Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Την εποχή της γενικής σύγχυσης συμβαίνουν πολλά αντίθετα μαζί. Στην ηθική, ψυχική και πνευματική αρρώστια , οι ασθενείς επιζητούν το θάνατο αντί τη ζωή. Η έλξη του θανάτου, η vis mortis, όπως τη λένε στην ψυχιατρική , είναι πιο δυνατή από την έλξη της ζωής.
Ο Φρόϊντ έλεγε πως οι άνθρωποι που πάσχουν από ηθική ασθένεια θα προτιμήσουν να πεθάνουν παρά να σκεφτούν. Και πραγματικά αυτό κάνουν. Δεν φοβούνται την αρρώστια που τους καταστρέφει τη ζωή.
Την εποχή αυτή περιγράφει ο Κίρκεγκωρ με αυτά τα λόγια: «Αν δεν υπήρχε αιώνια συνείδηση μέσα στον άνθρωπο, αν για θεμέλιο των πάντων βρισκόταν μια άγρια δύναμη που ελισσόμενη μέσα στα σκοτεινά πάθη δημιουργούσε τα πάντα, τα ασήμαντα και τα μεγάλα, αν ένα απύθμενο και ακόρεστο κενό κρυβόταν κάτω απ’ το παν, τί θα ήτανε, λοιπόν, άλλο η ζωή από απόγνωση;»
Δείτε από τι αποστερούνται οι ενδιαφερόμενοι να επιβεβαιώσουν το πάθος τους διά του νόμου και βάλτε με το νου σας, αν αυτό που ζητούν είναι υπέρ τους ή εναντίον τους. Αγνοούν ότι τα πάντα τίθενται υπό την αμαρτίαν, για να μη γίνεται τίποτε χωρίς το Θεό. «Νι μπόγα, νι πιρόγα», λένε οι Ρώσοι. Σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα που χάθηκαν διότι αγνόησαν το ήθος, που τους καλούσε στην πατρίδα. Για τους στερημένους ήθους, λεει ο Κύριος την παραβολή των αμετανοήτων. «Εάν με μετανοήσετε ωσαύτως απολείσθε).
Δείτε, λοιπόν, τι στερούνται ορισμένοι ασθενείς, οι οποίοι με τίποτε δε θέλουν να σκεφτονται, ότι αυτό που τους συμβαίνει δεν διαφέρει από μια ασθένεια στην ψυχή και ενδεχομένως και στο σώμα:
Αγνοούν ότι κανένας δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο στη ζωή του άλλο, από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Χριστός.
Αγνοούν την επίκληση του Σωτήρος ημών, η οποία είναι προσευχή, και ευχή και ομολογία της πίστεως και μεταδοτική Πνεύματος αγίου, πρόξενος θείων δωρεών, κάθαρσις καρδίας, δίωξις των δαιμόνων, ενοίκησις του Ιησού Χριστού, πηγή των πνευματικών εννοιών και θείων λογισμών, απολύτρωσις αμαρτιών, θεραπευτήριον ψυχών και σωμάτων, χορηγός θείου φωτισμού, βρύσις ελέους Θεού και βραβεύτρια των εν ταπεινώσει αποκαλύψεων και θείων μυστηρίων.
Εν συντόμω αυτή είναι το μόνον και καθ’ αυτό σωτήριον όνομα του Θεού μας Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού, το οποίον είναι το μόνον όνομα, όπερ επικαλούμεθα και ουκ έστιν εν ουδενί άλλω σωθήναι ημάς, καθώς λέγει ο Παύλος» ( Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, )
Μια παροιμία λέει, «αν θέλεις να καταστρέψεις το παιδί σου, να του κάνεις όλα τα χατίρια». Η παροιμία αυτή στο έργο και στη δοκιμή βγαίνει αληθινή. Από την αρχαιότητα ακόμα οι πιο μεγάλοι εχθροί των βασιλιάδων είναι τα χαϊδεμένα παιδιά τους, παράδειγμα ο Αβεσσαλώμ, ο γιος του βασιλιά του Ισραήλ Δαβίδ.
Τα χαϊδεμένα παιδιά κινδυνεύουν από τον ίδιο τον εαυτό τους. Στην Αμερική, με το πολύ χάϊδεμα των παιδιών, ο ενήλικος Αμερικανός δε φοβάται μήπως κάποιος από το πλήθος γύρω του βγάλει το πιστόλι από την τσέπη του και τον σκοτώσει. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το πιστόλι και αυτοπυροβοληθεί. Οι Αμερικανοί παλεύουν με τον εαυτό τους και κανένας δε ζει χωρίς ψυχίατρο. Όλοι τους μπαινοβγαίνουν στις πόρτες των ψυχιάτρων και των ψυχαναλυτών.
Μια παροιμία λέει «όταν οι άρχοντες αγαπούν το λαό πάνω από τον εαυτό τους, οι λαοί ευτυχούν.» Αγάπη πάνω από την αγάπη του εαυτού ισχύει παντού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή του στους Ρωμαίους; Χαιρόμαστε να δίνουμε σε σας όχι μόνο το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά τις ψυχές μας.
Επιχείρησαν οι Γάλλοι να βάλουν θεμέλιο της κοινωνίας τους το κοινωνικό συμβόλαιο και δείτε που κατάντησε η Ευρώπη, να μην έχει μέλλον και να μην έχει καμιά προοπτική για το μέλλον, αφού όχι μόνο η άθεη αυτή χώρα αλλά κι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που ακολούθησαν το αγγλοσαξωνικό μοντέλο με τον ορθολογισμό, τον ανθρωπισμό και τον διαφωτισμό του σπρώχνουν την ανθρωπότητα στην αυτοκτονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου