ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΦΗΜΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤΑΙΟ

 του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το κυνήγι της φήμης είναι μάταιο. Η φήμη έχει αρχή και τέλος. Χώρια ότι για τους συγγραφείς έχει δίκιο ο λαός που λέει, πως "ο ποιητής μεμτά θάνατον δοξάζεται".Υπήρξε άραγε εποχή, που αποκτούσες φήμη, χωρίς να αγωνιστεις για να την αποκτήσεις και χωρις να ανησυχείς γι' αυτήν; Έτσι πίστευα κάποτε. Πίστευα ότι και μόνο που υπήρχες θα γινόσουν γνωστός τουλάχιστον σε μια πόλη όπως η Λάρισα. Δεν θα ήσουν άγνωστος με αυτούς που έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα, εννοώ τη λογοτεχνία . Ίσως στους μουσικούς να συμβαίει αυτό, λόγω του ότι παίζουν μαζί, γι' αυτό και δημιουργούνται τα στέκια των μουσικών. Οι λογοτέχνες μοιάζουν με δρομείς μεγάλων αποστάσεως. Τρέχουν στη μοναχική τους διαδρομή. Σίγουρα για τους λογοτέχνες ειπώθηκε ότι "η τέχνη τρώει τα παιδιά της". 

Κάποιος στα πρώτα μου βήματα στη λογοτεχνία, μου είπε για να με ενισχύσει στο γράψιμο, ότι ο άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει τον εαυτό του, δεν έχει ανάγκη από την  αναγνώριση. Αναγνωρίζεται από μόνος του χωρίς προσπάθεια. Είναι σπάνιος σε έναν κόσμο που προσπαθεί με κάθε τρόπο, ακόμα και με τις χαμηλές συγκινήσεις ,να ξεχάσει τον εαυτό του.. Δε χρειάζεται να προσπαθήσει. Μεγάλοι συγγραφείς συνειδηποποίησαν, πως είναι μάταιο το κυνήγι της φήμης. Το θέμα μου είναι ο εαυτός μου,έγραφε ο Καβάφης. Το ίδιο και ο Παπαδιαμέντης, που έλεγε, πως αν τα πράγματα δεν έχουν να πουν τίποτε, ούτε εγώ έχω να πω κάτι. Τα πράγματα είναι οι καλύτεροι οιωνοί.

mlvardospot.blogspot.com 

ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν ακούω την 6η Συμφωνία του Μπετόβεν, την ποιημενική, όπως την ονομάζει, όχι τυχαία, δεν μπορώ να φανταστώ ανώτερα αισθήμαατα ααό αυτά που μεταδίδει.

Εγώ την ονομάζω "Συμφωνία της χαράς του Μπετόβεν ση Φύση". Ο ΜΠετόβεν ανάμεσα στα πλάσματα του Θεού ένιωθε μοναδική χαρά και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος την μεταδίδει και σε εμάς.

Τα πλάσματα του Θεού για τον Μπετόβεν είναι ο παράδεισος στη γη. Τα πλάσματα του Θεού είναι ανεπανάληπτα γι' αυτό είναι αιώνια. Οι επιστήμονες λένε, ότι στα πλάσματα του Θεού δεν υπάρχει ανεπάληπτα. Το ανεπανάληπτο είναι μοναδικό και αιώνιο.

mlvardospot.blogspot.com

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ;

= Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής; Για ποιόν σκοπό ζούμε; Τί θα θέλαμε περισσότερο απ' τη ζωή;

-- Την ευχαρίστηση;

-Δεν είναι δυνατόν να ζεις για την ευχαζρίστηση.

-Γιατί δεν είναι δυνατόν, αν μπορούσα να διαλέξω; Κανένας δε θέλει να ζει για τη λύπη και το πένθος.

-Ο Πλάτων έλεγε πως η χαρά συνδέεται με τη λύπη, σαν τα δύο άκρα σ' ένα κλαδί. Η χαρά καταλήγει στη λύπη και η λύπη τελειώνει με τη χαρά.

Μου κάνουν εντύπωση τα λόγια που είπε ο Ιησούς στους Αποστόλους, "ότι είναι δεμένο στη γη είναι δένετε και σστον ουρανό και ό,τι λύεται στη γη λύεται και στον ουρανό,

Μήπως η μια ζωή και η άλλη συνδέονται μεταξύ τους; Μήπως για το Θεό που βλέπει τα πάντα η ζωή είναι μία, τόσο στη γη όσο και στον ουρανό.; Μήπως τα χρόνια της ζωής του ανθρώπου είναι πάντοτε ίδια, ώστε να μην είναι κανείς αδικημένος, αν έζησε μόνο λίγα χρόνια στη γη, αφού η ζωή του συνεχίζεται στον ουρανό, κοντά στο Θεό;

'Ετσι μπορούμε να καταλάβουμε τί εννοχεί ο Απόστολος Παύλος, πως ακόμα κι αν εδώ σε τούτη τη ζωή δεν έχει τίποτε, εντούτοις κατέχει τα πάντα. Ουδέν έχω και τα πάντα κατέχω, είπε.

Ποιός είναι ο σκοπός της ζωής για τους ορθοδόξους χριστιανούς; Είναι η ζωή για το Θεό. Δε ζούμε για τον εαυτό μας, αλλά για το Θεό. 'Ετσι έχουμε πάντα μπροσ΄τα μας τον Ιησού, ως αρχηγό και τελειωτή της πίστεως και είμαι απόλυτα βέβαιοι ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας.

Παραθέτω ένα απόστπασμα από την δεύτερη πς Κορινθίουςε επιστολή του Αποστόλους Παύλου που πιστεύω ότι απατντάει στο ερώτημα μας για το σκοπό της ζωής;

"Χριστος υπέρ πάντω απέθανε, ,ίνα οι ζω΄ντες μηκέτι εαυτοίς ζώσιν, αλλά τω υπέρ αυτών αποθανόντι και εγερθέντι. Ώστε ημείς από του νυν ουδένα οίδαμεν κατά σάρκα. ει δε και εγνώκαμεν κατά σάρκα Χριστόν, αλλά νυν ουκέτι γινώσκομεν ει δε τις εν Χριστώ , καινή κτίσις. τα αρχαία παρήλθλεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα.

mlvardospot.blogspot.com

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουκβάρδου

Θα κάνω έναν παράδεισο, να ζήσω εκεί όσο χρόνο θέλει ο Θεός να ζω ακόμα στη γη. Θα μου πείτε, πώς θα κάνω αυτόν τον παράδεισο;

Είναι εύκολο, αρκεί να το θέλει κανείς. Θα βλέπω όλους τους ανθρώπους καλύτερους από μένα. Η ζωή μου έως τώρα με δίδαξε, πως κάθε φορά που  βλέπω έναν άνθρωπο χειρότερο από μένα, νιώθω απαίσια. 

Ειχε δίκιο ο γερο _Μοναχός στην Κάλυμνο, που έγραφε έξω από την πόρτα του κελιού του, "έγινα  85 χρονών και δεν συνάντησα άνθρωπο χειρότερο από μένα. 

Νομίζω αυτό εννοείη η Καινή  Διαθήκη "εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν". Καινούρια πράγματι είναι η ζωή ότον βλέλπεις όλους τους ανθρώπους καλύτερους από σένα.

Αυτό είναι η καινούρια ζωή, η ζωή της ταπείνωσης , ή εν Χριστώ ζωή. Να μην ξεχνάμε ότι όταν βαπτιστήκαμε πεθάναμε μαζί με το Χριστό. Το βάπτισμα σημαίνει ότι είμαστε εκ νεκρών ζώντες για το Θεό. 

Δε ζούμε για τον εαυτό μας. Η ζωή για τον εαυτό μας έχει αρχή και τέλος και το τέλος της ο θάνατος. Το χάριμσα του Θεού είναι ζωή αιώνια.

mlvardospot.blogspot.com 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟ ΩΡΑΙΟ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟ ΩΡΑΙΟ !

Οι Έλληνες αγαπάμε το ωραίο! Θα ήμουν πιο ακριβής αν έλεγα, οι Έλληνες αγαπάμε την αισθητική. Είμαστε ο πιο αισθητικά καλλιεργημμένος λαός, στην ιστορία. Αν εξαιρέσουμε την εποχή αυτή του "εμερικανισμού".

Η αισθητική δεν είναι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στην ψυχική και σωματική υγεία. Κάποιος έλεγε ή θα κόψουμε την κοιλιά ή θα μας κόψει.

Επικρατεί η άποψη ότι η κοιλιά οφείλεται σε αδυναμία της ίδιας, δηλαδή των μυών της, ενώ δεν φταίνε οι μύες της κοιλιάς για την χαλάρωση ή τουλάχιστον δεν εξαρτάται μόνο από αυτούς.

Μια Γαλλίδα συγγαφέας, λεχει διαφορετική άποψη. Ξεχνώ το όνομά της, διάβασα το βιβλίο της πριν πολλά χρόνια, -ο τίτλος του είναι "το σώμα έχει τη δική του λογική,

Η συγγραφέας αυτή υποστηρίζει ότι υπεύθυνη για την κοιλιά δεν είναι η ίδια η κοιλιά. Υπεύθυνη είναι η αγύμναστη πλάτη. Ύστερα από αυτό έστρεψα την προσοχή μου στην πλάτη. Από το 1968, όταν ήμουν στην Κάλυμνο, κάνω κάθε μέρα τις ασκήσεις της πλάτης κάθε μέρα, χωρίς να παραλείω καμιά μέρα μέχρι σήμερα.

Σήμερα όμως ανακάλυψψα κάτι. Ότι οι ασκήσεις αυτές δε γυμνάζουν την πλάτη, αλλά τα χέρια. ΣΑν έλαμψη ήρθε τώρα στο νου μου, η σκέψη να παρατηρήσω την πλάτη.

Ο τρόπος για να δεις, αν η πλάτη σου είναι γυμνασμένη ή όχι, να καθησε κάτω σστο δάπεδο, μάζεψε τα πόδια σου στη θέση "σταυροπόδι" (χωρίς πίεση) και δες αν η κάθετη γραμμή της πλάτης σου είναι ευθεία ή ειναι καμπύλη γραμμή. Κάθετη γραμμή της πλάτης καμπύλη σημαίνει αγύμναστη, χαλαρή πλάτη. Δεν ξέρω πώς γυμνάζεται η πλάτη.

Στη γυμναστική ισχύει ό,,τι και στο βιολί. ή στο πιάνο, Για να το μάθεις πρέπει να το παίξεις. ΤΑ ίδια τα μουσικά όργανα μας διδάσκουν, πώς να τα παίζουμε. Έτσι θαρρώ ότι συμβαίνει και με τους μύες, πρέπει να τους εξασκούμαι για να μας αποδώσουν.

mlvardospot.blogspot.com

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

Ο ΟΧΛΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο ΟΧΛΟΣ

Το ευαγγέλιο του Ματθαίου που διάβασα σήμερα λέει ότι ο Ιησούς είδε πολύ όχλο και τον σπλαχνίστηκε και θεράπευσε τους αρρώστους.

Την ίδια Κυριακή που διαβάζεται η περικοπή του ευαγγελίου διαβάζεται στην Εκκλησία στον Απόστολο τα εξής: Είναι σαν μια απάντηση στα λόγια του Ευαγγελίου: "Αδελφοί, παρακαλώ υμάς δια του ονόματος του Ιησού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες και μη ην εν υμίν σχίσματα, ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοϊ και εν τη αυτή γνώμη.

Σαν να λέει η Εκκλησία μας στο σύγχρονο κόσμο, ότι οι αρρώστειες του σώματος θεραπεύονται με μια καλή οργάνωση των υπηρεσιών υγιεινής, αλλά τα σχίσματα στο λαό δεν θεραπεύονται.

Άλλωστε, όπως λέει η iατρική Επστήμη όλες σχεδόν οι ασθένειες του σώματος είναι ψυχοπνευματικές. Άρα οι αιτίες τους δεν είναι άσχετες με τα σχίσματα και με το ότι ο λαός δεν είναι κατηρτισμένος με το ίδιο πνεύμα και με την ίδια γνώμη.

mlvardospot.blogspot.com

 

ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκοβάρδου

ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ

Ψάχνω να βρω το αντίδοτο για τους απελπισμένους. Αν θέλει ο Θεός μπορεί να γράψω ένα βιβλίο με τίτλο "Οδηγίες προς τους απελπισμένους".

Θα μου πείτε ποιούς απελπισμένους εννοώ. Όλους τους απελπισμένους. Το αντίδοτο που ψάχνω να βρω εξαφανίζει κάθε απελπισία.

Αν ήμουν δήμαρχος θα οργάνωνα ένα συνεργείο βοηθών που χρειάζονται για τη δημιουργια του αντιδότου της απελπισίας, επειδή δεν επαρκούν οι δυνάμεις ενός ανθρώπου, για να τα βγάλη πέρα, με ένα τόσο μεγάλης σπουδαιότητας φάρμακο.

Σαν απόδειξη για την αξία του αντιδότου, θα σας πω ότι παλεύω πολλές δεκαετίες να συγκνεντρώσω το υλικό για ένα βιβλίο με θέμα το αντίδοτο της απελπισίας.

mlvardospot.blogspot.com

Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΔΟΞΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Στο όγδοο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στη μέλλουσα δόξα αυτών  που τη λαχταρούν. Αυτοί έχουν την απαρχήν του πνεύματος του Θεού μέσα τους και επιθυμούν να είναι παιδιά του Θεού. 

 Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του, "ουδείς δύναται ελθείν προς με, εάν μη ο Πατήρ ο πέμψας με ελκύση αυτόν και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα." (Ιων. στ΄ 40-44).

Γράφει συγκεκριμένα στο κεφάλαιο στ,΄22-27 της προς Ρωμαίους επιστολής ότι αυτοί έχουν το πνεύμα του Θεού και λαχταρούν να γίνουν παιδιά του Θεού και να γλυτώσουν το πνευματικό τους σώμα από τη φθορά. 

Παραθέ΄την περικοπή αυτή σε μετάφραση: "Πιστεύω πραγματικά πως αυτά που τώρα υποφέρουμε, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον. 

Γιατί όλη η κτίση προσμένει με λαχτάρα πότε θα φανερωθεί η δόξα των παιδιών του Θεού. Ξέρετε βέβαια πως και η κτίση υποτάχθηκε κι αυτή στη φθορά, όχι γιατί το ήθελε, αλλά γιατί έτσι θέλησε αυτός που την υπέταξε. 

Έχει όμως πάντοτε την ελπίδα, κι αυτή ακόμα η κτίση, πως θα απελευθερωθεί από την υποδούλωσή της στη φθορά, και θα μετάσχει στην ελευθερία που θ' απολαμβάνουν τα δοξασμένα παιδιά του Θεού.  (...)

Και όχι μόνο η κτίση. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς. Έχουμε την απαρχήν του Πνεύματος και μέσα μας στενάζουμε κι εμείς, γιατί λαχταρούμε να γίνουμε για πάντα παιδιά του Θεού και να γλυτώσουμε το πνευματικό μας σώμα από τη φθορά."

Ο Απόστολος στο σημείο αυτό μιλάει για την καλή ανησυχία, που είναι η ανησυχία για τα αιώνια πράγματα και όχι για τα πράγματα που φθείρονται και δε θα πάρουμε μαζί μας. 

mlvardospot.blogspot.com 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΦΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάαρδου

Το πρώτο απόσπασμα που διάβασα σήμερα μιλάει για τους πιστούς "ουδείς δύναται ελθείν προς με, εάν μη ο Πατήρ ο πέμψας με ελκύση αυτόν και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα." 

Είναι από το Ευαγγέλιο που διαβάζεται στην εκκλησία στη Θεία Λειτουργία της Πέμπτης της τρίτης εβδομάδος. Την ίδια μέρα διαβάζεται η προς Ρωμαίους επιστολή που μιλάει για την "απαρχήν του Πνεύματος" (Ρωμ. η΄22-27).

  Παραθέτω εδώ τα λόγια από το απόσπασμα αυτό: " Την απαρχήν του Πνεύματος έχοντες εν εαυτοίς στενάζομεν υιοθεσίαν απεκδεχόμενοι την απολύτρωσιν του σώματος ημών. "

Έχομε ως αρραβώνα το Άγιο Πνεύμα, όμως εσωτερικά στενάζουμε , γιατί λαχταρούμε να γίνουμε για πάντα παιδιά του Θεού, και να γλυτώσουμε το σώμα μας από τη φθορά.

Είναι άραγε ορθή η ερμηνεία αυτή;  Η λαχτάρα μας είναι για το σώμα, θέλοντας να μείνει άφθαρτο, ενώ γνωρίζουμε καλά, ότι αυτό είναι αδύνατο. Κανείς δεν πιστεύει ότι το σώμα του είναι άφθαρτο.  Μήπως ως σώμα ο Απόστολος Παύλος εννοεί το πνευματικό σώμα που θα πάρουμε μαζί μας στον ουρανό; 

Ο Θεός μας έδωσε την καλή ανησυχία που είναι για τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί μας, τα αιώνια πράγματα, τα πνευματικά, τα μη βλεπόμενα. 

'Εχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό, γράφει στους  Κορινθίους, γι΄αυτό και κηρύττουμε . Ξέρουμε ότι ο Θεός που ανέστησε τον Κύριο Ιησού θα αναστήσει και εμάς δια του Ιησού και θα μας παρουσιάσει μπροστά του μαζί σας. (...) 

Γι' αυτό, λοιπόν, δε χάνουμε το θάρρος μας. Μπορεί εξωτερικά να βαδιζουμε στο θάνατο, εσωτερικά όμως, μερα με την ημέρα, η ζωή μας ανανεώνεται. Ξέρουμε πως αν η επίγεια σκηνή που κατοικούμε, δηλαδή το σώμα μας, διαλυθεί, έχουμε στους ουρανούς κατοικία αιώνια, οικδομημένη από το Θεό κι όχι από ανθρώπινα χέρια. Γι' αυτό τώρα στενάζουμε, περιμένοντας με λαχτάρα να ντυθούμε το ουράνιο σώμα μας. 

Μόνο ο άνθρωπος έχει πίστη, ελπίδα, πνευματική χαρά, τους καρπούς του πνεύματος. Η πίστη στο Χριστό φαινομενικά είναι σε διωγμό από αυτούς που δεν τηρούν τις Εντολές Του. Στην πραγματικότητα είναι οι ίδιοι είναι νικημένοι και γι' αυτό αδυνατούν να διώξουν το Χριστό και την πίστη αυτών που τηρούν τις Εντολές Του. Τίποτε δεν μπορεί να τους σώσει από την απόγνωση, διότι δεν έχουν μέσα τους αιώνια συνείδηση.

mlvardospot.blogspot.com 

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ

Στην αρχή ο άνθρωπος αναζητά τον άνθρωπο στον εαυτό του και δεν τον βρίσκει. Η απάντηση είναι "δεν είναι εδώ ο άνθρωπος". Ούτε ο Σωκράτης, αν και σοφός, ήξερε πού είναι ο άνθρωπος. Έν οίδα ότι ουδέν οίδα, έλεγε. Ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω.

Η αναζήτηση αυτή κάποτε τελειώνει κι αρχίζει μια νέα αναζήτηση που μπορεί και να συνεχιστεί σε όλη τη ζωή. Είναι η αναζήτηση του Θεού. Αρχίζει να καταλαβαίνει ότι δεν έχει αξία τίποτε, αν δεν είναι ο Θεός εκεί.

Σε ένα νέο συγγραφέα η πνευματική αναζήτησή του αρχίζει με το γράψιμο των πρώτων βιβλίων του ή μπορεί να συνεχιστεί μέχρι που θα γράψει και την τελευταία σειρά του τελευταίου βιβλίου του.

Θυμάμαι κάποιον καθηγητή της φιλοσοφίας που παρουσίασε το βιβλίο ενός νέου συγγραφέα, δεν είπε σχεδόν τίποτε άλλο, πέρα από το να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του βιβλίου, στην αναζήτηση του Θεού. Ο συγγραφέας , είπε. αναζητά το Θεό. Το βασικό ερώτημα του βιβλίου είναι, "αν ο Θεός είναι εκεί.".

mlvardospot.blogspot.com

Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΕΙ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΕΙ

'"Εμνήσθην του Υψίστου και εφράνθην"

ΔΑΒΙΔ

Αν από την τρυφερή σου ηλικία υπήρξες ορφανός κι άκουγες τους δικούς σου, να σου λένε, , πως ο Θεός ορφανά κάνει, εγκααλειμμένα δεν κάνει, το ίδιο θα πιστέψεις κι εσύ μαζί τους. Θα λές μέχρι το τέλος της ζωής σου, πως ο Θεός που θα σε εγκατέλειψε μέχρι τότε,, δε θα σε εκγαταλείψει και τώρα.

Κάτρι παρόμοιο με αυτό που έλεγε ο Μπεν Χουρ. Αυτός στις μεγάλες δύσκολίες έδινε θάρρος στον εαυτό του , λέγοντας , ο Θεός που δεν με εγκατέλειψε στις γαλέρες, δε θα με εγκαταλείψει και τώρα.

Ένας άγιος της Εκκλησίας μας έλεγε, πως όταν συναντάμε στη ζωή μας πράγματα μπερδεμένα, να στηρίζουμε τις ελπίδες μας στο Θεό και ο Θεός θα τα ξεμπερδέψει.

Με την πίστη δεν φτάνουμε ποτέ σεην απόγνωση. Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή του προς του Θεσσαλονικείς να μην λυπούνται πάρα πολύ. Οι πιστοί, λέει, δεν λυπούμαστε ακόμα κι άταν χάνουμε κάποιον δικό μας, όπως εκείνοι που δεν έχουν ελπίδα.

mlvardospot.blogspot.com

Η ΑΙΩΝΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

'Αν δεν υπήρχε αιωνία συνείδηση μέσα στον άνθρωπο, αν για θεμέλιο των πάντων βρισκόταν μια άγρια δύναμη που ελισσομένη μέσα στα σκοτεινά πάθη δημιουργούσε τα πάντα, τα ασήμαντα και τα μεγάλα, αν ένα απύθμενο και ακόρεστο κενό κρυβόταν κάτω απ΄ το παν, τί θά  'τανε, λοοιπόν, άλλο η ζωή από απόγνωση;" (Κίρκεγκωρ)

"Ήρα τους οφθαλμούς μου εις τα όρη, 

όθεν ήξει η βοήθειά μου.

Η βοήθειά μου παρά Κυρίου

του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.

Μη δώης εις σάλον τον πόδαν σου,

μηδέ νυστάξη ο φυλάσσων σε."

Ψαλμός 120

Άραγε πώς ένιωθε ο Δανός φιλόσφος Κίρκεγκωρ, όταν έγραψε αυτές τις σκέψεις του ή πώς ένιωθε ο Δαβίδ, όταν έγραφε αυτούς τους στίχους; Νομίζω ένιωθαν κι οι δυο τους ταπεινοί. Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ, ένιωθε τόσο ταπεινός , "θέτειν εαυτόν υπό κάτω πάντων" και "επιγράφεσθαι τω Θεώ πάντα τα χαρίσματα."  

Άραγε δεν υπήρχε κανείς να τον αγαπάει περισσότερο απ΄ τον εαυτό του. Μόνο ο Κύριος που κατοικεί εις τα όρη και τα βουνά, τον αγαπούσε περισσότερο απ΄ τον εαυτό του. Σ' αυτόν πίστευε ότι δεν θα τον ξεχάσει ποτέ και θα είναι πάντα ο βοηθός του. 

Μήπως αυτό είναι το συναίσθημα του κάθε ανθρώπου, χωρίς ψευδαισθήσεις; 

Στην Ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, το μόνο όπλο που έχει ο καθένας από εμας, για να αντισταθεί στις επιθέσεις του διαβόλου είναι η ταπείνωση. 

Πώς αποκτά κανείς την ταπείνωση; Για να αποκτήσουμε την ταπείνωση πρέπει να ακολουθούμε τον αρχηγό και τελειωτή της πίστεως Ιησούν και να έχουμε επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού. Επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού σημαίνει ότι γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας.

mlvardospot.blogspot.com  

ΟΙ ΚΟΣΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι άνθρωποι σύμφωνα με τη Γραφή χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στους κοσμικούς , δηλαδή τους ανθρώπους ου κόσμου τούτου και σε "παιδιά του Θεού", δηλαδή σε ανθρώπους, που αγωνίζονται να αείναι καθαροίο από τα εμπόδια ανάμεσα σ' αυτούς και το Θεό.

Δεν είναι δύσκολο να ξέρουμε σε ποιά κατηγορία ανήουμε. Μπορούμε να ρωτήσουμε κάθε στιγμή , αν αγωνιζόμαστε να είμμαστε κοσμικοί ή αγωνιζόμαστε να είματε παιδιά του Θεού.

Τελευταία διάβασα κάπου, ότι ο Καιάφας απευθυνόμενος στο συνέδριο που κατεδίκαστε σε θάνατο το Χριστό, είπε, πως ο Χριστός δε θα πεθάνει για να σωθεί ένα έθνος. Θα πεθάνει για να σωθούν τα παιδιά του Θεού, όπου κι αν βρίσκονται.

"Ο μη ων μετ' εμού, κατ' εμού εστέ. " (Λουκ. .11,23)

mlvardospot.blogspot.com

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΑΓΑΠΟΥ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΟΙ ΛΑΟΙ ΕΥΤΥΧΟΥΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν οι πόλεμοι γίνονται για να πληρώνονται οι βιομηχανίες που κατασκευάζουν όπλα, Αν=ς πληρώνονται οι βιομηχανίες και χωρίς να κατασκευάζουν όπλα. Ας κατασκευάζουν άλλου είδους μηχανές για την βελτίωση της ζωής των φτωχών χωρών.

Να μην εξαρτάται η αξία τους από το αποτελεσματικότητά τους στην εξόντωση των ανθρώπων και της φύσης, αλλά στην ενίσχυση και στη προαγωγή της ζωής στον πλανήτη.

Είναι τόσο πνευματικά ανώριμοι οι άνθρωποι ώστε να γίνονται δούλοι στα πάθη του εγωισμού, της απληστίας , της εκδίκησης, αντί να αγωνίζονται για την ελευθερία από τα δαιμονικά αυτά πάθη;

Ας επιδεικνύουν τα όπλα τους οι βιομηχανίες στις εκθέσεις των όπλων και ας πληρώνονται απ΄ τους λαούς σε χρήμα, όχι σε ανθρώπινες ζωές και με ανθρώπινο πόνο.

Τους πολέμους τους αρχινούν και τους τελειώνουν οι κυβερνήσεις. Ας διαλέξουν οι λαοί κυβερνήσεις που αγαπούν την ειρήνη. Όταν οι άρχοντες αγαπούν την ειρήνη , οι λαοί ευτυχούν.

mlvardospot.blogspot.com

Να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του συνόλου

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

¨Μέλη εσμέν του σώματος αυτού, εκ της σαρκός αυτού και των οστέων αυτού." (Εφεσ.5.30)

Πώς τα βλέπεις τα πράγματα; με ρωτάει κάποιος γνωστός μου. Ο Θεός , απαντώ, δίνει πολλή δουλειά στα παιδιά του. Να μην αποφεύγουμε τις δοκιμασίες. Να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του συνόλου, αντί να ενδίδουμε στους πειρασμούς Να σκεφτόμαστε πως αν το σύνολο ενδίδει στους πειρασμούς , κανείς δε θα αντισταθεί στην επιβολή της  ανελευθερίας. Ας αναλογιστούμε τί μας περιμενει. 

Γνωρίζουμε από την προσωπική μας εμπειρία, ότι πολλοί αγωνίζονται για την ελευθερία! Πολλοί βάζουν  τον εαυτό τους στη θέση του συνόλου. Ο Ιησούς , στην έρημο, έβαλε τον εαυτό του στη θέση του συνόλου και ήρθαν άγγελοι και τον διακονούσαν! 

Ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη επιστολή του προς τους Κορινθίους, γράφει για να τους ενισχύσει την πίστη τους.  "Ο Θεός που σας κάλεσε να ζείτε  σε κοινωνία με τον Υιό του τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας, κρατάει τις υποσχέσεις του.."(1Κορ. α΄, 1-9). 

Ο Γάλλος υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν Πωλ Σάρτρ υποστήριζε ότι δεν υπάρχει Θεός, "διότι όλα επιτρέπονται". Γιατί δεν υπάρχει; Μήπως έπρεπε να ζητήσει από τον άνθρωπο την άδεια για να υπάρξει ο Θεός; Πού ήταν ο Σαρτρ όταν ο Θεός  δημιουργούσε τον κόσμο; για να ζητήσει την έγκρισή του; 

Σ' αυτόν το παραλογισμό οδηγεί η λογική όταν είναι λειψή. Διότι ο πλήρης συλλογισμός του Σαρτρ είναι, πως ,αν ήταν αυτός ο  δημιουργός του σύμπαντος δεν θα επιτρέπονταν όλα.  

Οι νεοέλληνες μπουκωμένοι από τα τηλεοπτικά προγράμματα απελπίζονται διότι βλέπουν ότι τα πάντα βαίνουν στην καταστροφή. Και πως βγάζουν αυτό το συμπέρασμα, παρά με τη λειψή λογική, ότι αυτοί και ειδικώτερα ο νους του ανθρώπου είναι ο δημιουργός του παντός ή ότι η Δημιουργία είναι αντίγραφο του ανθρώπου. Δεν περνάει απ΄ το μυαλό τους μήπως οι ίδιοι είναι κακά αντίγραφα της Δημιουργίας του Θεού; 

Η φύση λέει η Γραφή συστενάζει συνωδίνει από τη λειψή λογική του ανθρώπου. Ο άνθρωπος αντί να είναι όπως τον δημιούργησε ο Θεός να είναι , βιάζει τη φύση για να την οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή. 

Με την ίδια λειψή λογική είναι και το συμπέρασμα του Νίτσε ότι Θεός πέθανε; Πώς το ξέρει ό Νίτσε ότι ο Θεός πέθανε; Μήπως υπέβαλε το Θεό σε επιστημονικά πειράματα και διαπίστωσε ότι δε ζει;  

Ο Ιωάννης Ρωμανίδης, είπε κάποτε πως  οι ορθόδοξοι που αναζητούν το Θεό με τις επιστημονικές μεθόδους του δυτικού κόσμου, θα χάσουν  την πίστη τους στην Ορθοδοξία , αν ξεχνούν ότι το πνεύμα δεν είναι δημιούργημα του ανθρώπου, αλλά δώρο του Θεού: 

Οι ορθόδοξοι επιστήμονες στη χώρα μας δεν έλαβαν την Θεολογία από τους Πατέρες της Εκκλησίας αλλά τη διδάχτηκαν  στη Δύση, στα δυτικά πανεπιστήμια, από δυτικούς καθηγητές, που τους δίδαξαν με βάση τη λογική και πάντα από μεταφράσεις των Γραφών και των πατερικών έργων.  

Δεν θα  πιστέψεις  πόσο λίγη αξία δίνει ο επιστήμων σε ό,τι δεν αποδεικνύεται στο επιστημονικό πείραμα!  Κι ας έχει η επιστήμη θεμέλιο ότι τις άγιες Γραφές΄αλλά βάση την ανάλυση και τη στατιστική και γενικά τους κανόνες της λογικής. 

 Πάντως ευρισκόμεθα εις μίαν επικίνδυνον δια την Ορθοδοξίαν κατάστασιν εις την μόρφωσιν των θεολόγων, η οποία ουδεμία σχέσιν έχει με την θεολογικήν   μέθοδον της Αγίας Γραφής και των Αγίων Πατέρων. 

Αλλά το τραγικώτερον όλων ειναι ότι δεν λείπει η αρχοντιά της παραδόσεως των Πατερων, αλλά ότι λείπει η στοιχειώδης αίσθησις της απουσίας της αρχοντιάς ταύτης." (Πρωτ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου, Καθηγητού Πανεπιστημίου, Δογματική και Συμβολική Θεολογίας της  Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, τ. Α' σ.156)

Ένα παράδειγμα από τη σύγκρουση της Επιστήμης με την πίστη στο Χριστό . Ποιός θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα στην ελευθερία και στη δικαιοσύνη, αν δεν αγωνίζεται ο άνθρωπος για την ελευθερία του; Η επιστήμη η οποία ενδιαφέρεται για τις επιστημονικές μεθόδους της ή η  πίστη που είναι η ίδια η ζωή του ανθρώπου; Το καλύτερο που θα έκανες , αν έβρισκες τη λύση είναι να την εκμυστηρευτείς σε έναν φίλο σου και εκείνος στο δική του. 

Θα μου πείτε γιατί να μην κάνουν μια  οργάνωση; Διότι η οργάνωση καταργείται χάριν μιας νεώτερης οργάνωσης, ενώ η αληθινή φιλία μένει. Δεν είναι ίσως άσχετο το ανέκδοτο από τη ζωή του Τόμας Σάνκαρα, ο οποίος θυσιάζει τη ζωή του για να μείνει πιστός στη φιλία. 

mlvardospot.blogspot.com