Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
ΥΠάρχουν πολλά κριτήρια να διακρίνεις τους ανθρώπους. Ένα από αυτά είναι το κριτήριο της κόλασης, που διαμορφώνει τον άνθρωπο, που παραιτείται από τη διαμόρφωση του Αγίου Πνεύματος .
Ο άνθρωπος που τον διαμορφώνει το περιβάλλον, αλλάζει σε κάθε αλλαγή στο περιβάλλον στο οποίο ζει . Το ίδιο διαμορφώνονται τα ζώα, που δεν έχουν το Άγιο ΠΝεύμα, διότι είναι μόνο σάρκες κα σαρκικό φρόνημα.
. Είναι τόσο γρήγορη η αλλαγή, που μοιάζει να έχουν γίνει αμέτρητες πρόβες για να είναι σχεδόν αυτόματη.
Παράδειγμα οι σκύλοι στα μπαλκόνια, που μόλις περάσεις σκύλος απ΄ το δρόμο, αλυχτούν, λες και είναι έτοιμοι από καιρό.
Έτσι σαν έτοιμος από καιρό είναι κι ο άνθρωπος που σωματοποιήθηκε γι' αυτόν το περιβάλλον, για να ανταποκριθεί στις αλλαγές του, στη ζωή του και στο θάνατό του. Όπως ζει κανείς , έτσι και πεθαίνει. "Προσέχετε", είπε ο Κύριός μας και Θεός μας Ιησούς Χριστός, από τη ζύμη των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων". (Ματθ. 16,6).
Στο χωριό μου, αυτούς που "αφήνονται και πάνε", τους έλεγαν "φιρφίρια", που γυρίζουν όπου φυσάει ο αέρας.
"Αφέθηκα και πήγα, γράφει ο Καβάφης, σαν τους "ήρωες της ηδονής"!,
Τί σόϊ ηρωισμός είναι να αφήνεσαι και να σε πάει όπου θέλει η Κόλαση, δηλαδή το σύγχρονο περιβάλλον;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου