Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"ΕΓΓΥΣ ΣΟΥ ΤΟ ΡΗΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ" (Ρωμ.10,8)
Αναρωτιέται κανείς, γιατί οι απελπισμένοι οδηγούνται σε μεγαλύτερη απελπισία και παρασύρουν και τους άλλους, που με οποιοδήποτε μέσον μπορούν να το κάνουν.
Η απάντηση είναι ότι δεν έχουν άλλη προοπτική καλύτερη στη χωρίς προοπτική ζωή τους. Δεν έχουν καθόλου προοπτική. Η μόνη προοπτική στη ζωή του ανθρώπου είναι η πίστη στο Θεό κι αυτοί έχουν απομακρυνθεί από το Θεό.
Το σύνδρομο του απελπισμένου ανθρώπου τους συνοδεύει παντού, σε κάθε τόπο και κάθε στιγμή. Κανένα απόκτημα δεν μπορεί να καλύψει το τεράστιο κενό που δημιούργησαν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους.
Οτιδήποτε κι αν αποκτήσουν, τους αφήνεις ανικανοποίητους. Είναι αιώνιοι Σίσυφοι. Ακόμα κι αν αποκτήσουν τα πάντα, λένε στον εαυτό τους: Απόκτησα τα πάντα. Αλλά με το να είμαι ένας απελπισμένος, ένας χωρίς προοπτική, δεν υπάρχει κανένας ικανοποιητικός ρόλος για μένα.
Ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του το Χριστό δεν θα καταλάβει ποτέ τα λόγια του Αποστόλου: "ως μηδέν έχοντες και πάντα κατέχοντες" (...) Ακαθάρτου μη άπτεσθε, καγώ εισδέξομαι υμάς. και έσομαι υμίν εις πατέρα και υμείς έσεσθε μοι εις υιούς και θυγατέρας, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ." (2Κορ., 6, 16-18)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου