Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Συνέχεια στο «Πρόσωπο και τη Διάκριση»
Αυτοί που δεν πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού δεν πιστεύουν ούτε στην επιβίωση του ανθρώπου, επειδή δεν πιστεύουν και αγνοούν να το διακρίνουν. Δεν φαντάζονται τον τρόμο τους, αν έβλεπαν πως είναι ο άνθρωπος χωρίς το πνεύμα. Αυτοί δεν πιστεύουν στο πνεύμα και στην αφέλειά τους, εξαπατούν τους άλλους όσο και τον εαυτό τους. Και ένας απλός φοιτητής της Νομικής κατανοεί τη διάκριση ανάμεσα στο γράμμα του νόμου και στο πνεύμα του νόμου.
Αυτό που εννοούν ως πραγματικότητα είναι η φτωχή εικόνα που έχουν για την πραγματικότητα. Είναι αξιολύπητοι όσοι από αυτούς διαβάζουν το ευαγγέλιο κατά γράμμα. Ο Απόστολος Παύλος γράφει πως το γράμμα σκοτώνει, ενώ το πνεύμα δίνει ζωή.
Ο Όμηρος ονομάζει αυτούς που δε διακρίνουν το πνεύμα «νήπιους» που η ζωή τους είναι ζωή προς θάνατον. «Νήπιοι γαρ απώλοντο» γράφει για τους συντρόφους του Οδυσσέα, που η ζωή τους δεν είχε πνευματική προοπτική και χάθηκαν. Αυτοί κατηγορούσαν τον Οδυσσέα ότι είναι σκληρός με τον εαυτό του και με αυτούς. Σε κάθε τόπο όπου πήγαιναν ήθελαν να μείνουν εκεί, επειδή δεν είχαν το «νόστο» (το πνεύμα) του Οδυσσέα. Αλλά ο Όμηρος γι’ αυτό έδωσε ο όνομα Οδυσσέας στον ήρωά του, που σημαίνει ότι το Πνεύμα λύει τους δισσούς, της ζωής χωρίς πίστη στο πνεύμα του Θεού και χαρίζει την ελευθερία του πνεύματος.
Αυτό το πνεύμα της πίστης στο Θεό και στην ελευθερία είχαν οι αγωνιστές του Εικοσιένα. Αυτοί μπορούσαν να κατανοήσουν τι σημαίνουν τα λόγια «Ελευθερία ή θάνατος» ότι σημαίνουν «ζωή χωρίς ελευθερία είναι θάνατος».
Ποιος θα διδάξει το νόημα αυτό στους σημερινούς πλούσιους που οδηγούν τον κόσμο σαν πρόβατα στην αυτοκτονία; Ποιος θα διδάξει τον κόσμο, αυτό που δεν κατανοούν ούτε οι δάσκαλοι. Γι’ αυτό έλεγε ο Απόστολος Παύλος. «Δασκάλους πολλούς έχουμε. Πατέρες δεν έχουμε.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου