Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Μερικές καταστάσεις που τις συγχέουμε, ιδίως όσο είμαστε νέοι και δεν έχουμε πείρα, είναι η γνωστική και η πνευματική αφ' ένος και η αισθησιακή και η αισθητική αφ' ετέρου.
Μέσα στη σύγχυση αυτή συνήθως καθυστερούμε να προχωρήσουμε στη γνώση του εαυτού και στη θεογνωσία. Πολύ αργότερα, απορούμε σαν τον Ντοστογιέφσκι, που όταν του χαρίστηκε η ζωή, στο εκτελεστικό απόσπασμα, ένιωσε μια μεγάλη απορία μέσα του, γιατί δεν αγαπούσε όλον τον κόσμο με τη μεγαλύτερη αγάπη που μπορούσε.
Ή σαν τον πατέρα, που όταν ο Ιησούς τον ρώτησε, αν πιστεύει ότι μπορεί να θεραπεύσει την κόρη του που πέθαινε, απάντησε, πιστεύω, Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου!
Άλλο πράγμα είναι η γνωστική λειτουργία και οι γνώσεις και άλλο πράγμα είναι το πνεύμα και οι πνευματικές εμπειρίες. Είναι τόσο διαφορετικές οι καταστάσεις αυτές΄, ώστε εκείνοι που υπερτιμούν τη γνωστική τους ικανότητα και τη γνωσιολογία, αγνοούν τις πνευματικές εμπειρίες.
Πήγαν κάποιοι προσκυνητές σ' ένα Μοναστήρι, όπου μόναζε ένας πνευματικός, για να τον ακούσουν και έφυγαν λυπημένοι, επειδή ο Γέροντας όλη την ώρα που ήταν μαζί τους, δεν άνοιξε το στόμα του, να πει ένα λόγο Θεού. Βέβαια στους μοναχούς δεν πρέπει να μιλούν, εκτός αν ερωτηθούν.
Όταν έφυγαν οι προσκυνητές του μοναστηριού, ο "υποτακτικός" του Γέροντα, τον ρώτησε, γιατί έμεινε όλη την ώρα σιωπηλός, ενώ οι προσκυνητές περίμεναν να ακούσουν από αυτόν ένα λόγο Θεού.
Ο Γέροντας απάντησε, πως αν δεν κατάλαβαν τη σιωπή του, ούτε τα λόγια του θα καταλάβαιναν.
Αφορμή για να γράψω όλα αυτά είναι ότι η σύγχυση της γνώσης και του πνεύματος, προκαλεί αμηχανία, σε όσους προτιμούν τις γνώσεις από τις πνευματικές εμπειρίες, τις οποίες θεωρούν "κοινές στιγμές".
Όταν έλεγε κάποιος εγκρατής της Ορθόδοξης Χριστιανικής Διδασκαλίας και συγκεκριμένα της Συμβολικής Θεολογίας των Νηπτικών Πατέρων, ότι "αγαπάει την ομορφιά στις κοινές στιγμές", δεν καταλάβαινα τί εννοούσε.
Όπως δε θα καταλάβαινε και ο Καβάφης, γράφοντας για τις μέρες που μοιάζουν η μια με την άλλη σαν σβησμένα κεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου