Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
There no country
music for old man
Ο Τσέχωφ περιέγραφε το θέμα για το οποίο γράφω τις γραμμές,
με τρεις μόνο λέξεις. Είναι γνωστός ο μινιμαλισμός του μεγάλου συγγραφέα: «Θα
σκούξουν οι χήνες». Πίστευε ότι το μέλλον ανήκει στην ειρήνη και στην ησυχία.
Κι ο στίχος του τραγουδιού που είναι το μόττο του
μικρού μας δοκιμίου, είναι δίσημος. Έχει τη σημασία της λύπης για τους γέρους,
αλλά και της χαράς, για την ειρήνη και την ησυχία, που χαίρονται. Ακούσε ένα ωραίο τραγούδι από τον Μωρίς Σεβαλιέ, στην ταινία «Ζιζή»,
για να δείτε και την χαρούμενη πλευρά του στίχου του νοσταλγικού αυτού τραγουδιού.
Πρέπει να
ευχαριστούμε αυτούς που μας θυμίζουν το θάνατο. Όχι σαν τους αρχαίους Αθηναίους
που θέσπισαν ποινές σ’ αυτούς που τους θύμιζαν το θάνατο.
Το καλό με τη μνήμη του θανάτου είναι ότι ο άνθρωπος
αναζητάει ανώτερες αξίες στη ζωή του. Δε ζει μόνο για την επιβίωση, και τη
διαιώνιση του είδους. Δεν είναι το νόημα
της ζωής οι χαμηλές συγκινήσεις.
Οι αρχαίοι φιλόσοφοι θεωρούσαν τη ζωή διαρκή μελέτη
του θανάτου. Ο Σωκράτης περιφρονούσε αυτούς που δεν αναζητούν το νόημα της ζωής.
Δεν τους έλεγε ούτε ‘καλημέρα».
Τον χαιρετούσαν στην αγορά «Καλημέρα Σωκράτη», τους
κοίταζε με λοξό μάτι και δεν τους καλημέριζε.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει στους Φιλιππισίους «Για μένα το να ζω σημαίνει ζωή
με το Χριστό και το να πεθάνω είναι κέρδος.
Και τα δύο με συνεπαίρνοιυν.»
Αν δεν μας αρέσει να μας θυμίζουν το θάνατο,, ας
θυμούμαστε την «επίκληση», το όνομα του Ιησού. Η Γραφή λέει, ότι ο πρώτος
άνθρωπος που πίστεψε στη βοήθεια του Θεού και επικαλέστηκε τον Κύριο είναι ο
Ενως, και αυτόν η ανθρωπότητα άρχισε να προσεύχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου