Του Μόσχου Λαγκουβάρδου
Ο "Ξένος" του Καμύ και τα πουλιά Αλμπατρός
Ο Ξένος του Καμύ, ένιωσε τη λύπη της αποξένωσης, όταν πέθανε η μητέρα του. Τον νιώθω τον Καμύ. Ζούσε με τα πνευματικά, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος «τα άνω θωρείτε». Για τα υλικά πράγματα, ήταν σαν τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι, τον Πρίγκηπα Μύσκιν, δεν είχε σύμβουλο κανέναν.
Ο πνευματικός φίλος μου, τον μακαρίτης παπα Ηλίας, έλεγε πάντα: Έχεις γέρο; Αγόρασε έναν. Εγώ συμβουλεύομαι το μπαστούνι μου.» Τι παράξενο πράγμα, εννοώ τον εαυτό μου. Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ με το θάνατο της μητέρας μου. Δεν έχω ποιόν να συμβουλευτώ. Οι πάντες τα εαυτών ζητούσι. Ουδείς τα του Χριστού. Είναι παράξενο που νιώθω έτσι. Δεν είναι τύχη που το όνομά μου στα αγγλικά λέγεται «Μύσκ». Παρά λίγο να λεγόταν «Μύσκιν».
Από τότε που αναρωτιέμαι ποιος είμαι, δηλαδή από τότε που έπαψα να είμαι νήπιο, προσπαθώ να είμαι «εαυτού επιγνώμων», όπως λέει η Γραφή. Αυτός είναι ο λόγος της αιώνιας αναζήτησής μου στα βιβλία, για να μπορέσω να γνωρίσω τον εαυτό μου. Αλλά συχνά σκέφτομαι μήπως δεν είναι αυτό στα μέτρα μου.
«Ου πάντων η πίστις», λέει η Γραφή. Πιθανόν είχα ξυπνήσει νωρίς, για να γίνω ένας «παιδαριογέρων». Η ελπίδα μου κυμαινόταν ανάμεσα στο πραγματικό και στο ανέλπιστο. Αν έχεις ζήλο για τα πνευματικά μοιάζεςι με το πουλί «αλμπατρός» , γράφει στο ποίημά του ο Μπωντλαίρ. Τα πουλιά Αλμπατρός στον ουρανό πετούν ελεύθερα με τα μεγάλα φτερά τους, κανένα πουλί δεν έχει τόσο μεγάλα φτερά, αλλά όταν περπατούν στη γη το θέαμά τους είναι κωμικό.
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός τοποθετεί την επίγνωση του εαυτού στο τέλος της ζωής, ακόμα και λίγα δευτερόλεπτα πριν το θάνατο: «Άστραψε φως και γνώρισε ο νιος τον εαυτό του», γράφει το ποίημά του «Ο Πόρφυρας».
Στην Ελληνική Ορθόδοξη Παράδοση ο ζήλος του πνεύματος ή όπως λέγεται αλλιώς ο θεϊκός έρως είναι χάρισμα του Θεού, όλα είναι χαρίσματα του Θεού, που όμως δε γίνεται χωρίς να ακολουθείς τον οδηγό σου. Γράφει για την πνευματική ζωή ο Απόστολος Παύλος: «Δι’ υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως οδηγός και τελειωτήν Ιησούν.»
Διδάσκονται οι νέοι την εποχή αυτή να ακολουθούν τον Ιησού; Μήπως ξεγράφουν από την αρχή την πνευματική ζωή ή το ακόμα χειρότερο θεωρούν τον εαυτό τους οδηγό του εαυτού τους; Αν δείτε λέει η Γραφή το βδέλυγμα της αποξένωσης να στέκεται στη θέση που είναι για το Θεό, να αφήστε κάθε άλλο ενδιαφέρον και να αγωνισθείτε να πετάξετε έξω από την καρδιά σας την υπερηφάνεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου