ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ
Το λιοντάρι στο κλουβί πηγαίνει πέρα δώθε για να ξεμουδιάσει. Αν το μήκος του κλουβιού είναι 10 μέτρα, διανύει στο πήγαινε και έλα απόσταση 20 μέτρων. Το λιοντάρι α ήθελε να έχει στη διάθεσή του μεγαλύτερη απόσταση. Αν είχε π.χ. διπλάσια απόσταση, θα ήταν οπωσδήποτε καλύτερα.
Αλλά το λιοντάρι δεν έχει πνεύμα. Για το λιοντάρι υπάρχει αυτό που είναι μπροστά στα μάατια του, όπως και κάθε τί που το περιβάλει.
Το λιοντάρι δεν έχει πνεύμα, όπως και κάθε ζώο, και δεν βλεπει παρά μόνο αυτό που είναι μπροστά του. Το ίδιο και όλα τα ζώα. Ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει τα μη βλεπόμενα, τα ανώτερα, τα πνευματικά. Γι' αυτό μόνο ο άνθρωπος μπορεί να υποσχεθεί. Ούτε το λιοντάρι ούτε το άλογο ούτε το νοημονέστερο από όλα τα ζώα, όποιο είναι αυτό.
Το ζώο δεν έχει λογική δε σκέφτεται και υπακουει μόνο στις αισθήσεις. Αν κάτι καινούριο του δώσουν οι αισθήσεις, αν είναι νοήμον, μπορεί να το επαναλάβει και να το μιμηθούν και τα άλλα ζώα, με τα οποία είναι συντοσιμένο, σαν τις κιθάρες που ηχούν με το συσντονισμό τους. Κάποτε ένας πίθυκος τυχαία ξεφλδιισε μια μπανάνα κι από τότε τον μιμούνται όλοι οι πίθηκοι, αλλά κανείς δεν ξέρει γιατί. Οι πίθηκοι μιμούνται αλλά δεν ξέρουν γιατί.
Κάποιος θετικιστής φιλόσοφος νομίζει ότι βρήκε ότι ο κόσμος και η αρμονία του δημιουργήθηκαν καθώς χτυπιούνταβ αιώνια τα οξέα και τα άλατα μεταξύ τους. . Έφερε μάλιστα αυτό το παράδειγμα. Αν βάλεις , είπε, μπροστά στα πόδια ενός πιθήκου μια γραφομηχανή , χτυπώντας αιωνίως ο πίθυκος τα πλήκτρα της, θα γράψει κάποτε την Βρεττανική Εγκυκλοπαίδεια. Κάποιος του απάντησε: Ναί, θα τη γράψει. Αλλά ποτέ δεν θα ξέρει γιατί.
Όλα αυτά είναι σαν προοίμιο στο πείραμα του γράφοντος, που θα το πω στον ευγενικό αναγνώστη. Στην αρχή ίσως φανεί ότι είναι απλοϊκό. Εμένα ΄όμως που μένω στο κέντρο μια μεγαλούπολης, μου έλυσε τα χέρια, μάλλον τα πόδια , επειδή με το πείραμα αυξήθηκε τρεισήμισυ φορές η απόσταση που έχω στη διάθεσή μου να περπατήσω, αντί να πηγαίνω πάνω κάτω ή όταν δεν μπορώ , λόγω καιρού ή λόγω μεγάλης κίνησης στους δρόμους, να περπατήσω έξω.
Και τώρα ήρθε η στιγμή για το πείραμα. Το πείραμα στηρίζεται στη γνήση ότι η ευθείά είναι συσντομωτέρα πάσης πλαγίας. Κάντε τη μήτρηση και θα διαπιστώσετε ότι η ίδια απόσταση στην ευθεία γραμμή, στην πλαγία γραμμή μεγαλώνει τρεις και μισή φορές και για την ακρίβεια 3,45
Ευχαριστώ πουο είχατε την υπομονή να διαβάσετε το μικρό αυτό δοκίμιο μέχρι το τέλος. Αν σας φανεί αυτονόητο, δεν θα με πειράξει. Όταν ήρθα από τη Βέροια με μετάθεση στη Λάρισα, πέρασαν από 40 χρόνια, γράφω συνεχώς ένα δοκίμιο την ημέρα.
Μιμήθηκα το δάσκαλο και φίλο μου ποιητή Ρόμπερτ Λαξ, που έλεγε για τον εαυτό του:
Σε μένα κάθε μέρα, γράφει ένα ποίημα.
Το ίδιο και σε μένα, κάθε μέρα γράφει ένα δοκίμιο. Ο λόγος είναι γιατί γράφω από ανάγκη και γιατί το θέμα μου είναι πάντα ο εαυτός μου. Αυτός ο άνθρωπος είπε για μένα κάποιος φίλος μου δημοσιογράφος, γράφει τα αυτονόητα..
ΜΙα μέρα που περπατούσσαμε στην Πλατεία Ταχυδρομείου με τον μακαρίτη φίλο μου λογοτέχνη Νίκο Κύρκο, μιλώντας πώς να γράφει κανεις λογοτεχνία, τον ρώτησα για μένα: Εσύ, να γράφεις όπως μιλάς, είπε.
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Αποστολή
Κοινοποίηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου