ΠΕΡΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

  Υπάρχουν κάποια ονόματα που θέλουν εξήγηση. Αν και τα χρησιμοποιούμε συχνά δεν ξέρουμε, τι σημαίνουν ακριβώς. Όπως είναι τα ονόματα "ουσία " και "ενέργεια". Τι σημαίνει π.χ. το όνομα «ουσία του νου» και τι διαφέρει από το όνομα «ενέργεια του νου». Ή τι σημαίνουν οι φράσεις «νους εν δυνάμει» και «νους εν ενεργεία». Ακόμα και στην ποίηση, ιδίως σ’ αυτήν όπου οι λέξεις έχουν πολλαπλή σημασία. Λέμε π.χ. «ποίηση εν κινήσει» (poetry in motion”,) αλλά τι σημαίνουν οι εκφράσεις αυτές;

Με απλά λόγια για να γίνει κατανοητή η σημασία τους, όταν λέμε «ουσία του νου» εννοούμε την . δυνατότητα του νου να σκέφτεται (να νοεί). .Και όταν λέμε «ενέργεια του νου» εννοούμε τον νου που σκέφτεται. Νους σκεφτόμενος είναι ο νους που θέτει σε κίνηση τη δυνατότητά του να σκέφτεται. Γι’ αυτό διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο, «ο έχων νουν, νοείτω». Ο νους είναι ουσία και ενέργεια ή δύναμη και ενέργεια, δηλαδή δύναμη σε κίνηση. Τα αποτελέσματα της ενέργειας του νου, λέγονται «ενεργήματα». Τα ενεργήματα δεν είναι ενέργεια του νου, αλλά αποτελέσματα της ενέργειας του νου. Άλλο πράγμα είναι η ενέργεια του νου και άλλο τα αποτελέσματα της ενέργειας του.

Ένα παράδειγμα: Κάποιος έχει τη δυνατότητα να παίξει μουσική ή να γράψει μουσική, λένε πως όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ποιητές, μουσικοί, ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, αθλητές τους άλματος εις ύψος και των άλλων αθλημάτων, εφευρέτες, αλλά όλοι έχουν τη δυνατότητα, αλλά δεν την βάζουν σε κίνηση. Είμαστε όλοι εν δυνάμει καλλιτεχνες αλλά δεν είμαστε και "εν ενεργεία." Όταν έχει κανείς τη δύναμη να παίξει ωραία μουσική ή να σκεφτεται και δεν το κάνει., αυτός είναι μόνον εν δυνάμει μουσικός ή σκεπτόμενος.

Αν δεν κάνουμε αυτή τη διάκριση, θα κάνουμε σύγχυση ανάμεσα στην ενέργεια του νου και στα ενεργήματα του νου. Η διάκριση είναι σημαντική, διότι αν δεν διακρίνουμε ουσία και ενέργεια, θα θεωρούμε ότι η δύναμη που ενεργεί είναι του ανθρώπου , ενώ είναι του Θεού. Ουσιαστικά στερούμε από το Θεό τη δύναμη να ενεργεί. Δεν γνωρίζουμε το Θεό που ενεργεί μέσα από εμάς. Αυτό πίστευε ό Επίκουρος , όταν έλεγε, πως ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αλλά δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν.

Οι παπικοί με την σύγχυση αυτή έφθασαν να εμπορεύονται τη δύναμη του Θεού και να την πουλάνε όπως γινόταν με τα «συγχωροχάρτια». Και ακόμα και τώρα παραμένουν στην πλάνη τους αυτή , όταν θεωρούν τη δύναμη του Θεού π.χ. στο μυστήριο του γάμου, ως δύναμη του ανθρώπου . Δεν πιστεύουν ότι η ενέργεια του πνεύματος είναι του Θεού , δηλαδή «άκτιστη» όπως λέγεται στην Εκκλησία. mlvardospot.blogspot.com