Με σφιγμένο το ζωνάρι !

Η Χιλιανή συγγραφέας Ιζαμπέλ Αλιέντε, 'έγραψε πως στη λύπη της επέστρεφε στη δεξαμενή των παιδικών της χρόνων, για να πάρει θάρρος και αισιοδοξία. Εγώ επιστρέφω στα παιδικά μου χρόνια στη Δεσκάτη, την μακρινή και μόνη ,ορεινή κωμόπολη , στα καλά βουνά των Καμβουνίων.  Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό μου, μετά τον πόλεμο, που ο κόσμος πεινούσε και που όλοι ήταν λεπτοί., με σφιγμένο το ζωνάρι και κανενός η κοιλιά δεν προεξείχε, με εξαίρεση την κοιλιά του Τζιμ. 

Θυμήθηκα πάλι το χωριό μου και τα παιδικά μου χρόνια, σ' αυτό και από χθες φορώ το ζωνάρι σφιχτό, στην κοιλιά μου που την κοιτάζω και με πιάνει μελαγχολία. Ούτε δίαιτες ούτε ασκήσεις ούτε τίποτε άλλο,εκτός από το ζωνάρι σφιχτό, στην κοιλιά. Όποιος κατακτήσει την κοιλιά του, λέει η Γραφή, θα είναι πιο δυνατός από αυτόν που θα κατακτήσει μια πόλη! 

Μ.Λ.

mlvardospot.blogspot.com