Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
ΕΝΟΙΚΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
"Δι' υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον υμίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν."
(Εβρ. 12,2)
Μου λέει ο λογισμός, γιατί λες ότι ο Κύριος κατοικεί μέσα σου;
Και του απαντώ: Ναι το νιώθω με όλη μου την καρδιά, ότι ο Κύριος κατοικεί μέσα μου ως πρόσωπο και όχι σαν ιδέα ή σαν ένα μέρος μιας ιδέας.
Θα μου πείτε πως το νιώθω αυτό. Ναι το νιώθω με τη χαρά που νιώθω στην αίσθηση της παρουσίας Του. Αυτό ένιωθε και ο Δαβίδ και έγραψε το στίχο του "Εμνήσθην του Κυρίου και ευφράνθην".
Το ίδιο λέω κι εγώ ότι νιώθω τη χαρά από την παρουσία του Κυρίου και Θεού.
Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για μια ιδέα ή θεωρία. Δεν μπορώ να πω π.χ. "θυμήθηκα την θεωρία της σχετικότητος και ένιωσα χαρά και αγαλλίαση. Η χαρά αυτή είναι χαρά της παρουσίας του γλυκύτατου Ιησού!
"υμείς πορεύεσθε σήμερον εις τον πόλεμον επί τους εχθρούς υμών. Μη εκλυέσθω υμών η καρδία. μη φοβείσθε, μηδέ θροείσθε, μηδέ εκκλίνετε από προσώπου αυτών. ότι Κύριος ο Θεός ημών, ο προπορευόμενος μεκθ' υμών συνεκπολεμήσει υμίν τους εχθρούς υμών , και διασώσει υμάς. " (Δευτερονόμ. Κεφ. κ' εδώ γ΄)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου