Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Η τέχνη «τρίτον τι της αληθείας» (Πλάτων) 1
Η φιλολογία για τη φωνή μιας υψιφώνου δεν είναι το ίδιο με την ακρόαση της φωνής της και με τα αισθήματα που νιώθουμε οι φίλοι της μουσικής της. Προσωπικά με ενδιαφέρει η αισθητική εμπειρία, που μου χάρισε η υψίφωνος και λιγότερο ή καθόλου η αισθητική ανάλυση μιας ακόμα και της πιο εμπεριστατωμένης κριτικής κάποιου κριτικού της τέχνης.
Με το παράδειγμα αυτό αναφέρομαι στη μεγάλη σύγχυση, που παθαίνει ο άνθρωπος της εποχής μας με την πληθώρα των εντυπώσεων που δέχεται, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διακρίνει αυτά τα ίδια τα πράγματα από την εικόνα των πραγμάτων, που κομίζουν στην ευαισθησία μας τα πάμπολλα σύγχρονα επικοινωνιακά μέσα, οι σύγχρονοι αναμεταδότες.
Με την ευκαιρία μιας ραδιοφωνικής εκπομπής, την οποία μας παρεχώρησε ευγενικά το ραδιόφωνο της ιεράς Μητροπόλεως Λάρισας, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για σύγχρονα θέματα σε αναφορά με την Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλία, πρέπει να επιλέξουμε από φλέγοντα θέματα, αυτά που απασχολούν περισσότερο τον νέο ακροατή.
Όταν κάποτε ρώτησα έναν ποιητή σε ποιόν να απευθύνομαι, είπε, στον «ιδανικό αναγνώστη»! Δεν μου είπε, ποιόν εννοεί «ιδανικό αναγνώστη». Αυτό το άφησε στη δική μου επιλογή. Πέρασαν από τότε πολλά χρόνια. Βρισκόμουν στα πρώτα βήματα στη λογοτεχνία. Κι όμως το ερώτημα παραμένει αναπάντητο, ώστε κάθε φορά, πρέπει να καταβάλω την ίδια κοπιαστική προσπάθεια, για την επικοινωνία μου με το κοινό.
Θα μου πείτε, τί ανάγκη είναι να επικοινωνείς γράφοντας; Δεν έχουν όλα γραφτεί; Θα απαντήσω με την ίδια απάντηση που έδωσε ο Φρανς Λιστ, όταν τον ρώτησε κάποιος, κύριε Λιστ, γιατί γράφετε, αφού όλα έχουν γραφτεί; Όλα έχουν γραφτεί, απάντησε ο μεγαλοφυής συνθέτης , αλλά δεν έχουν όλα ακουστεί! Είναι γνωστή η ευαισθησία του Λιστ, για την μουσική καλλιέργεια της νεολαίας. Είναι κλασικό το βιβλίο του «Συμβουλές στους νέους μουσικούς»!
(Συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου