Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η χαρά να μιλάμε με το Θεό είναι μοναδική. Καμία χαρά δεν μοιάζει με τη χαρά αυτή. Ένας από τους πιο αγαπημένους ψαλμούς είναι αυτός που αρχίζει με το ρήμα "Εισάκουσον , Κύριε"της προσευχής μου. ΣΤους ψαλμούς επαναλαμβάνεται το ρήμα "Εισάκουσον". Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος διψάει να τον ακούσει ο Θεός. σ
Αν κάτι καλό συνέβαινε σε σένα, ευγενικέ αναγνώστη, κάτι χαρούμενο , δε θα ‘θελες να το πεις σε κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο, να χαρεί κι αυτό μαζί σου. Δεν θα το έλεγες σε οποιονδήποτε; Όχι βέβαια.
Εκτός αν δεν είχες κανένα, σαν τον αμαξά, τον ήρωα του διηγήματος του Τσέχωβ, που δεν είχε κανένα, εκτός από το άλογό του και μιλούσε σ’ αυτό.
Υπάρχει μια δυσκολία στο να εκφράζουμε τον εαυτό μας, ακόμα και στους δικούς μας. Είναι δύσκολο γιατί και οι δικοί μας δεν είναι πάντα κοντά μας. Και δεν είναι όλες οι ώρες κατάλληλες για εξομολογήσεις. Αν όταν νιώθουμε την ανάγκη να μεταδώσουμε σε κάποιον τη χαρά μας ή και τη λύπη και δεν είναι κοντά μας κανείς δικός μας, δε νιώθουμε καλά.
Είναι όμως πάντα κοντά μας και στη χαρά και στη λύπη, ο Κύριός μας και Θεός. Στον Κύριο μπορούμε να ανοίξουμε την καρδιά μας, χωρίς ραντεβού και χωρίς να περιμένει αμοιβή από μας. Η Γραφή λέει, «παν γόνυ κάμψει και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται τω Θεώ.»
Μας αρκεί, να μας ακούει ο Θεός. Δε θέλουμε κατόπιν να το πούμε αλλού. Η χαρά ότι ο Θεός μας ακούει δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη. Ένας συγγραφέας, ο Ουάλλας, την ονομάζει "υπέροχο μυστικό". Όποιος δεν την έχει γευτεί, χάνει!
mlvardospot.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου