Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Οι αιρετικοί χωρίζουν τους ανθρώπους σε καλούς και σε κακούς. Καλοί είναι αυτοί που ο αιρετικός τους συνδέει με το κέρδος και κακοί είναι αυτοί, που ο αιρετικός τους συνδέει με τη ζημία.
Φωτεινά πνεύματα στη Δύση καλούν το δυτικό κόσμο να βάλει όρια στη βουλησιαρχία του. Πρέπει ο κόσμος αυτός, που το μοντέλο του τείνει να γίνει παγκόσμιος, να βάλει όρια στο εμπόρευμα.
Ο Άγιος Ιουστίνος του Τσίλιε, στο βιβλίο του Οδός Θεογνωσίας, Εκδόσεις "Γρηγόρη", στο κεφάλαιο Γνώση και Θεωρία, σελ. 221, γράφει:
"Στην πνευματική γνώση συμμετέχουν όλες οι αρετές. Η γνώση αυτή είναι καρπός της εργασίας των αρετών. Και από την εργασία των αρετών γεννιέται η πνευματική γνώση. (...)
Η πρώτη και σπουδαιότερη προϋπόθεση της πνευματικής γνώσεως είναι η υγιής ψυχή, το υγιές όργανο της γνώσεως. "Η γνώσις γέννημα εστι της υγείας της ψυχής και αποκτάται με την μακρά εργασία των ευαγγελικών αρετών (...)
Η πιο βαθιά και η πιο εξαντλητική απάντηση, που μπορεί να δώσει στο έρώτημα αυτό ο άνθρωπος, είναι η απάντηση που δίνει ο άγ. Ισαάκ με διαλογική μορφή;
"Ερώτησις: Καί τί εστίν η γνώσις;
Απόκρισις: Αίσθησις της ζωής της αθανάτου.
Ερώτησις: Και τι εστιν η ζωή η αθάνατος;
Απόκρισις; Αίσθησις εν Θεώ. (...) "Τη γαρ γλυκύτητι της επιγνώσεως του Θεού ουκ έστι ουδέν όμοιον."
Σύμφωνα με αυτά η γνώση είναι η νίκη πάνω στη θνητότητα, σύνδεση της εδώ ζωής με την αθάνατη, ένωση του ανθρώπου με το Θεό."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου