Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΑ ΧΡΟΝΟ
Ο Κύριος μιλώντας στην Μάρθα, λέει, "Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζει περί πολλά, «ενός δε εστί χρεία». Δε λέει "θα είναι ανάγκη, αλλά ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ".
Εμείς θα μεταφράζαμε στη νεοελληνική "Θα πρέπει";
Όχι βέβαια. ΠΡΕΠΕΙ θα μεταφράζαμε. ΥΠάρχει ανάγκη. Όχι "θα υπάρξει ανάγκη".
Η γλώσσα μας έχει "ενεστώτα διαρκείας" για να εκφράσει το χρόνο τον υπέρ πάντα χρόνο, δηλαδή το αιώνιο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου