Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
"Ρύσαι ημάς από του πονηροά."
Νυν ήγγικεν η σωτηρία ή ότε επιστέψαμεν. Η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν. Αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσώμθα τα όπλα του φωτός. Ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατήσωμεν, μή κώμοις και μέθαις, μη κοίταις και ασελγείαις, μη έριδι και ζήλω, αλλ' ενδύσασθε τον Κύριν ΙΗσούν Χριστόν και της σαρκός πρόνοιαν μη ποιείσθε εις επιθυμίας. Τον δε ασθενούντα τη πίστει προλαμβάνεσθε, μη εις διακρίσεις διαλογισμών." (Ρωμ. ΙΓ)..
Ό,τι δε γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία. Αυτό σημαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο μεφαλώνει το σαρκικό φρόνημα και γίνεται ολοένα πιο δύσκολο να το βγάλουμε από μέσα μας.
Θα μου πείτε γιατί να το βγάλουμε από μέσα μας; Θέλουμε να το βγάλουιμε διότι δεν μας αρέσει να είμαστε δούλοι στα πάθη μας για να τα υπηρετούμε, όπως οι δούλοι υπηρετούν τα αφεντικά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου