Η ζωή είναι δώρο του Θεού !

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, για να ζει σε όλη την αιωνιότητα .Πώς το μπορεί να το δεχθεί κανείς ότι η ζωή είναι αιώνια, με όλες τις δοκιμασίες; Πώς μπορεί να δεχθεί ότι ο Θεός επιτρέπει να υπάρχει το Κακό; 

Κι όμως  οι δοκιμασίες όχι μόνο δεν εμποδίζουν να πιστεύουμε στο Θεό. Οι δοκιμασίες, στηρίζουν την πίστη στο Θεό! Η αληθινή ζωή δεν είναι εδώ.Η αληθινή ζωή είναι αιώνια. Δε ζει κανείς στην αιωνιότητα  σ' αυτή τη γη. Μέσα στον πόνο και στη λύπη ευλογούμε τη ζωή και στηρίζουμε την ελπίδα μας στο ζώντα Θεό.   

Αυτός  που δε βλέπει τη ζωή  ότι είναι δώρο του Θεού, δεν έχει  ελπίδα στο Θεό, και δεν πιστεύει ότι ο προορισμός του ανθρώπου  είναι η ένωσή του με το Θεό.   

Γι' αυτόν όμως που έχει την ελπίδα του στον ζώντα Θεόν ,  ο Θεός  προορίζει τον άνθρωπο για την πνευματική ζωή. Αυτό το νόημα έχουν  οι δοκιμασίες . "Κράτει το νου σου στην κόλαση και μην απελπίζεσαι", αυτό προτρέπει ο Άγιος Σιλουανός για τον σύγχρονο άνθρωπο. 

Με τα καλά και με τα κακά, θα αποδεχθούμε και θα γνωρίσουμε τη ζωή ως δώρο τοιυ Θεού. Το πνεύμα του ανθρώπου ενώνεται  με το Πνεύμα του Θεού, όπου δεν υπάρχει λύπη και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.  

mlvardospot.blogspot.com 

ΣΤΙΧΟΙ ΑΠ' ΤΗ ΓΡΑΦΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

1. Απαρνησάσθω εαυτόν, διώξε το σαρκικό φρόνημα.

2.Και αράτω τον σταυρόν αυιού, και τα κακά δεχούμενα από αυτόν. 

3.Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, η ευχή, η επίκληση.

5.Η ζωή δώρο του Θεού.

6.Έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς. 

7. Δεν αναπαυόμαστε αν δεν αποδεχόμαστε και δε γνωρίζουμε τη ζωή ως δώρο του Θεού. 

8,Μη ταρασσέσθω η καρδία υμών και μη δειλιάτω.

9. Εις τί εδειλιάσατε. Εγώ ειμί εν υμίν.

Το μέγιστον μάθημα

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το μέγιστον μάθημα που  μόνο μέσα στις δοκιμασίες το μαθαίνουμε είναι να παραδεχτούμε και να γνωρίσουμε τη ζωή ως δώρο του Θεού. Θα μπορούσαμε να πούμε, πως ο Θεός  επιτρέπει τις δοκιμασίες. μόνο γι' αυτό. Δεν μαθαίνουμε ποτέ το μέγιστο μάθημα απ' τα βιβλία. 

Αυτός είναι ο λόγος, που οι αγράμματες γριές στα χωριά μας, αυτές που ακολουθούν την παράδοση γνωρίζουν αυτή τη σοφία που οι σπουδαγμένοι στα δυτικά πανεπιστήμια την αγνοούν. 

Το άκρον άωτον είναι οι θεολόγοι που σπουδάζουν στα προτεσταντικά πανεπιστήμια την  Θεολογία των Πατέρων. Αυτός είναι ο λόγος που ονομάζουν τη θεολογία τους "Νεοπατερική", ακόμα και την Ορθοδοξία την αποκαλούν "νεο-ορθοδοξία". 

Ένας συγγραφέας κάθε φορά που ήταν σε δύσκολη θέση , αναρωτιόταν,τί άλλο πρέπει να μάθει για την ορθή διδασκαλία. Του έλεγα δεν είναι δυνατόν όλες οι θρησκευτικές διδασκαλίες να είναι ορθές. Ήταν οικουμενιστής με επίγνωση ή εν αγνοία. 

Μελετούσε τους Ψαλμούς του Δαβίδ, που δεν τους αποχωριζόταν ποτέ. Προφανώς δε μιλετούσε το Ευαγγέλιο ούτε εμβάθυνε στην Ορθόδοξη Διδασκαλία. 

Συζητώντας κάποτε για την πίστη στο Χριστό του είπα δεν είναι ορθή η πίστη ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην αλήθεια. Να εξετάζουμε τα πνεύματα προτρέπει ο Απόστολος Πέτρος . Να μη πιστεύουμε σε κάθε πνεύμα.  Έμεινε κάμποση ώρα σιωπηλός και κατόπιν ψιθύρισε στον εαυτό του: τί άλλο πρέπει να μάθω.

mlvardospot.blogspot.com  

ΛΟΓΙΣΜΟΙ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το ερώτημα  για τους λογισμούς που μας ενδιαφέρει εδώ είναι πώς οι λογισμοί του καλού είναι τόσο αδύνατοι μπροστά στους λογισμούς του κακού. 

Από πού αντλούν τη δυναμή τους οι λογισμοί; Ποιός δημιουργεί τους λογισμούς; Κατά τον Καντ ο εγκέφαλος δεν δημιουργεί τους λογισμούς. Ο εγκέφαλος συγκρατεί τους λογισμούς,

 Ένα σπουδαίο ερώτημα για την κατάσταση της ψυχής είναι η διαφορά  ανάμεσα στους καλούς και στους κακούς λογισμούς. Γιατί είναι πάντα πιο δυνατός ο λογισμός του κακού; Ενώ ο λογισμός του καλού είναι λιγότερο δυνατός; 

Ένας μοναχός αναρωτιόταν , γιατί η αρρώστια καλλάει, ενώ η υγεία δεν κολλάει;

Πίστη και ελευθερία

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν." (Ιωάν.ιδ΄, 27)

  Αν θέλει κανείς να με ακολουθήσει  λέει ο Ιησούς τους Μαθητές Του, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθήσει.  

Ποιός μπορεί να αρνηθεί τον εαυτό του; Τί σημαίνει "αρνούμαι τον εαυτό μου;" Ποιός μπορεί επίσης  "να σηκώσει το σταυρό του";

Υπάρχουν έγκυρες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, αλλά δεν αρκεί να γνωρίζει κανείς από τα βιβλία, τί πρέπει να κάνει για να ακολουθήσει τον Ιησού. Και για ποιόν σκοπό να ακολουθήσει τον Ιησού; 

Δε φτάνει να ξέρουμε από τα βιβλία τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Δεν φτάνει γιατί δεν είναι δικές μας απαντήσεις, αλλά του Θεού. Ούτε η ελπίδα ούτε η πίστη είναι δικές μας. Ο Θεός τίς δίνει μέσα μας. Εκείνος γνωρίζει, αν είμαστε σε θέση να τις δεχθούμε. Δεν είναι γνώση θεωρητική. Είναι γνώση από εμπειρία σε εμπειρία. "Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική επιστήμη" (Ιωάννης Ρωμαϊδης)

Πρέπει να είμαστε σε θέση να τη δεχθούμε. Δεν θα έγραφε ο Ντοστογιέφσκι το διάλογο του στάρετς Ζωσιμά με τον Δημήτρη Καραμαζώφ, αν δεν είχε λάβει τις απαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήματα στη βασανισμένη ζωή του. "Μέσα στον πόνο θα ευλογήσεις το Θεό", λέει ο Ζωσιμά στον Καραμαζώφ.

Πώς μέσα στον πόνο ευλογούμε το Θεό;  Ευλογούμε το Θεό μέσα στη χαρά μας. Να ευλογούμε το Θεό και μέσα στη λύπη μας; Αυτό με συμβούλευε το Ρηνιώ, η μάνα των ψαράδων και των ναυτικών, που κάθε ώρα και στιγμή πάλευαν με τα κύματα και με το θάνατο." Και τα καλά και τα κακά δεχούμενα."  

Όταν μου μιλούσε το Ρημιώ καθόταν στο τσιμέντο, μπροστά στη μικρή σπιτακούλα της,  δίπλα στη θάλασσα, στον Άγιο Στέφανο. Για μένα είχε πάντοτε ένα σκαμνί, γιατί δεν ήμουν συνηθισμένος να κάθομαι στις πλάκες του τσιμέντου.Ήμουν τότε 27 χρονών και είχα πάει στην Κάλυμνο απ΄τη Θεσσαλονίκη, μόλις τελείωσα τη δικηγορική άσκηση. 

Έπρεπε να περάσουν κοντά έξι δεκαετίες για να καταλάβω τα λόγια του Κυρίου Ιησού στο Ευαγγέλιο, " ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι."

Αν ρωτήσεις γιατί; Πρέπει να διαβάσεις τα λόγια του Ιησού "έλθετε πρός με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς'.  Πρέπει να παραδεχθείς και να γνωρίσεις τη ζωή ως δώρο του Θεού." (Μέρτον)

Κατόπιν θα δώσεις τη δική σου απάνηση στο "απαρνησάσθω εαυτόν" και στο "αράτω τον σταυρόν και ακολούθει μοι." 'Εχουμε μέσα μας, αυτό που λέμε "εαυτόν", που είναι ένας απατεώνας και υποκριτής', γέννημα του διαβόλου, που μας εμποδίζει να έχουμε την ελπίδα μας στο Χριστό.

 Έχουμε επίσης μέσα μας αυτό που ο Απόστολος Παύλος το ονομάζει "πνευματικό σώμα-γέννημα του Θεού". Με το πνευματικό σώμα του Θεού θα παραδεχθούμε και θα γνωρίσουμε τη ζωή ως δώρο του Θεού. 

Θα μου πείτε γιατί να τα γνωρίσω όλα αυτά με την πνευματική μου εμπειρία; Διότι χωρίς την πνευματική σου εμπειρία, δε θα βρεις ανάπαυση σ' αυτή τη ζωή. "Την ειρήνην την εμήν δίδωμε υμίν". Σας δίνω τη δική μου ειρήνη, λέει ο Ιησούς στους Μαθητές Του. "Ειρήνην αφίημι υμίν. ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν. ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν, εγώ δίδωμι υμίν.  μη ταρασσέσθω υμών η καρδία μηδέ δειλιάτω. " (Ιωάν.ιδ΄27).

mlvardospot.blogspot.com 

ΤΟ ΑΛΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ !

 Το Μόσχου Λαγκουβάρδου

Έλθετε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς.Ο γαρ ζυγός χρηστός και το φορτίον μου ελαφρύ. "  Ελάτε σε μένα όλοι εσείς που κοπιάζετε και σηκώνετε φορτία κι εγώ θα σας ελευθερώσω από την καταπίεση. 

Σε άλλο σημείο του ευαγγελίου ο Ιησούς λέει πως αν θέλει κάποιος να ακολουθήσει τον Ιησού, θα απαρνηθεί τον εαυτό του και θα σηκώσει το σταυρό του. Εννοεί ότι θα απαρνηθεί  κανείς τον εαυτό του που είναι γέννημα του διαβόλου και θα σηκώσει το σταυρό του, δηλαδή θα δεχθεί και τα κακά.  

Αυτά δεν είναι να τα λέει κανείς και να τα γράφει. Αυτα΄έχουν αξία, να τα ακολουθεί στη ζωή του. Μέσα στον πόνο, θα ευλογήσεις τη ζωή, γράφει ο Ντοστογιέφσκι στο μυθιστόρημά του Αδελφοί Καραμαζώφ. 

Ο Απόστολος Παύλος λέει να μην αποφεύγουμε τις δοκιμασίες. Να μην είμαστε αδόκιμοι και να περιοριζόμαστε μόνο στις γνώσεις, που είναι άχρηστες.  Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Μαθαίνουμε από εμπειρία σε εμπειρία. Ομονοούμε με τους άλλους έχοντας κοινές πνευματικές εμπειρίες.

Η λαϊκή παροιμία "και τα καλά και τα κακά δεχούμενα" φαίνεται να μην είναι αληθινή. Πώς είναι δυνατόν να επιδιώκουμε δοκιμασίες στη ζωή;  Κι όμως μόνο στις δοκιμασίες θα παραδεχθούμε και θα γνωρίσουμε τη ζωή ως δώρο του Θεού . Διαφορετικά δε θα νιώσουμε ποτέ ελεύθεροι από το εσώτατο υπαρξιακό άγχος, που βασανίζει τον σύγχρονο άνθρωπο. 

Αυτό δεν το γνώριζε ο αρχαίος δημιουργός του μύθου του Προμηθέα. Ο Προμηθέας έκλεψε απ' τους Θεούς  τη φωτιά που την προόριζαν γι' αυτόν. Δεν γνώριζε ότι μόνο ως δώρο του Θεού αξίζει η ζωή. 

Είναι όμως δώρο η ζωή και με τις δοκιμασίες; Έχουν δίκιο αυτοί που λένε πως τα βάσανα του ανθρώπου είναι το άλας της ζωής; 

mlvardospot.blogspot.com 

Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕΊ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ποιά αισθηση του σώματος διαρκεί περισσότερο; Η όραση; Η ακοή; η όσφρηση;  Νομίζω ότι η αίσθηση του σώματος που διαρκεί περισσότερο από όλες τις άλλες πέντε είναι η όσφρηση. Πέρασαν πάνω από εβδομήντα χρόνια από τότε που σε κάποια βρύση της Δεσκάτης Γρεβενών επάνω στα όρη Καμβούνια, απολάμβανα τη θεΪκή ευωδία των λουλουδιών "Κουρέτσιαντος". Κι όμως τη νιώθω ακόμα κι όταν τη θυμάμαι σαν να είμαι στη βρύση με το πανέμορφο λουλούδι. 

Το Άγιο Πνεύμα ή ακριβέστερον η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος περιγράφεται ως "πνευματική ευωδία". Η Γραφή λέει πως το Πνεύμα γίνεται αισθητό σαν απαλή αύρα! Εκείνο που θυμάμαι όσα χρόνια κι αν περάσουν είναι η μυρουδιά της θάλασσας, που μοιάζει με τη μυρουδιά ένος δροσάτου καρπουζιού. 

Πάντοτε κοντά στη θάλασσα ένιωθα να με συνεπαίρνει η φρεσκάδα της θάλασσας. "Τα σπάχνα μου κι η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν" (Σολωμός). 

Η Θάλασσα μοιάζει πράγματι με  ευαίθητη ψυχή. Ακόμα κι όταν είναι ήσυχη, βγάζει έξω καθε τι ξένο σ' αυτήν. Μοιάζει τον  άνθρωπο, που θέλει να είναι η εικόνα του Θεού μέσα του πάντοτε καθαρή. 

Είτε το γνωρίζουμε είτε όχι θέλουμε πάντα να είμαστε αυτό που μου είμαστε, αληθινοί.  

Η θάλασσα συμβολίζει το ρητό εκείνο "Νίψον ανομήματα μή μόναν όψιν". Γι' αυτό ο Σωκρατης έλεγε, πως η ζωή δίχως αυτοεξέταση δεν αξίζει. Γνώθι σ' αυτόν. Αυτή είναι η Παράδοση του ελληνικού λαού, η λεγόμενη "νηπτική παράδοση". 

mlvardospot.blogspot.com 

ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου,

Το αντίδοτο στην ανησυχία είναι η επίγνωση της ενοίκησης του Χριστού. Η επίγνωση ότι κατοικεί μέσα μας ο Χριστός λύνει και το μυστήριο της ανησυχίας  Δε νιώθουμε την ενοχλητική ανησυχία, να μας βασανίζει.

Λένε ότι η ανησυχία αυτή , όπως η  "θητεία που δεν τελειώνει πουθενά',  εξαρτάται από τα παιδικά μας χρόνια. Στη φιλοσοφία η ανησυχία είναι από τα περιεχόμενα του ασυνειδήτου. Στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας, που συμβολίζει το ασυνείδητο,  είναι πάντα θυμωμένος.  

"Έλθετε προς με  πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς."  λέει ο Ιησούς.  Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας, να ενωθούμε με το Χριστό και να είμαστε βέβαιοι ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας. Όπου και να βρεθούμε, στο πιο φριχτό πεπρωμένο, ο Χριστός είναι μέσα μας.

 Η πίστη ότι ο Χριστός ειναι μέσα μας είναι χάρισμα του Θεού. Είναι  το πνευματικό σώμα, η πρόγευση του παραδείσου. Ο θησαυρός των αγαθών. Το πνεύμα της αλήθειας. Το μόνο που μας ανήκει, διότι είναι το μόνο που παίρνουμε μαζί μας όταν φεύγουμε από εδώ, ενώ όλα τα άλλα θα μείνουν εδώ. 

Εκείνο που θυμάμαι από τον ερημίτη της Καλύμνου τον Πέτρο, κατά κόσμον Ρόμπερτο,  είναι ότι δεν έχανε ποτέ την ειρήνη του. Την ειρήνη του Χριστού, που τον ακολουθούσε όπου κι αν βρισκόταν, επειδή είχε επίγνωση ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα του.  

Το Άγιο Πνεύμα είναι πράγματι "π α ν τ α χ ο ύ  π α ρ ό ν" επειδή είναι μέσα μας και μας κάνει να νιώθουμε παντού ότι είμαστε καλόδεχτοι. Η χάρη του Θεού τρέχει παντού και δοξάζεται, λέει ο Απόστολος Παύλος. Δόξα στη γλώσσα της Εκκλησίας σημαίνει υπέρτατη κατανόηση της πρώτης Εντολής της αγάπης του Θεού. 

Η αίσθηση της αγάπης του Θεού στην εκκλησιαστική γλώσσα λέγεται "παρρησία", δηλαδή θάρρος να επικαλούμαστε τη βοήθεια του Θεού και να νιώθουμε οικείοι παντού, επειδή έχουμε το Χριστό μέσα μας. 

Κάποτε αναλογίστηκα πώς ακολουθώ πάντα τον ίδιο δρόμο από το σπίτι στην πλατεία, προφανώς γιατί η ανησυχία των παιδικών μου χρόνων δεν έπαψε ποτέ. Δεν ένιωθα ποτέ ασφαλής παντού, όπως ο ερημίτης ποιητής, που είχε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια. 

Ρομπέρτο, του είπα κάποτε:  ξυπνώ τη νύχτα και φοβάμαι που είμαι μόνος.  Κι εγώ ξυπνώ τη νύχτα και φοβάμαι, μήπως δεν είναι μόνος, είπε και γελάσαμε με τον το θαυμάσιο χιούμορ του. Η  οικείωση σε μένα δεν ήταν  παντού, όπως στον ήσυχο άνθρωπο και πιστό χριστιανό Ρομπέρτο.

 Ο Απόστολος Παύλος λέει πώς η χάρη του Θεού  τρέχει και δοξάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι νιώθουμ τη χάρη του Θεού έχοντας  επίγνωση ότι κατοικεί μέσα μας ο Χριστός. 

Το ερώτημα, αν θα είμαστε ήσυχοι ακόμα και στον κίνδυνο, η απάντηση είναι ότι όπως πάντα στην Ορθοδοξία, η πνευματική εμπειρια της ζωής μας διδάσκει. Δεν είναι γνώση από τα βιβλία.   Από την προσωπική μας πείρα γνωρίζουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί΄, όταν διατηρούμε το ηθικό μας. Η απώλεια του ηθικού καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα..

"Να εξετάζουμε τον εαυτό μας, αν έχουμε την πίστη. Να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας. Να έχουμε επίγνωση, απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Ιησούς Χριστός κατοικεί μέσα μας." ( 2Κορ.13,5)

 mlvardospot.blogspot.com 

Preparé Mazamorra de Calabaza Natural con mi Mamita al Estilo Antigua |...

Τι σημαίνει ακολουθώ μάταιες σκέψεις;

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνει ακολουθώ μάταιες σκέψεις;  Ο Εκκλησιαστής λέει τα πάντα είναι μάταια. Κάτι παραπλήσιο λέει και η αρχαία φιλοσοφία των Στωϊκών. Οιι Στωικοί λένε, πως δικό μας είναι μόνο ό,τι είναι στη δύναμή μας. Ένας αρχαίος Ανατολίτης στωικός ποιητής λέει πως δικό μας είναι ό,τι μπορούμε να σώσουμε σ' ένα ναυάγιο, δηλαδή τίποτε. 

Όσο για μένα, πιστεύω πως μπορούμε να διακρίνουμε τις μάταιες σκέψεις και να μην την ακολουθούμε, αν διακρίνουμε τον κόσμο στον οποίο ο καθένας ζει. Αν ζω στο φυσικό κόσμο, αν είμαι δηλαδή φυσικός άνθρωπος ή αλλιώς, όπως το λέει η Αγία Γραφή, αν είμαι "ψυχή ζώσα", όπως είναι ο πρώτος Αδάμ, ακολουθώ μάταιες σκέψεις. Ο νους μου είναι στο σκοτάδι. Δε βλέπει καθαρά. Τα μάτια μου είναι σκοτεινά. Αν τα μάτια μας είναι σκοτεινά, όλες οι σκέψεις μας και όλη η ζωή μας είναι σκοτεινή. Το σκοτάδι είναι ατελειωτο.!

Αν δε ζω στο φυσικό κόσμο, αλλά ζω στον πνευματικό κόσμο, όπως τον φανέρωσε σε μας ο Κύριος Ιησούς Χριστός, τότε οι σκέψεις μου δεν είναι μάταιες, ο νους μου είναι φωτεινός κι εγώ ζω στον πνευματικό κόσμο. Είμαι ένας πνευματικός άνθρωπος και δε φοβάμαι το θάνατο. 

Το σημάδι, λοιπόν, που μας δείχνει με ακρίβεια και αλήθεια, ποιός είναι ο πνευματικός κόσμος είναι ακριβώς αυτό, τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί μας, την ημέρα της απολυτρώσεως. Ήρθαμε για να ζούμε ελεύθεροι και να μην αφήνουμε να μας κάνουν δούλους τα πράγματα που δεν θα τα πάρουμε μαζί μας.

Θυμάμαι πάντα τα λόγια του Κνουτ Χάμσουν και γελάω. Όταν πήγαν να του δημεύσουν την περιουσία , λόγω καταδίκης, ο μεγάλος αυτός Νορβηγός συγγραφέας τους είπε: "Δε σκόπευα να τα πάρω μαζί μου." 

Ο πνευματικός άνθρωπος είναι ο καινούριος άνθρωπος. Δεν είναι το μυαλό του σκοτισμένο και δεν έχει αποξενωθεί από τη ζωή που δίνει ο Θεός, γιατί δεν έχει άγνοια και η καρδιά του δεν έχει πωρωθεί.  

Να τί γράφει ο Απόστολος Παύλος στους Εφεσίους: "Να πετάξετε από πάνω σας τον παλιό εαυτό σας, που σας συνδέει με την προηγούμενη ζωή σας που φθείρεται με τις απατηλές επιθυμίες τοιυ. Να ανανεωθείτε σ΄όλο το πνευματικό σαςβάθος.  Να ντυθείτε τον καινούριο άνθρωπο, που ο Θεός κατά το σχέδιό του τον έχει πλάσει  να ζει με δικαιοσύνη και αγιότητα που προέρχονται από την αλήθεια. 

mlvardospot.blogspot.com

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΙΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Η έννοια τοιυ παλιού και του καινούριου στη Γραφή είναι διαφορετική από την έννοια στον κόσμο. Παράδειγμα η έννοια του παλιού ανθρώπου και του καινούριου ανθρώπου στη Γραφή. 

Η διαφορά ανάμεσα στον παλιό άνθρωπο και στον καινούριο, στη Γραφή ,δεν είναι διαφορά χρόνου, όπως είναι στον κόσμο, ότι ο καινούριος διαφέρει από τον παλιό, διότι ανήκει σε άλλη χρονική περίοδο από αυτήν στην οποία ανήκει ο παλιός.Ο ένας είναι χρονικά νεότερος από τον άλλο. 

Η διαφορά είναι οντολογική, δηλαδή ανήκει στην ύπαρξη του ενός και του άλλου. Το παλιό δε γίνεται καινούριο χωρίς να αλλάξει την ίδια την ύπαρξή του ώστε να είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα. 

Ο καινούριος άνθρωπος είναι ολότελα καινούριος. Δεν ισχύει στον άνθρωπο αυτό που για τις οικοδομές που το λένε "αναπαλαίωση". Δεν υπάρχουν άνθρωποι αναπαλαιωμένοι. Για να γίνει καινούριος , με την έννοια της Αγίας Γραφής, ο παλιός άνθρωπος πρέπει να εγκαταλείψει τον παλιό άνθρωπο που ήταν μέχρι τότε. Η Γραφή χρησιμοποιεί΄το ρήμα "Αποθέτω". Πρέπει να αφήσει ολοκληρωτικά τον παλιό άνθρωπο αυτός που δεν θέλει και δεν είναι πια ο ίδιος , για να γίνει καινούριος. 

Ο λαός σωστά δίνει την περιγραφή του πολιτικού που δεν αλλάζει πραγματικά, λέγοντας "άλλαξε δηλαδή έγινε άλλος άνθρωπος ο Μανωλιός κι 'εβαλε την κάπα του αλλιώς".

Παραθέτουμε σε μετάφραση  και εν συνεχεία στο πρωτοτύπο, απόσπασμα  της Εφεσίου; Δ΄,17-24 επιστολής του Αποστόλου Παύλου:

" Τούτο σας λέω και το τονίζω στο όνομα του Κυρίου: να μη ζείτε πια όπως ζουν οι ειδωλολάτρες, που ακολουθούν τους μάταιους διαλογισμούς τους. Το μυαλό τους είναι σκοτισμένο και έχουν αποξενωθεί από τη ζωή που δίνει ο Θεός, γιατί έχουν άγνοια, κι η καρδιά τους έχει πωρωθεί. Είναι αναίσθητοι, ασελγούν αδιάντροπα, και εκτελούν χωρίς φραγμό βρώμικες πράξεις. Εσείς, αντίθετα, δεν διδαχθήκατε έναν τέτοιο Χριστό, αφού ασφαλώς ακούσατε γι' αυτόν και διδαχθήκατε αυτό που είναι η χριστιανική αλήθεια. Να πετάξετε από πάνω σας τον παλιό εαυτό σας,  που σας συνδέει με την προηγούμενη ζωή σας και που φθείρεται με της απατηλές επιθυμίες του. Να ανανεωθείτε σ΄όλο το πνευματικό σας βάθος. Να ντυθείτε τον καινούριο άνθρωπο που ο Θεός κατά το σχέδιό του τον έχει πλασει για να ζει με δικαιοσύνη και αγιότητα που προέρχονται από την αλήθεια. "

" 17 Τούτο ουν λέγω και μαρτύρομαι εν Κυρίω  μηκέτι υμάς περιπατείν καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατεί εν ματαιότητι τοιυ νοός αυτών, 18 εσκοτισμένοι  τη διανοία, όντες   απηλλοτριωμένοι της ζωής του Θεού διά την άγνοιαν την ούσαν εν ααυτοίς διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών, 19 οίτινες   απηλγηκότες, εαυτούς πααααααααααρέδωκαν τη ασελγεία εις εργασίαν ακαθαρσίας πάσης εν πλεονεξία.20 υμείς δε ουχ ούτως εμάθετε τον Χριστόν 21 είγε αιυτόν ηκούσατε και εν αυτώ εδιδάχθητε, καθώς έστιν αλλήθεια εν τω Ιησού 22 αποθέσθαι υμάς κατά την προτέραν αναστροφήν τον παλαιόν άνθρωπον τον φθειρόμενον κατά τας επιθυμιας της απάτης, 23 ανανεούσθαι δε τω πνεύματι του νοός υμών 24 και ενδύσασθαι τον καινόν άνθρωπον τον κατά Θεόν κτισθέντα εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας. " (Εφεσ. Δ΄, 17-24)

mlvardospot.blogspot.com 

Η ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΩΣ ΠΛΗΡΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Γίνεται προσευχή χωρίς ονόματα και χωρίς αιτήματα; Η προσευχή είναι δέηση. Γίνεται δέηση χωρίς ονόματα και χωρίς αιτήματα; Όταν συνηθίζουμε να προσευχόμαστε στο Θεό με ονόματα και αιτήματα,  μας φαίνεται παράξενο να  γίνεται  προσευχή, χωρίς αυτά.

Παράξενο όμως φαίνεται και όταν προσευχόμαστε με ονόματα και με αιτήματα, σαν να μην γνωρίζει ο Θεός τί έχουμε στην καρδιά μας. Άρα αυτό που είναι απαραίτητο σε κάθε είδους προσευχής είναι το περιεχόμενο της καρδιάς μας.  

Όταν επικαλούμαστε το Όνομα του Θεού, ζητάμε τη βοήθεια του Θεού με τον πιο δυνατό και άμεσο τρόπο. Παράδειγμα όταν κάποιον τον κυνηγούν σαράντα λυσσασμένα σκυλιά δε θα φωνάξει "βοήθεια". Θα έχει καιρό και διάθεση να εξηγήσει πως και τί του συμβαίνει, ενώ τρέχει να γλυτώσει; Οπωσδήποτε όχι. Η Επίκληση είναι αρκετή και φανερώνει ότι έχουμε εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Θεού.  

Άρα δεν θα αναρωτηθούμε,  γιατί να προσευχόμαστε αν δεν έχουμε τίποτε να ζητήσουμε από το Θεό; Υπάρχει η προσευχή χωρίς ονόματα και χωρίς αιτήματα.  Στην πραγματικότητα  υπάρχουν ονόματα και αιτήματα για να βοηθήσει ο Θεός. 

Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται. Ο Απόστολος Παύλος γράφοντας για τους Εβραίους λέει πως οι Εβραίοι έχουν ζήλο για το Θεό, αλλά δεν έχουν επίγνωση. Έχουν το Θεό στην καρδιά τους. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει πως έχει στην καρδιά του αγαπημένα πρόσωπα, χωρίς να τα έχει διαρκώς στο νου του ή στα λόγια του. 

Όταν δεν έχουμε κάτι στο νου μας, αλλά μπορούμε ανά πάσα στιγμή να το φέρουμε στο νου μας, αυτό δεν είναι λήθη ούτε άγνοια. Λήθη είναι όταν δεν μπορούμε να φέρουμε στο νου μας ονόματα, πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις. Όλα αυτά υπάρχουν φυλαγμένα στη μνήμη μας. 

Το στοιχείο της προσευχής που χωρίς αυτό δε γίνεται προσευχή είναι η επίκληση του ονόματος του Θεού. Οι παλιοί όταν παρακαλούσαν για κάτι, επικαλούνταν το όνομα του Θεού.  Με το όνομα του Θεού συνδέονται με το Θεό και μεταξύ τους.  

Με το  Όνομα του Θεού  οι Έλληνες στηρίζουμε τις αξίες για τις οποίες ζούμε με ελευθερία εν Χριστώ. 

(Συνεχίζεται) 

ΠΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πλησιάζοντας το τέλος, το φυτό "Μαϊντανός" εκπληρώνει δύο αποστολές. Η μία αφορά την παράταση του τέλους σ' αυτή τη γη κι η άλλη έχει πνευματικό περιεχόμενο: δεν αποβλέπει σ' αυτόν εδώ τον τόπο και σ' αυτόν τον χρόνο, αλλά στον μελλοντκό. 

Την παράταση του τέλους την πετυχαίνει εφαρμόζντας τη φιλοσοφία των στεϊκών. Η στωική φιλοσοφία εκφράζεται με τα λόγια του Αποστόλοιυ Παύλου: "εάν έχουμε διατροφές και σκεπάσματα, τούτοις ααρκεσθησόμεθα." 

Ο μαϊντανός όταν πλησιάζει το τέλος , παρατείνει τις μέρες του, περιορίζοντας την ενέργεια στα άκρως απαραίτητα, όπως είναι  η οικονομία στην ενέργεια. Καταργεί τους μίσχους στα φύλλα, και για να το επιτύχει μικραίνει τα φύλλα κατά τα δύο τρίτα του μεγέθους τους και  τα κάνει σπαθωτά, για να τα βλέπει ότο γίνεται λιγότερο ο ήλιος. 

Η οικονομία του μαϊντανού την εποσχή των εσχάτων έχει και έναν άλλο σκοπό εκτός από την επιβίωση για λίγο καιρό. Έχει ένα ανώτερο σκοποό, την νίκη κατά του Θενάτου, που κθυμίζει τη νίκη του Ιησού κατά του θανάτου. Ο μαϊντανός αποβλειει  στην μετά το θάνατο των σπόρων του , αναγέννησή του. Πεθαίνει ο παλιός για να γεννηθεί ο καινούριος. 

Θυμίζει επίσης τη Διδασκαλία τοιυ Ιησού που εκκφράζεται με αυτά τα λόγια: Αυτός που θέλει να κερδίσει τη ζωή του, θα την χάσει κι αυτός που θα χάσει τη ζωή του για μένα και για το Ευαγγέλιο, θα την κερδίσει.

mlvardospot.blogspot.com 

ΤΡΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΘΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τρία μεγάλα πάθη που βασανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπό  είναι η λήθη, η άγνοια και η οκνηρία.

Η λήθη κυρίως η λήθη του Θεού και των θεϊκών πραγμάτων ειναι η αιτία που ο άνθρωπος δεν έχει το  θάρρος της ύπαρξης. Λήθη του Θεού σημαίνει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει πια αυτό που η Εκκλησία ονομάζει "Παρρησία", δηλαδή το θάρρος τουι ανθρώπου να απευθύνεται με το λόγο του στο Θεό. 

'Ετσι ήταν ο άνθρωπος στην αρχή του κόσμου, πριν αρχίσει να προσεύχεται, επειδή δεν πίστευε ότι ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο. Η ανθρωπότητα άρχισε να προσεύχεται όταν ο εγγονός του Αδάμ, ο Ενώς , ήκταν ο πρώτος άνθρωπος που επικαλέστηκε τη βοήθεια του Θεού.   Ο σύγχρονος άνθρωπος δε ζήτησε την ευλογία του Θεού και ο οίκοςτου  έμενε έρημος. Δεν υπάρχουν επίσης τα θεϊκά πνεύματα να πολεμούν τους εχθρούς μας και μείναμε αφύλακτοι σε κάθε κακό. 

Το πάθος της άγνοιας είναι επίσης ένα μεγάλο πάθος που βασανίζει τον σύγχρονο άνθρωπο.Η μεγαλύτερη άγνοια του συγχρόνου ανθρώπου είναι η άγνοια του Θεού. Αγνοεί το Θεό και δεν επικαλείται τη βοήθειά του. Κι αφού δε ζητάει τη βοήθεια του Θεού, δεν περιμένει τη  βοήθειά Του. Ζει σ' ένα κόσμο πραγμάτων που δεν συμφωνούν. Ο κόσμος είπε κάποιος συγγραφέας μοιάζει με βίδες που δε βιδώνουν πουθενά.  

Το πάθος της οκνηρίας,  τέλος , ενισχύει τα δύο προηγούμενα πάθη. Ο σύγχρονος άνθρωπος παραιτείται από τον αγώνα της ζωής, επειδή φοβάται να ζήσει. Στην εποχή μας αυτό που κυριαρχεί είναι ο φόβος παντού, ακόμα και ως μέσον πολιτικής χειραγώγησης. 

mlvardospot.blogspot.com 

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ

 Τοιυ Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι δάσκαλοι είναι πολλοί. Όσοι είναι οι άνθρωποι, άλλοι τόσοι είναι και οι δάσκαλοι.  Βλέπεις άνθρωπο και δεν ξέρεις, αν αυτός θα είναι δάσκαλός σου. 

Αυτό σημαίνει να αγαπάμε όλοιυς τους ανθρώπους, σαν μελλοντικούς δασκάλους. Ίσως γι' αυτό είναι αγαπητοί οι δάσκαλοι. Δεν νομίζω να μην ένιωσες ποτέ αυτή την έμφυτη συμπάθεια για το επάγγελμα αυτό του δασκάλου.

Υπάρχουν πάμπολλες παροιμίες για το δάσκαλο. Μια παροιμία, που θέλει να πει να μην καταφρονούμε κανέναν, λέει; "Εκεί όπου λες δεν θα περάσω, εκεί θα γευματίσεις." 

 Οι δάσκαλοι είναι όσοι και τα μαθήματα. Μια άλλη παροιμία λέει, "όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο δάσκαλος θα παρουσιαστεί."

 Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι μεταδίδουν ο ένας στον άλλον το μήνυμά του είτε εν γνώσει  είτε εν αγνοία. 

mlvardospot.blogspot.com 

CLAUDIO VILLA - Stornelli romani a dispetto

Μετά φόβου Θεού

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδοιυ

Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσερχόμσστε στο  μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Αυτό σημαίνει ότι προσερχόμαστε στο μυστήριο ύστερα από προετοιμασία στην οποία πρέπει να έχουμε επίγνωση  ότι έχουμε φόβο Θεού, πίστη και αγάπη. Αν δεν έχοιυμε φόβο Θεο΄, πίστη και αγάπη, δεν προσερχόμαστε στο Μυστήριο της Ευχαριστίας απροετοίμαστοι. 

H ψυχή μας \ζητάει την προετοιμασία αυτή. Η ψυχή μας υποφέρει αν πάμε απροετοίμαστε και στην πιο απλή γιορτή, στην οποία μας καλούν να συμμετασχουμε. Δεν πάμε σ' ένα γάμο με τα ενδύματα της δουλειάς και με τα χέρια και των πρόσωπο ακάθαρτα. 

 Η νηστεία δεν είναι αυτοτιμωρία.  Είναι χαρά όταν έχουμε επίγνωση ποιόν καλούμαστε να δεχθούμε, το ίδιο το σώμα και το αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και μόνον η μνήμη του Ονόματος του Θεού μας γεμίζει χαρά.! Εμνήσθην του Ονόματος του Θεού και ευφράνθην, λέει ο Δαβίδ..

mlvardospost.blogspot.com 

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

 Λένε ότι οι γέροι ζουν με αναμνήσεις. Το ορθότερον είναι ότι οι γέροι μπορούν να ζουν με τις αναμνήσεις, επειδή μπορούν να θυμούνται τις αναμνήσεις τουςο.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είναι βέβαιο ότι οι ορθόδοξοι νιώθουμε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας. Γνωρίζουμε ότι η ζωή μόνο με τις φυσικές ιδιότητες δεν είναι ζωή του ανθρώπου. Η ζωή χωρίς αυτοεξέταση, χωρίς αυτογνωσία, δεν αξίζει, έλεγε ο Σωκράτης. 

Ο ερχομός του Αγίου Πνεύματος συντελείται με το άγιο Βάπτισμα. Στο νηπιοβαπτισμό,κατά το Άγιο Βάπτισμα οικοδομείται η αίσθηση της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Η επίγνωση της παρουσίας του Πνεύματος μέσα μας έρχεται σταδιακά, ανάλογα με την  πίστη. Αυτός που έρχεται στην αίσθηση της παρουσίας του Πνεύματος , έρχεται στο σπίτι του. Δεν έρχεται σε ξένο σπίτι. 

 Ο φυσικός ήλιος δεν φέγγει σ' ένα κλειστό σπίτι. Ο νοητός ήλιος αγγίζει τα γλυκά πράγματα στην δεκτική ψυχή, που είναι κλειστή στο πνεύμα, γιατί  είναι ανοιχτή στα υλικά πράγματα, (Ηλίας Πρεσβυτέρος,)

 Η δύναμη του πνεύματος δε γίνεται εύκολα αντιληπτή. Πρέπει να αναρωτηθείς αν είδες το πνεύμα στη ζωή σου. Κι αν δεν το είδες πρέπει να το ζητήσεις.  

Οι ορθόδοξοι πιστεύουμε ότι το Πνεύμα το άγιον είναι ο Θεός. Στο Σύμβολο της πίστεως ομολογούμε πίστη εις το Πνεύμα το Άγιον. Απόδειξη ότι δεν έχουμε όλοι οι πιστοί να περιγράψουμε τη δύναμη της πίστης στο Πνεύμα, αν και η ζωή μας είναι ζωή του Πνεύματος. 

Πόσο, λοιπόν, έχουμε αντίληψη ότι η ζωή μας είναι ζωή του Πνεύματος; Πόσο ταυτίζουμε τη ζωή του Πνεύματος με τη φυσική ζωή, δηλαδή τη ζωή όπως όλα τα έμβια όντα; 

Αναζητώντας στις πνευματικές εμπειρίες μας, θα δούμε την ενέργεια του Πνεύματος ακόμα και στα ζώα ή και στα άψυχα. Η ίδια η ζωή μας διδάσκει να καταφεύγουμε στις δυσκολίες στη δύναμη του Πνεύματος. Η πιο φανερή και ίσως και η πιο αποτελεσματική δύναμη του Πνεύματος είναι η προσευχή. 

Με την προσευχή γυμνασμένος ο νους μας γίνεται ηγεμόνας της ζωής, αντί δούλος των παθών. Αν ο νους είναι δούλος των παθών, δε θα έχουμε τη δύναμη να αντισταθούμε σε κανένα πάθος. 

Σε ένα όνειρο που είδα ψες το βράδυ και που έγινε αφορμή να γράψω αυτό το μικρό δοκίμιο για τη δύναμη του πνεύματος, είδα ένα φίδι στον ύπνο μου. Ήταν ένας κροταλίας μπροστά μου. Το φίδι στη λαϊκή σοφία είναι σύμβολο του εχθρού. Αν δεις φίδι, είδες ένα εχθρό. Αλλά δεν ένιωσα κανένα φόβο, παρόλο που δεν ήξερα ότι βλέπω όνειρο. 

Εκείνη τη στιγμή που ήμουν μπροστά στον κροταλία, κανονικά έπρεπε να χάσω την ψυχραμία μου. Γι' αυτό αποδίδω αυτό που έγινε στο Φύλακα Άγγελό μου. Αυτός μου υπέδειξε να χρησιμοποιήσω τη δύναμη του λόγου, θαρραλέα. Φώναξα στο φίδι με φωνή επιτακτική,  "Φύγε!". Είδα το φίδι να εξαφανίζεται στο βάθος. Και συνέχισα τον ύπνο μου χωρίς άλλα όνειρα. 

Θα μου πείτε αυτό είναι ένα όνειρο και δεν ξέρουμε αν συμβαίνει και στη ζωή. Γι' αυτό θα αναφέρω ένα άλλο παράδειγμα, πιο πειστικό, όσον αφορά ότι αυτός που έχει γυμνασμένο του νου, μπορεί να κατευθύνει τις σκέψεις του.

 Κατευθύνω τις σκέψεις του νου μου, όταν μπορώ να τις αρχίζω και να τις σταματώ. Αυτό δεν γίνεται στα όνειρα, αλλά στην πραγματική ζωή. Μπορώ κατευθύνω ακόμα και τις μαύρες σκέψεις. Ακόμα και τη σκέψη του θανάτου. Δεν αναρωτιέμαι ποιός τη ζωή μου κυβερνά.

Με πόση ελαφρότητα και με τί άγνοια  "εκτιμάει"  εκείνος που δεν γνωρίζει το Λόγο του Θεού και τη δύναμη της Προσευχής! Πές μου, ευγενικέ αναγνώστη, το υπουργείο, που εμποδίζει την προσευχή, γνωρίζει τί είναι αυτό που κάνει στους νέους και πού τους οδηγεί; 

mlvardospot.blogspot.com  

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το όνομα του ανθρώπου είναι πνευματικό Στον πνευματικό κόσμο το όνομα είναι ο άνθρωπος. Όταν θυμούμαστε το όνομα ενός ανθρώπου, ο άνθρωπος αυτός είναι κοντά μας. .Θα μου πείτε πώς έχει αυτή τη δύναμη η θύμηση του ονόματος; Μήπως δεν είναι το όνομα μια σκέψη μόνο και τίποτε άλλο;

 Κι όμως δεν είναι το όνομα μια σκέψη δίχως μορφή και δίχως σώμα; Τίποτε δεν είναι ασώματο. Ούτε οι άγγελοι που λέγονται "ασώματοι". Οι άγγελοι έχουν μορφή και σώμα. Μόνο ο Θεός δεν έχει μορφή και είναι ο μόνος ασώματος. Οι άγγελοι είναι ασώματοι σε σχέση με εμάς. Τα σώματά τους σε σχέση με εμάς είναι ασώματα. 

Η ύλη έχει πολλές μορφές και φτάνει στο σημείο να είναι τό λεπτής υφής που σε σχέση με τα πράγματα στο φυσικό κόσμο, είναι δίχως σώμα και μορφή. Η ύλη τους είναι τόσο λεπτή που διέρχεται μέσα από τοίχους και κλειστές πόρτες. Κι αυτό είναι τόσο φυσικό αν παραβάλουμε την ταχύτητα των σκέψεων του πνευματικού κόσμου με την ταχήτητα της ύλης του φυσικού κόσμου, δεν υπάρχει καμία σύγκριση μεταξύ τους. 

Πώς εξηγείται αλλιώς η παροιμία του λαού, "ανάφερέ τον, γύρνα ιδέ τον", αν ο λαός μας δεν είχε αυτήν την εμπειρία από καταβολής κόσμου. Γιατί αν αυτό ήταν ψέμα, έχουμε πάλι την εμπειρία, ότι τα ψέματα δε διαρκούν, παράδειγμα η μόδα που αλλάζει διαρκώς και όλα τα πράγματα που δεν ουσία, δηλαδή πνεύμα που διαρκεί. 

Ρώτησε κάποιος, τί είναι ευτυχία και πολλοί είπαν διάφορες απαντήσεις. Είπα κι εγώ τη δική μου απάντηση, αλλά τη στήριξα στο ευαγγέλιο. Η απάντησή μου είναι πως η ευτυχία είναι πνεύμα του Θεού. Αξίζει να διαβάσουμε το τρίτο κεφάλαιο του κατά Ιωάννην ευαγγελίου. ¨"Σε βεβαιώνω, λέει ο Ιησούς στο Νικόδημο, πως αν δεν γεννηθεί κανείς ξανά, δεν μπορεί να δει τη βασιλεία του Θεού. Ότι γεννιέται από τον άνθρωπο είναι ανθρώπινο, ενώ ό,τι γεννιέται από το Πνεύμα είναι πνευματικό." 

Η ευτυχία είναι πνευματική.  Είναι η χαρά να είσαι ο αληθινός εαυτός και να έχεις  διαρκή μνήμη του Θεού. "θυμήθηκα τον Ύψιστο και ευφράνθην", γράφει ο Δαβίδ στον ψαλμό του. "Ο ουράνιος Πατέρας θα δώσει Πνεύμα άγιον σ' αυτούς που το ζητούν."  

 mlvardospot.blogspot.com  

Ο θησαυρός των ταπεινών

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

(Με περισσότερη ευχαρίστηση , λοιπόν, θα καυχηθώ στις ασθένειές μου, για να κατοικήσει μέσα μου  η δύναμη του Χριστού.) 2Κορ.12,9

Ο παππούς μου ήταν ταπεινός. Γνώριζε την αξία του να είσαι ταπεινός. Αυτό που μου συμβούλευε πάντα ήταν να ζω όπως αρέσει στο Θεό. Ο αληθινός εαυτός μου είναι το "είναι", που αρέσει στο Θεό. Η Γραφή λέει, πως οι εκλεκτοί του Θεού, έχουν "σπλάχνα οικτιρμών". Ενδύσασθε "σπλάχνα οικτιρμών". Να είμαστε πονετικοί άνθρωποι, να έχουμε λύπη, καθώς και ο Χριστός χάρισε τον εαυτό του από τον πόνο του για τους φτωχούς ανθρώπους.

Γνώριζε ότι εκείνο που μας εμποδίζει να αγαπάμε το Θεό είναι η υπερηφάνεια. Αυτή μας κάνει να υποτιμούμε το Θεό. Μας κάνει πραγματικά τρελούς. Δεν είναι τρέλα, να υποτιμούμε το Θεό;; Φτειάχνουμε κάτι καλό και δεν μας αρκεί, ότι ο Θεός το ξέρει. Θέλουμε να το δείξουμε στους ανθρώπους. Τί είναι ο άνθρωπος μπροστά στο Θεό; 

Η συμβουλή του παππού μου, να ζω όπως αρέσει στο Θεό, είναι η ίδια με την ταπείνωση. Είναι σαν να μου έλεγε, να μην είμαι υπερήφανος. Να είμαι χαρούμενος που ο Θεός με βλέπει. Το παν είναι η υγεια, έλεγε κάποιος συνταξιούχος της χωροφυλακής, που τον συνάντησα ,τις προάλλες , στο δρόμο. Το παν είναι η ζωή, του είπα. Ο Θεός μας χαρίζει τη ζωή. Αυτό είναι το σπουδαιότερο! Πολλοί ζουν με τις αρρώστειες τους. 

Ο Απόστολος Παύλος γράφει στη δεύτερη επιστολή του, στους  Κορινθίους: "Ήδιστα ουν μάλλον καυχήσομαι εν ταις ασθενείαις μου, ίνα επισκηνώσει επ' εμέ η δύναμις του Χριστού.."  (2Κορ., 12,9) (με περισσότερη ευχαρίστηση , λοιπόν, θα καυχηθώ στις ασθένειές μου, για να κατοικήσει μέσα μου  η δύναμη του Χριστού."

Άλλη συμβουλή του παππού μου Αγγελάκη,  ήταν να λυπάμαι τα πλάσματα του Θεού και να μην τα καταστρέφω. Να νιώθω σεβασμό για κάθε αισθανόμενο πλάσμα και να θαυμάζω τον έναστρο ουρανό! 

Ο παππούς μου ήταν ένα διάστημα επιστάτης στο δημοτικό σχολείο Δεσκάτης . Κάποιος  που γνώριζε πόσο αγαπούσα τον παππού μου, μου είπε μια μέρα: Έλα να σου πω για τον παππού σου,  για να χαρείς . Ο παππούς σου,  λυπούνταν  να μας βλέπει ξυπόλυτα έξω στο κρύο  και άνοιγε τις πόρτες για να μπούμε στην τάξη, πριν χτυπήσει το κουδούνι.  

Κάποτε έπεσε κεραυνός στο σχολείο Δεσκάτης και σκότωσε πολλά παιδιά περνώντας μέσα από τις αίθουσες. Όταν είδε τα νεκρά παιδιά ο παππούς μου , τα μαλλιά του έγιναν κατάλευκα! Πέρασε πολύς καιρός για να ξαναβρούν το χρώμα τους! 

mlvardospot.blogspot.com

 

Τί σημαίνει, αν άψωμαι του ιματίου, σωθήσομαι;

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τί σημαίνει η πίστη της γυναικός  πως θα θεραπευτεί από την ανίατη ασθένειά της, αν ακουμπήσει το ιμάτιο του Κυρίου Ιησού, όπως γράφει το Ευαγγέλιο. Γι' αυτό οι πιστοί τρέχουν στους Αγίους τόπους, για να βρεθούν πιο κοντά στα ιερά πρόσωπα του Χριστού και της Παναγίας και των Αγγέλων του Θεού. 

 Ο άνθρωπος λαμβάνει θάρρος από την παρουσία των αγαπημένων προσώπων. Ό λαός  δίνει σημασία στο πρόσωπο: "το πρόσωπο είναι σπαθί που κόβει τα εμπόδια.' λέει η λαϊκή παροιμία.  

   Αυτά όλα τα ξέρουμε από τη Γραφή. Αλλά  και από την  προσωπική εμπειρία γνωρίζουμε την αλήθεια για την πίστη. Το παραμικρό στραβοπάτημα να κάνουμε στην Πίστη, επιστρέφουμε στην αρχή, όταν δεν πιστεύαμε. Την ίδια πίκρα που νιώθαμε τότε, την νιώθουμε πάλι, όταν απομακρυνόμαστε  απ   το Θεό. 

"Αν θέλουμε να επιστρέψωμε στο Θεό, και να βρούμε σ' Εκείνον τον εαυτό μας,  πρέπει ν' ανατρέψουμε την πορεία του Αδάμ, να πάμε πίσω ανάποδα το δρόμο που αυτός έκανε.Ο δρόμος περνάει από το κέντρο της ψυχής μας. Ο Αδάμ απομακρύνθηκε   από το Θεό και κλείστηκε στον εαυτό του,  βγήκε κατόπιν από τον εαυτό του και πήγε προς τα πλάσματα. Οφειλομε τώρα να εγκαταλείψωμε (κατά τη χριστιανική έννοια της λέξης ) τα εξωτερικά πράγματα και να ξαναμπούμε στο βάθος της ψυχής μας για να βρούμε το Θεό.Πρέπει να επανακτήσουμε τον αληθινό εαυτό μας απαλλασσόμενοι από το άγχος, το φόβο και τις άτακτες επιθυμίες." ( Τόμας Μέρτον). 

mlvardospot.blogspot.com 

  

 

Ήδιστα καυχήσομαι

 

Ήδιστα ουν καυχήσομαι 

εν ταις ασθενείαις μου 

ίνα επισκηνώσει επ' εμέ

 η δύναμις του Χριστού.

(Απόστολος Παύλος)

 

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η κεντρική ιδέα  της φιλοσοφίας  του "φιλοσοφικού αποκρυφισμού", είναι ότι όλες οι φιλοσοφικές θεωρίες δεν ισχύουν  παντού και πάντοτε. Η μόνη η οποία υποστηρίζει την αδυναμία της φιλοσοφίας είναι η φιλοσοφία της απόκρυψης της αλήθειας της ζωής.

Ένας σύγχρονος Εβραίος φιλόσοφος είπε πως η ανθρωπότητα προσπάθησε να βρει την αλήθεια με το νου. Είναι καιρός τώρα, να προσπαθήσει με την καρδιά. Οι αιώνες που έρχονται, αν δεν γίνουν χριστιανικοί, δεν  θα υπάρξουν.    

Σκοπός της φιλοσοφίας είναι η απόκρυψη της αλήθειας, παρόλο που θέλουν να πείσουν ότι αποκαλύπτουν την αλήθεια. Αλλά η μία θεωρία ακυρώνει την άλλη,  με μοναδική ίσως  εξαίρεση τη φιλοσοφία η οποία υποστηρίζει ότι οι φιλοσοφίες ακυρώνουν η μία την άλλη. Τελικά, ποιός είναι ο σκοπός της φιλοσοφίας; 

Ο Ιησούς είπε, οι φτωχοί θα υπάρχουν πάντοτε. Αυτό αποδεικνύει η ιστορία των εθνών και των κρατών. Ποιός είναι ο στόχος όλου αυτού του ανταγωνισμού στη δύναμη, για να μη ισχύει ποτέ η δημοκρατία που θέτει όριο στον πλούτο και στη φτώχεια  και θεραπεύει την μιμητική βία. Αντί τα κράτη να ξοδεύουν τον κόπο των λαών, στη θεραπεία του ανθρώπου από την ιδιοτέλεια, ανταγωνίζονται στην απόκτηση δύναμης, για να διατηρούν τη φτώχεια και την αδικία; 

Ποιός είναι ο στόχος όλων αυτών των ανταγωνισμών, που καταλήγει στο βιασμό του ανθρώπου και της Φύσης; Όλη αυτή η σκευωρία επιστήμης, βιομηχανίας, εμπορίου κ.α΄;  Επικρατούσα φιλοσοφική θεωρία, η οποία αποτελεί το μοντέλο για όλο τον κόσμο είναι η βούληση τωνπλουσίων για τη δύναμη. Ο άρχων του κόσμου είναι ο θεός του χρήματος, ο μαμωνάς. 

Ποιός είναι ο αληθινός άρχοντας. Ο αληθινός άρχοντας είναι αυτός που αγαπάει το λαό περισσότερο απ΄  τον εαυτό του. Μόνο η δημοκρατία με την  αγάπη για τους φτωχούς μπορεί να βάλει όρια στον πλούτο και στη φτώχεια. Αλλά ποιός θα θεραπεύσει την ιδιοτέλεια και την "μιμητική επιθυμία"; (Ρενέ Ζιράρ, Κεκρυμμένα από καταβολής).  Οι Γεργεσηνοί, στην αρχαία Δεκάπολη δεν επέτρεψαν την εισοδο του Ιησού, για να θεραπεύσει τους φτωχούς στην περιφέριά τους.

Με αυτό το σκεπτικό η Πίστη, η Ελπίδα, η Αγάπη και όλες οι αρετές δεν είναι φιλοσοφία. "Η πραγματική σοφία και η αληθινή μόρφωση εν είναι τίποτε άλλο, παρά η πίστη και ο σεβασμός στο Θεό". (Ιερός Χρυσόστομος, ΕΠΕ 28,520).  " Οπως η όραση είναι ανώτερη απ΄όλες τις αισθήσεις, έτσι και η προσευχήκ είναι η πιο θεία απ΄ όλες τις αρετές." (Όσιος Νείλος, Περί προσευχής 150).

mlvardospot.blogspot.