ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Γελώντας με τον εαυτό μας

"Ούτε ο διάβολος μπορεί να κάνει τίποτε εναντίον του ανθρώπου που γελάει , γράφει στο χρονικό του ο Σουηδός συγγραφέας του Χρονικού του Σαν Μικέλε, 'Αξελ Μούντε.

Ο Άξελ Μούντε αγαπούσε το αληθινό χιούμορ, που όπως δείχνει η λέξη χιούμορ, είναι η καλή διάθεση παρά το αστείο που σε κάνει να γελάς. Η καλή διάθεση προϋποθέτει καλή καρδιά. Δε γίνεται χιούμορ, με κακία.

Ο Μούντε σαν γιατρός ήταν εντελώς ανιδιοτελής. Άφησε την πατρίδα του και πήγε στην Ιταλία , την εποχή της πανούκλας όπου γιάτρευε τους αρρώστους χωρίς αμοιβή!

Είναι καλό δείγμα να γελάμε με τον εαυτό μας.Σημαίνει ότι έχουμε αναπτυγμένη κοινωνικότητα και ότι θεραπευτήκαμε από την αλλοτρίωση, που οι αιτίες της ανάγονται στα αθεράπευτα παιδικά τραύματα της ψυχής μας.

Όταν γελάμε με τον εαυτό μας σημαίνει ότι σκεφτόμαστε σαν σύνολο. Αν θέλουμε να ζούμε με ειρήνη πρέπει να σκεφτόμαστε σαν σύνολο και το σύνολο να σκέφτεται σαν ένας άνθρωπος.

Η καλύτερη παρέα για μένα είναι ο φιλόλογος, όταν είναι επαρκής και στη θεολογία. Σήμερα πίναμε καφέ με το Γιάννη και γελούσαμε με αστεία από τον Καραγκιόζη και τον αρχαίο Λουκιανό. Μαζί με τα αστεία έγινε και πλήρης ετυμολογική ανάλυση της λέξης "παράσιτο".

Την αρχαία εποχή τα παράσιτα δεν δημιουργούσαν έργο, ήταν οι αρχαίοι τεμπέληδες, που σιτίζονταν σε κάποιον, που τους είχε και σαν ένα είδος υπηρέτη, οικονόμο και ψυχοπαίδι.

Ο Λουκιανός στους νεκρικούς διαλόγους του, "διασώζει" έναν διάλογο δύο νεκρών, για το πως πέθανε ο ένας από αυτούς από λάθος του υπηρέτη του. Ο παράσιτός του ,έτσι έλεγαν τους υπηρέτες του οι αρχαίοι, αντί να δώσει την ώρα του γεύματος το δηλητήριο στον εχθρό του κυρίου του,, για τον οποίο προοριζόταν, το έδωσε στον κύριό του και "τον πέθανε" πριν την ώρα του.

Ο Λουκιανός με το διάλογο αυτό προφανώς δίδει αξία στα παράσιτα. Πρέπει και τα αυτά να είναι σωστά επειδή και η ζωή των αξίων εξαρτάται από τα παράσιτα.

mlvardospot.blogspot.com

Όλες οι αντιδράσεις:

1Κωνσταντίνος Λαγός