσει το ηθικό του, σαν την πατούσα του Ελύτη, που σύναξε σοφία στην άμμο.
Ο αρχικός τίτλος στο μικρό μου αυτό δοκίμιο ,ήταν "κουβεντούλα στην άμμο". Στην αρχή σκέφτηκα να μην τον αλλάξω. Αλλά εκ των υστέρων άλλαξα γνώμη. Δεύτερες σκέψεις κρείσσονες: Αν τον άφηνα θα 'πρεπε να γράψω "καθένας δίνει ό,τι έχει ή καλύτερα "προσφέρει ό,τι έχει". Αλλά γράφω εκ του φυσικού και όχι από τη φαντασία μου.
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου