Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 

Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο άνθρωπος είναι όπως  ο ξωμάχος που έρχεται απ΄  το χωράφι  στον ιερό ναό, για να προσευχηθεί.  Αφήνει έξω από τον περίβολο του ναού το ζώο του, το φορτίο του, και το βρώμικο ρούχο της δουλειάς, για να μην μπει λερωμένος στο ναό και τινάζει από πάνω του τη σκόνη και τις βρωμιές. Φορώντας ένα καθαρό ρούχο, κάνει το σταυρό του και μπαίνει στο ναό.  Ανάβει το κερί, που συμβολίζει την προσευχή και προσκυνάει τις εικόνες της δέησης, στο τέμπλο του «Ιερού» , στο οποίο εισέρχεται μόνο ο Ιερέας του ναού.

Αυτή η ίδια σειρά υπάρχει και στο εσωτερικό του ανθρώπου. Έξω απ΄το ναό είναι το «σαρκικό φρόνημα» , όπως οι βρωμιές του περιβάλλοντος, από τις οποίες πρέπει να καθαριστεί, για να εισέλθη στο ναό.  Όσο κουβαλάει τα λερωμένα ρούχα του (το σαρκικό φρόνημα), είναι δούλος του περιβάλλοντος. Απωθεί το σαρκικό φρόνημα, τα έργα του σκότους, και  ενδύεται  τα όπλα του φωτός, το πνεύματικό του σώμα. Όσοι πνεύματι Θεού άγονται, λέει η Γραφή, αυτοί είναι  υιοί Θεού. «Η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν. Αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός.»  Μ.Λ.

mlvardospot.blogspot.com