ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Τί γαρ μείζον , ή και ωφελιμώτερον εν τη παρούση και εν τη μελλούση ζωή, του συνείναι Χριστ;oς τί δε ωραιότερον ή γλυκύτερον της θέας αυτού; "( Όσιος Συμεών ο θεολόγος Γ' 240, κ' )

Περί της παρουσίας του Χριστού διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο τα εξής:

"Ου γαρ εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το εμόν ονομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών."

Στο δε κατά Λουκάν Ευαγγέλιο διαβάζουμε , η βασιλεία του Θεού είναι εντός ημων. Άρα ο Χριστός είναι μέσα μας, με την πίστη σ' Αυτόν.

Πολλοί ερμηνεύσουν τη λέξη "εντός" "ανάμεσα". Το ίδιο στις ξένες γλώσσες το εντός μεταφράζεται "entre". All;a sτη μοναχική ζωή όπου δεν είναι συνηγμένοι οι μοναχοί, δεν είναι εκεί ο Χριστός; Αυτό δεν ισχύει στην ορθόδοξη Διδασκαλία. Παντού στο Ευαγγέλιο είναι διάχυτη η πίστη στην παρουσία του Θεού μέσα στον άνθρωπο. Ανυπομονώ πότε θα γεννηθεί μέσα σας ο Χριστός, λέει ο Απόστολος Παύλος.

Παραθέτουμε τα λόγια του Κυρίου για την πρώτη εντολή: για την αγάπη του Θεού;

"Και επηρώτησεν εις εξ αυτών, νομικός πειράζων αυτόν και λέγων. διδάσκαλε ποία εντολή μεγάλη εν τω νόμω;

"Ο δε Ιησούς έφη αυτώ, αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. Αύτη έστι πρώτη και μεγάλη εντολή."

Οι αιρετικοί θέλουν να επιβάλουν έναν χριστιανισμό χωρίς το Χριστό. Έτσι εννοούν τη βασιλεία του Θεού, ως βασιλεία χωρίς βασιλιά.

Στη Φιλοκαλία οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας γράφουν για την αξία του άνθρωπου ότι κατοικεί μέσα του Προφήτης, Απόστολος, Άγγελος, Θεός. Ότι ο Θεός έδωσε την αθάνατη ψυχή στον άνθρωπο προτού υπάρξει ως γη και σκόνη."

"Πνεύμα 'Αγιον επελθών εις ψυχήν ανθρώπου, έδωκεν μεν ζωήν, έδωκε δε αθανασίαν. 'Ηγειρε κείμενον. το δε κινηθέν κίνησιν αϊδιον υπό Πνεύματος Αγίου , ζώον άγιον εγένετο, έσχε δε άνθρωπος αξίαν πνεύματος εισωκισμένος εν αυτώ, Προφήτου, Αποστόλου, Αγγέλου, Θεού, ων προτού γη και σποδός." (Καλλίστου και Ιγνατίου Ξανθοπούλων Περί των αιρουμένων ησύχως βιώναι, Δ' 293.)

"Εαυτούς πειράζετε ει εστε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε, ή ουκ επιγιγνώσκετε εαυτούς ότι Ιησούς Χριστός εν υμίν εστιν; ει μη τι αδόκιμοι εστε. ελπίζω δε ότι γινώσεσθε ότι ημείς ουκ εσμεν αδοκιμοι." (2Κορ. 13,5-6-)

mlvardospot.blogspot.com

Όλες οι αντιδράσεις:

1Dimitris Dina Lagios

mlvardospot.blogspot.com

Όλες οι αντιδράσεις:

1Dimitris Dina Lagios

ΓΙΑΤΙ ΘΛΙΒΟΜΑΣΤΕ;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Γιατί θλιβόμαστε; Όλος ο πνευματικός κόσμος είναι δικός μας. Δωρεάν.

Μήπως θλιβόμαστε για το θάνατο του Ιησού;

Μα ο Ιησούς αναστήθηκε και ζη μέσα μας!

Οι άγιοι μας παρακινούν στην απονέκρωση απέναντι σε ο,τιδήποτε μάταιο.

Πώς;

Θεωρώντας ότι είμαστε πάροικοι και παρεπίδημοι.

Ο Πέτρος στην πρώτη επιστολή του κεφ.2,11 γράφει:

"Αγαπητοί, παρακαλώ ως παροίκους και παρεπιδήμους

απέχεσθε των σαρκικών επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται

κατά της ψυχής. ".

Ο δε Παύλος γράφει: "λογίζεσθε εαυτούς νεκρούς μεν τη αμαρτία

ζώντες τω Θεώ, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών. (...)

Ζω ουκέτι εγώ. Ζη εν εμοί Χριστός."

"

Μη συσχηματίζεσαι, ούτε υποταγμένος στα ορμέμφυτα ούτε προσκολλημένος στον περιβάλλοντα κόσμο."

Ποιός τη ζωή μου κυβερνά;

mlvardospot.blogspot.com

ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ;

  

Ενεργός

   

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ξέρεις γιατί βασανίζουμε ο ένας τον άλλον;

Για να μετέχουμε στο θάνατο του Ιησού,

ίνα και η ζωή του Ιησού

στη ζωή μας φανερωθεί.

"Πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού

εν τω σώματι περιφέροντες

ίνα και η ζωή του Ιησού

εν τω σώματι ημών

φανερωθεί.".

2Κορ. 4,10

mlvardospot.blogspot.com

Η παρηγοριά του περιπάτου

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το εγκώμιο της βόλτας

Οι Έλληνες φοβόμαστε πιο πολύ από όλα το να μη μας κρατούν τα πόδια μας και να μην μπορούμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα, έστω κι αν πρέπει να μας κρατάει ο εγγονός μας. Είναι φυσικό να φοβόμαστε αφού αγαπάμε την ελευθερία πάνω από όλα. Η πιο μεγάλη ευεργεσία του εγγονού προς τον παππού του είναι να τον βγάλει μια βόλτα έξω.

Εμείς δεν καταλαβαίνουμε τους δυτικούς που προτιμούν να βγάλουν βόλτα το σκύλο τους. Κάποιος που έζησε στην Αυστρία είπε πως του έκανε μεγάλη εντύπωση, ότι επισκέπτονται τους γονείς τους κάθε τέσσερις μήνες κι όταν αρρωστήσουν κάθε δύο μήνες. Ο Γκαίτε γράφει πως επισκέφτηκε την μητέρα του, που την υπεραγαπούσε μία φορά μόνο , σ' όλη του τη ζωή,

Όταν βγαίνουμε έξω, για μια μικρή βόλτα ή για να ψωνίσουμε κάτι, εκτός του ο αέρας μας χτυπάει

και μας ζωντανεύει, βλέπουμε και άλλους σαν εμάς ή και σε χειρότερη κατάσταση από εμάς και παρηγοριέμαστε. Θυμάμαι τη μακαρίτισσα γιαγιά μου που στενοχωριόταν γιατί ήμουν όλη τη μέρα κλεισμένος στο σπίτι για να διαβάζω. Ερχόταν διακριτικά δίπλα μου και μού 'λεγε "βγες λίγο έξω, για να σε χτυπήσει ο αέρας". Το "έξω" είναι μια καλή παρηγοριά ιδίως τους γέρους. Ίσως είναι η μοναδική.

Τί καλή που είναι η παρηγόρια! Να σκεφτείς ότι το όνομα του Πνεύματος, του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος, είναι "Παράκλητος", δηλαδή Παρηγορητής.

Ο κυρ Βασίλης στην υπηρεσία ήταν καλός άνθρωπος. Όταν με έβλεπε στενοχωρημένο, για να με παρηγορεί μού 'λεγε κάποια μικρή ιστορία απ' το χωριό του ή κάποιον μύθο.

Μια φορά μου είπε αυτόν τον μύθο, που είναι αντίδοτο στην απελπισία: Ένας λαγός ήταν λυπημένος γιατί ήταν το πιο δειλό από όλα τα ζώα. Μια φορά στην απελπισία του θέλησε ν' αυτοκτονήσει και πήγε στο ποτάμι να πνιγεί. Μόλις πλησίασε στην όχθη, οι βάτραχοι που λιάζονταν εκεί, πήδησαν φοβισμένοι μέσα στο νερό και κρύφτηκαν. Ο λαγός μόλις τους είδε είπε χαρούμενος στον εαυτό του: Α, είναι κι άλλοι πιο δειλοί από μένα, δε θ' αυτοκτονήσω. Κι έκανε μια βόλτα γυρίζοντας στη φωλιά του.

Η βόλτα έξω ιδίως αν συναντάς και τους φίλους σου είναι χάρη του Θεού. Είναι δώρο του Θεού. Πώς το ξέρω; Το ξέρω απ' το ότι μας παρηγορούν και άνθρωποι που είναι σε χειρότερη θέση από εμάς.

Άρα η χάρη δεν είναι κατόρθωμα του ανθρώπου. Είναι ενέργεια του Θεού όταν ο άνθρωπος με τη χάρη είναι ταπεινός. Με την ταπείνωση επιγραφεις όλα τα χαρίσματα στο Θεό. Το άλλο στοιχείο της ταπείνωσης είναι να βάζουμε τον εαυτό μας κάτω από όλους. Το τρίτο στοιχείο της ταπείνωσης είναι η νοερά επίκληση του ονόματος του Θεού.

mlvardospot.blogspot.com

Η αγάπη των εχθρών

 Το Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πώς αγαπάμε τους εχθρούς;

'Οτι είναι δυνατόν να αγαπάμε τους εχθρούς δε χωρεί αμφιβολία. Απόδειξη ότι αγαπάμε τον εαυτό μας. Αφού αγαπάμε τον εαυτό μας, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, άρα μπορούμε να αγαπάμε και τους άλλους εχθρούς.
Λέγοντας εχθρό δεν εννοούμε τον αληθινό εαυτό μας, αλλά κάποον ψεύτη, υποκριτή μπορεί και παλιάνθρωπο, που πρέπει να τον πετάξουμε έξω απ΄ την καρδιά μας. Αυτόν ο Ιησούς τον ονομάζει "γέννημα εχιδνών. και είναι πραγματικά γέννημα του διαβόλου. Αυτός είναι ο εχθρός που στρατεύεται κατά της ψυχής. Πολλοί αγνοούν ότι δεν είναι αυτός ο αληθινός εαυτός του ανθρώπου. Για τον αληθινό εαυτό γράφει το ευαγγέλιο: Ο Θεός ο ειπών εκ σκότους φως λάμψαι, ός έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμός της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησου Χριστού. Έχομεν δε τον θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν. "
Στο έρωτημα ποιός είναι ο αληθινός εαυτός, η απάντηση είναι ότι ο αληθινός εαυτός είναι το πνεύμα του Θεού μέσα μας. Αυτός είναι το πνευματικό σώμα, το οποίο ζει και μετά το θάνατο του φυσικού σώματος.

Οι άγιοι της Εκκλησίας μας προτρέπουν να στέλνουμε το νου μας στο πνευματικό μας σώμα. Ο απόστολος Παύλος γράφει στην προς Ρωμαίους επιστολή του: "Δι' υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα αφορώντες, εις τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως Ιησούν. Έχοντες δηλαδή προσηλωμένα τα μάτια μας στον ΙΗσού. Σε άλλη επιστολή ο ίδιος γράφει πως έχουμε επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού, που σημαίνει ότι δεν έχουμε καμιά αμφιβολία, ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας,, ότι είμαστε, ο αληθινός εαυτός οικητήριο του Χριστού.
(Συνεχίζεται)
mlvardospot.blogspot.com

"Είδομεν το φως το αληθινόν"

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν πνεύμα επουράνιον". Με αυτά τα λόγια τελειώνει η Θεία Λειτουργία. Οι πιστοί ομολογούμε ότι "εύρομεν πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες. Αύτη γαρ ημάς έσωσεν."Τα λόγια αυτά μακάρι να έμεναν χαραγμένα βαθεία  στη μνήμη μας  σε όλη μας τη ζωή. 

Η ευλογία της Θείας Λειτουργίας λάμπει στο πρόσωπό μας και συνεχίζει να λάμπει και όταν βγούμε έξω απ΄το ναό, ώσπου η η καθημερινή ανοησία κυριαρχήσει πάλι μέσα μας. Δεν βλέπουμε το φως όσο δεν είμαστε φως. Τα μάτια της ψυχής μας βλέπουν το αληθινό φως γιατί γεννηθήκαμε για να είμαστε φως. Γεννηθήκαμε να είμαστε ελεύθεροι. Το πνεύμα του Θεού γέννησε μέσα μας το πνευματικό σώμα μας. 

Είδαμε το φως σημαίνει γνωρίσαμε τον εαυτό μας.Ο αληθινός εαυτός μας είναι φως.  Μακάρι το αληθινό φως , το φως της πίστης στην Αγία Τριάδα που λάμπει στην εκκλησία την 'ώρα της Θείας Λειτουργίας να έλαμπε σε όλη τη ζωή μας. Ένας φίλος έκανε κάποτε αυτή την παρατήρηση: Κοίταξε τα πρόσωπά τους, είπε για τους πιστούς την ώρα της θείας λειτουργίας. Είναι ήσυχα σαν τα πρόσωπα των αγίων στις αγιογραφίες. Θαυμάζουν τους αγίους, αλλά μόλις βγουν έξω απ΄  το ναό είναι έτοιμοι να κάνουν σε όλους μηνύσεις. 

Η απάντηση στο ερώτημα ποιός είναι ο αληθινός εαυτός μας οι ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι ο αληθινός εαυτός μας είναι " το είναι ευάρεστοι στον Κύριο". Αυτός είναι ο λόγος ότι αγωνιζόμαστε να είναι καθαρή η καρδιά μας, για να είναι φωτεινός ο οφθαλμός για να βλέπουμε σε ποιόν θέλουμε να είμαστε αρεστοί. Στην αθεϊα και στην πολυθεϊα είναι αδύνατο να θέλεις να δεις το Θεό και να είσαι στον Κύριο και Θεό σου αρεστός. 

"Ο λύχνος του σώματος εστιν ο οφθαλμός", λέει ο Κύριος. Το λυχνάρι του σώματος  είναι τα μάτια. Αν λοιπόν τα μάτια σου είναι γερά, όλο το σώμα σου θα είναι φως. Αν όμως τα μάτια σου είναι χαλασμένα, όλο το σώμα σου θα είναι στο σκοτάδι. Κι αν το φως που έχεις, μεταβληθεί σε σκοτάδι, σκέψου πόσο θά 'ναι το σκοτάδι." Εννοείται ότι δεν πρόκειαι για τα φυσικά μάτια. Τα μάτια και το φως είναι σύμβολα του "πνευματικού σώματος" που το πνεύμα του Θεού γέννησε μέσα μας. 

 Έχουν γραφτεί πολλά για τον αληθινό εαυτό μας. Στο ερώτημα ποιός είναι ο αληθινός εαυτός μας και γιατί είναι τόσο κρυμμένος, ώστε να μην είναι δυνατόν να τον γνωρίζει κανείς με τη διάνοιά του, την απάντηση δίνει ο Ιωάννης στην πρώτη επιστολή του. Πρέπει να δούμε με τα μάτια της ψυχής μας για  να τον ακολουθήσουμε. "Λογίζεσθε εαυτούς νεκρούς μεν είναι τη αμαρτία, ζώντας δε τω Θεώ και Χριστώ Ιησού, του Κυρίου ημών.", γράφει ο Απόστολος Παύλος.

 Παραθέτουμε σε μετάφραση τα λόγια του Ιωάννη για τον Υιό και Λόγο του Θεού, που έγινε άνθρωπος και φανερώθηκε στους ανθρώπους:  "Σας γράφουμε για τον ζωοποιό Λόγο πουυπηρχε εξαρχής. Εμείς τον έχουμε ακούσει και τον έχουμε δε με τα ίδια μας τα μάτια. Μάλιστα τον είδαμε από κοντα, και τα χέρια μας τον ψηλάφισαν. Όταν η ζωή φανερώθηκε, την είδαμε με τα μάτια μας. Καταθέτουμε λοιπόν, τη μαρτυρία μας και σας μιλάμε για την αιώνια ζωή που ήταν με τον Πατέρα, φανερώθηκε όμως σε μας.. Αυτό που είδαμε κι ακούσαμε το αναγγέλλουμε σε σας για να συμμετάσχετε κι εσείς μ'εμάς στην ίδια κοινωνία, που είναι η κοινωνία με τον Πατέρα και με τον Υιό του τον Ιησού Χριστό. Κι αυτά σας τα γράφουμε για να είναι ολοκληρωμένη η χαρά σας."

mlvardospot.blogspot.com 

16 Φῶς θεώμενον μήπως ἡ φύσις ὁμιλεῖ Ἑλληνικά ;

Voces del alma Alvizar está en vivo saludando

Voces del alma Alvizar está en vivo saludando

Η μόρφωση είναι ελευθερία

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μόρφωση και ελευθερία

"Ο ιερός στόχος της ζωής είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος του Θεού" ΄Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ

Ένας γέρος φιλόλογος είπε κάποτε: ,μπορεί να μη συμφωνεί κανείς με αυτά που γράφεις, αλλά πάντοτε κάτι  μένει. Ελπίζω θα μείνει κάτι από αυτά που γράφουμε εδώ τώρα  για τη μόρφωση  και την  ελευθερία .

Τα αρχαία χρόνια αυτός που ζούσε από την εργασία του έχανε την ελευθερία του.  Το ίδιο άραγε ισχύει και τώρα;  Κάποιος  καυχιόταν ότι στην Αμερική δε δούλεψε ποτέ . Πράγματι, στα ανελεύθερα κακθεστώτα, όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι περιορισμένα ή ανύπαρκτα, η εργασία δε διαφέρει  απ΄ τη δουλεία. 

Αξίζει να αναφερθούμε εδώ στο περιστατικό της πώλησης του Αισώπου στο αρχαίο δουλεμπόριο. Ο Αίσωπος γνώριζε ότι η μόρφωση είναι ελευθερία. Για τον Αίσωπο μέρφωση είναι η ικανότητα του ανθρώπου να κυριαρχεί στον εαυτό του. Αυτός που δεν μπορεί να είναι κύριος του εαυτού του υπηρετεί τα πάθη όπως οι δούλοι τα αφεντικά τους. Η αληθινή μόρφωση είναι ελευθερία από τα πάθη. Αυτό που ονομάζουμε εσωτερική ελευθερία.

Όταν ο δουλέμπορος ζήτησε από τον Αίσωπο να του πει , τί ξέρει να κάνει, ο Αίσωπος απάντησε ότι ξέρει να είναι αφεντικό, δηλαδή ελεύθερος. Ποιός θέλει ν' αγοράσει ένα αφεντικό, ανήγγειλε ο δουλέμπορος και τον αγόρασε ο Ξάνθος, ένας πλούσιος της εποχής, και τον έβαλε δάσκαλο στα παιδιά του.Αυτή  ήταν η αποστολή του δασκάλου, να κάνει ελεύθερους ανθρώπους. Γι' αυτό έλεγε ο Σωκράτης ότι χωρίς ελεύθερους πολίτες δε λειτουργεί η δημοκρατία.

Την αποστολή αυτή έχει στην εποχή μας η Εκκλησία, στην Ορθοδοξία, να καθαρίζει την καρδιά από τα πάθη και ιδίως από το πάθος της ιδιοτέλειας. Ο μεγαλύτερος δαίμονας και η μεγαλύτερη αμαρτία δεν είναι ο δαίμων της φιληδονίας ή της ματαιοδοξίας, αλλά ο δαίμων της φιλαργυρίας. 

Η καρδιά είναι καθαρή από μολυσμό, όταν δεν εμποδίζεται η νοερά ενέργεια. "Ο νους του ανθρώπου  βρίσκεται ανάμεσα στα δύο, που κάνει τα δικά του, το ένα την αρετή και το άλλο την κακία, δηλαδή μεταξύκ αγγέλου και δαίμονα. Και ο νους έχει εξουσία και δύναμη, σ΄όποιο θελήσει είτε να ακολουθήσει είτε να αντισταθεί." (άγιος Μάξιμος ο ομολογητής).

Η μέλλουσα δόξα

Στο όγδοο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στη μέλλουσα δόξα αυτών που τη λαχταρούν. Αυτοί έχουν την απαρχήν του πνεύματος του Θεού μέσα τους και επιθυμούν να είναι παιδιά του Θεού. (..,)

Γράφει συγκεκριμένα "Πιστεύω πραγματικά πως αυτά που τώρα υποφέρουμε, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον.

Ο Απόστολος στο σημείο αυτό μιλάει για την καλή ανησυχία, που είναι η ανησυχία για τα ανώτερα, τα αιώνια.

Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΔΟΞΑ

 Τρίτη 13 Αυγούστου 2024

Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΔΟΞΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο όγδοο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στη μέλλουσα δόξα αυτών που τη λαχταρούν. Αυτοί έχουν την απαρχήν του πνεύματος του Θεού μέσα τους και επιθυμούν να είναι παιδιά του Θεού.

Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του, "ουδείς δύναται ελθείν προς με, εάν μη ο Πατήρ ο πέμψας με ελκύση αυτόν και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα." (Ιων. στ΄ 40-44).

Γράφει συγκεκριμένα στο κεφάλαιο στ,΄22-27 της προς Ρωμαίους επιστολής ότι αυτοί έχουν το πνεύμα του Θεού και λαχταρούν να γίνουν παιδιά του Θεού και να γλυτώσουν το πνευματικό τους σώμα από τη φθορά.

Παραθέ΄την περικοπή αυτή σε μετάφραση: "Πιστεύω πραγματικά πως αυτά που τώρα υποφέρουμε, δεν ισοσταθμίζουν τη δόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον.

Γιατί όλη η κτίση προσμένει με λαχτάρα πότε θα φανερωθεί η δόξα των παιδιών του Θεού. Ξέρετε βέβαια πως και η κτίση υποτάχθηκε κι αυτή στη φθορά, όχι γιατί το ήθελε, αλλά γιατί έτσι θέλησε αυτός που την υπέταξε.

Έχει όμως πάντοτε την ελπίδα, κι αυτή ακόμα η κτίση, πως θα απελευθερωθεί από την υποδούλωσή της στη φθορά, και θα μετάσχει στην ελευθερία που θ' απολαμβάνουν τα δοξασμένα παιδιά του Θεού. (...)

Και όχι μόνο η κτίση. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς. Έχουμε την απαρχήν του Πνεύματος και μέσα μας στενάζουμε κι εμείς, γιατί λαχταρούμε να γίνουμε για πάντα παιδιά του Θεού και να γλυτώσουμε το πνευματικό μας σώμα από τη φθορά."

Ο Απόστολος στο σημείο αυτό μιλάει για την καλή ανησυχία, που είναι η ανησυχία για τα αιώνια πράγματα και όχι για τα πράγματα που φθείρονται και δε θα πάρουμε μαζί μας.

LE PRESTAN UN ARPA Y MIRA LO QUE HACE! DUO IMPRESIONANTE! |VOCAL COACH ...

Festejando a personas muy especiales

Τρόποι ζωής

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν πολλοί τρόποι ζωής. Υπάρχει π.χ. η ζωή ως αποστολή. Ζωή ως αποστολή ζει αυτός που γνωρίζει το σκοπό της ζωής του. Αυτός γνωρίζει για ποιό σκοπό ήρθε σ' αυτόν τον κόσμο και αγωνίζεται να τον πραγματοποιήσει. Υπάρχει η ζωή μέχρι το βράδυ, γι' αυτούς που δε θέλουν να βάζουν μεγάλο πρόγραμμα στη ζωή τους. 

Υπάρχουν τρόποι ζωής για όλα τα πράγματα, απ' τα πιο σπουδαία έως τα πιο απλά όπως είναι η ζωή με θάρρος, ακόμα κι όταν πρέπει να διαλέξεις το καπέλο ή να βγεις στη σύνταξη. Υπάρχει τέλος η ζωή ως προετοιμασία για να την αιωνιότητα. Στην Εκκλησία η ζωή για την αινιότητα λέγεται "εσχατολογία", που σημαίνει τη ζωή των τελευταίων πραγμάτων

Ακόμα και οι χώρες έχουν τρόπους ζωής. Ο συγγραφέας Πώλ Ώστερ, στο βιβλίο του "Στη χώρα των εσχάτων" ονομάζει έσχατα πράγματα τις λέξεις και φαίνεται ότι εννοεί χώρα του Λόγου την Ελλάδα. Η Ελλάδα θα ήταν σε καλύτερη θέση από τη σημερινή, αν είχαμε συνειδητοποιήσει, ότι η πατρίδας μας είναι πράγματι η χώρα του Λόγου, πράγμα που όλος ο κόσμος το συνειδητοποιεί. Στα μεγάλα πανεπιστήμια υπάρχουν έδρες της Ελληνικής και διδάσκουν την Ελληνική στο πρωτότυπο. 'Εχουν δίκιο εκείνοι οι Έλληνες  που θεωρούν ότι πατρίδα τους είναι η Ορθοδοξία και η Ελληνική Γλώσσα. 

mlvardospot.blogspot.com 

ψυχολογική προετοιμασία

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ψυχολογική προετοιμασία

Η εποχή μας δεν συμπαθεί την αλήθεια και τον αυορμητισμό. Για εκείνους που θέλουν να είναι ο εαυτός τους θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν στον προγραμματισμό, στην προετοιμασία, στο τυπικό φέρσιμο. Δύσκολα θκα μπορέσει κανείς να ζει με τον εαυτό του. Μάλλον πρέπει να τον ξεχάσει. Εκείνοι πάλι που αγνοούν ότι έχουν έναν μοναδικό εαυτό, δε θα νιώσουν καμιά δυσκολία να ζουν με τον "ετοιματζίδικο" εαυτό τους. Δεν ξέρουν κανέναν τρόπο υπάρξεως από τον προετοιμασμένο από άλλους. Σε όλους όμως τόσο τους φιλους του αυθορμητισμού και της ειλικρίνειας όσο και τους συμβιβασμένους με την εποχή που αγαπάει πάνω από όλα την ευκολία, που χαρίζουν οι σύγχρονες ανέσεις, είναι ανάγκη να προετοιμαστούν για όλα ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα, π.χ.την τόλμη να βγουν στη σύνταη ή ν' αγοράσουν καπέλο ή μπαστούνι μια μεγαλύτερη ή μικρότερη ψυχολογική προετοιμασία, ανάλογα με την ευαισθησία του ενδιαφερομένου. 

Η συγγραφέας του βιβλίου "Το σώμα έχει τη δική του λογική" Τερέζ Μπερτερά ,ονομάζει τις σωματικές ασκήσεις  που προτείνει στον αναγνώστη της  "προεοιμασίες;" Γιατί ονομάζει προετοιμασία την κάθε άσκηση δεν ξέρω. Ίσως γιατί κάθε άσκη είναι μια ή πολλές πράξεις. Η άσκηση για την συγγραφέα είναι κάτι που "γίνεται". Δεν την μαθαίνεις αν δεν την κάνεις. Το ίδιο ισχύει σε όλα και ιδίως στην προσευχή και στις δεήσεις. Γι' αυτό ην προσευχή και τη δέηση δεν την λέμε απλώς, αλλά την κάνουμε: Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας στις επιστολές του για τη δέηση λέει να κάνουμε δεήσεις, για να γίνουμε "δεόμενοι" όπως αυτός. Και μάλιστα να τις κάνουμε με χαρά: Γράφει επί λέξει; " Γίνετε δεόμενοι, μετά χαράς την δέησιν ποιούμενοι."

Αν δεν καταπιαστούμε με την άσκηση, δεν την κάνουμε, διαβάζοντάς της σε κάποιο βιβλίο ή βλέποντάς την στην εικόνα της τηλοψίας. Θεωρώντας την άσκηση αναγκαία σε ό,τι αν κάνεις μερικοί έφτασαν στο σημείο να ασκούνται σε όλη τους τη ζωή, αντί να ζουν. Θα μπορούσαν να πουν γι' αυτό ότι ξόδεψαν τη ζωή τους ασκούμενοι στο να ανακαλύψουν την καλύτερη ζωή. Αλλά μάταια διότι η ζωή δεν είναι ποτέ η ίδιο. Δεν υπάρχουν στο σύμπαν ούτε δυο σταγόνες ύδατος όμοιες. Άρα παρόλο ότι η επανάληψη γενικά είναι κουραστική, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο υποστηρίζει, αν το κατάλαβα καλά, διότι είναι δυσνόητο στην απλότητά του,  ο Δανός φιλόσοφος Κίρκεγκωρ, στο κλασίκό βιβλίο του 'Επανάληψη", Εκδόσεις Παπαζήση. .

Έχω περάσει πολλά στάδια προετοιμασίας για πάμπολλες περιπτώσεις , ώστε να μου μείνει και εμένα μια γεύση ότι δεν έζησα τη ζωή μου, παρόλο, που προετοιμαζόμουν συνεχώς από τότε που θυμμαμαι τον εαυτό μου. Μάλλον με φέβιζε η έλλειψη προετοιμασίας γι' αυτό και δεν την άφησα ποτέ, ενώ έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, να υπάρχουν όρια στην προετοιμασία. Να λέμε κάποτε, για την περίπτωσή μας,  κάτι ανάλογο με αυτά τα σημαδιακά λόγια:"Οι δυο μας τώρα!, του ήρωα του Μπάρμπα Γκοριό,  Ονορέ ντε Μπαλζάκ,  που ο νεαρός ήρωας κοιτάζοντας το Παρίσι από κάποιο λόφο, είπε γεμάτος: αποφαστιστικότητα ". 

Στην αριστουργηματική ταινία ¨Φάλαινες του Αυγούστου" ο ήρωας είναι ένα συμπαθέστατος γέρος, που έμεινε μόνος, γιατί  ήταν αναποφάσιστος και ποτέ δεν τόλμησε να αποκτήσει μια σύντροφο στη ζωή του. Κι όμως υπήρχαν μρποστά στα μάτια του γυναίκες που τον ήθελαν και θα ταίριαζαν να ζούνε μαζί. Ποτέ δεν τόλμησε να πάρει την απόφαση, διαλέγοντας ολοένα και νέες υποψήφιες, με τις οποίες περιόρισε τις σχέσεις του στη φιλία. Το έργο τελειώνει με τα λόγια αυτά του  συμπαθητικού ήρωα: "Ξόδεψα τη ζωή μου επισκεπτόμενος φίλους", εννοώντας ότι ξόδεψε τη ζωή του σε μια ατέλειωτη ψυχολογική προετοιμασία. 

mlvardospot.blogspot.com 

Beethoven: Symphony No. 7 | Bernard Haitink & the Royal Concertgebouw Or...

Διστάζω να δημοσιεύω

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Διστάζω να δημοσιεύω σε ιεροπρεπείς σελίδες. Ο λόγος είναι ότι στις σελίδες αυτές δεν μιλάμε για τον εαυτό μας, αντίθετα με εμένα ποιυι από αμνημονεύτων ετών, η γραφή μου είναι αυτοβιογραφική. Παίρνω το θάρρος από τον αρχαίο Ηρόδοτο μέχρι στη νεώτερη εποχή ο Παπαδιαμάντης και άλλοι. Γιατό το κάνω; Διότι δεν ξέρω κανέναν άλλο περισσότερο από τον εαυτό μου. Να γράφεις στον ιδανικό αναγνώστη, με συμβούλεψε από τα πρώτα μου βήματα ο δάσκαλός μου στο γράψιμο, ο ποιητής Ρόμπερτ Λαξ. Η δουλειά του συγγραφέα είναι να γράφει, έλεγε. Τα βιβλάι είναι δουλειά των Αγγέλων. Ύστερα από μερικές δεκαετίες γράψιμο - θεραπεία , τώρα βλέπω κι έναν άλλο λόγο να γράφεις χωρίς να νοιάζεσαι για τη δημοσίευση, ότι ο Θεός σε βλέπει. Ποιά άλλη χαρά είναι μεγαλύτερη από το να χαίρεσαι μαζί με το Θεό. Και επειδή μ' αρέσει να συνιστώ κάποιο καλό βιβλίο σχετικό με τα θέματα που γράφω , αυτή τη φορά θα συνειστούσα στον ευγενικό αναγνώστη να διαβάσει το βιβλίο "Το υπέροχο μυστικό".

mlvardospot.blogspot.com

Otros corriditos de antaño