Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο κόσμος αποδίδει τις δυσκολίες της ζωής του έξω από αυτόν. Οι ιατροί που λαμβάνουν το ιστορικό του κάθε ασθενή, γνωρίζουν ότι οι ασθενείς ευχαριστούνται οι αρρώστιες τους να έχουν εξωτερικές αιτίες. Καθένας για να ανακουφίσει το άγχους του, βρίσκει κάποια εξωτερική αιτία, ακόμα και την πιο άσχετη, αρκεί να μην είναι η αιτία μέσα του.
Ο Απόστολος Παύλος γράφει για τους πιστούς, να μην μοιάζουν με τους άπιστους, διότι είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Η πίστη είναι πραγματική, ενώ η απιστία δεν είναι πραγματική. Είναι πίστη αντεστραμμένη. Όπως και το μίσος είναι αντεστραμμένη αγάπη. Έπρεπε να είναι αγάπη αυτό που έχασε το δρόμο του και μετατράπηκε σε μίσος.
«Μη ετεροζυγούντες απίστοις», γράφει ο Απόστολος στην Β΄Κορ.14-16 . Μην κάνετε αταίριαστους δεσμούς με απίστους. Γιατί ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία; Ή τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι; Ποια συμφωνία μπορεί να γίνει ανάμεσα στο Χριστό και σε διάβολο; Ή τι έχει να μοιράσει ο πιστός με τον άπιστο; Μπορεί να υπάρχουν στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού και ο ναός των ειδώλων; Εσείς είστε ζωντανός ναός του Θεού. (Υμείς γαρ ναός Θεού ζώντος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου