Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Το λένε και στη Βουλή πολλοί απ’ τους «πατέρες του έθνους», δεν με ενδιαφέρει τί κάνουν οι άνθρωποι στην κρεβατοκάμαρα. Πώς δεν τον ενδιαφέρει, αν είναι άρρωστοι, αν είναι Τζακ ο αντεροβγάλτης και τον ενδιαφέρει η ψεύτικη εικόνα που δείχνουν έξω στον κόσμο; Δηλαδή να μην πιστεύουμε στο καλό όνομα, διότι είναι ψεύτικο.
Πράγματι στη Δύση, εκεί όπου γράφτηκε το βιβλίο «Τα κατά συνθήκην ψεύδη», η επικοινωνία θεωρείται ανειλικρινής και η αγάπη ανέφικτη. Σε τέτοια κοινωνία θέλουμε να ζούμε; Να είναι όλοι γύρω μα ψεύτες και υποκριτές; Και πως θα έχουμε ενότητα μεταξύ μας; Θα έχουμε δύναμη, χωρίς ενότητα, αν θεωρούμε τους πάντες ψεύτες και κλέφτες;
Αυτοί που σκέφτονται έτσι είναι υπέρ της υποκρισίας και του ψεύδους, αρκεί να μη γίνονται αντιληπτοί. Βέβαια καμιά φορά προδίνονται μόνοι τους. Τους πιέζει η συνείδησή τους.
Πώς σκέφτονται άραγε; Δεν ξέρουν ότι το κακό ευδοκιμεί τον αιώνα του σκότους; Αλλά τον κόσμο, ο παλιάνθρωπος θα τον ξεγελάει για ένα χρονικό διάστημα ή και για πάντα. Το ανοσοποιητικό του σύστημα όμως, θα το ξεγελάει κι αυτό; Πώς λέει ο λαός το ανοσοποιητικό σύστημα στην ελληνική γλώσσα; Δεν το λέει «ηθικό»; Μπορεί κανείς να ζει με χαμένο ηθικό; Ο άνθρωπος υποφέρει περισσότερο από την αυτό-λύπη παρά από τη λύπη των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου