Ο θέτων εαυτόν εκτός Εκκλησίας

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο θέτων εαυτόν εκτός Εκκλησίας Τα πρόσφορα

Η Εκκλησία είναι το «Σώμα του Χριστού». Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας. Δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς τον Ιησού Χριστό. Αυτός που βγάζει τον εαυτό του από την Εκκλησία, δεν θέλει να είναι μέλος του σώματος του Ιησού Χριστού. Δεν θέλει να είναι μέλος του Συνόλου της Εκκλησίας. Άρα αδιαφορεί τόσο για τον εαυτό του ως μέλος της Εκκλησίας, όσο και για τα άλλα μέλη της Εκκλησίας.

Η δημόσια δήλωση της βουλήσεως του χριστιανού περί αποκοπής από το σώμα της Εκκλησίας έχει θεολογικές και πρακτικές συνέπειες για αυτόν που αποκόπτεται με τη θέλησή του από το δεσμό του με την εκκλησία.

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο αυτός που θέτει τον εαυτό του εκτός της Εκκλησίας, δεν τραυματίζεται απλώς, αλλά νεκρώνεται ως μέλος της Εκκλησίας και διώχνει τη χάρη από την ψυχή του.

Ο άνθρωπος που θεληματικά αποδυναμώνει το μυστήριο του βαπτίσματός του είναι πλέον αβάπτιστος. Δεύτερο βάπτισμα θα ήταν ασέβεια προς το μυστήριο. ¨Εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών,προσδοκώ ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος, Αμην.

Το βάπτισμα είναι μυστήριο αιώνιο. Διαρκεί για πάντα ,ακόμα κι αν ο πιστός αποκόπτεται από αυτό και νεκρώνει το δεσμό του με την Εκκλησία.

Δεν μπορεί να επαναληφθεί το βάπτισμα, ώστε να εξαρτάται η ύπαρξή του από τη θέλησή του πιστού. Η εποχή των κατά συνθήκην σχέσεων με την εκκλησία επιδιώκει την λεγόμενη «εκκοσμίκευση¨, δηλαδή τις χωρίς πνεύμα του Θεού πράξεις και διαδικασίες. Στις συμβάσεις τα μέρη αποχωρούν ή ανακάμπτουν όποτε θέλουν. Η Εκκλησία γνωρίζει τις μεδόθους του πονηρού πνεύματος και τις απορρίπτει.

Τα πρόσφορα

Η Θεία Κοινωνία τελείται στην Εκκλησία με τα πρόσφορα των πιστών και όχι με υλικό της ίδιας της Εκκλησίας; Οι πιστοί κατά τη θεία κοινωνία λαμβάνουν τα δώρα που φέρνουν. Αυτό έχει βαθύτερη έννοια.

Η θεία κοινωνία είναι το μυστήριο των μυστηρίων. Ο μετέχων λαμβάνει το σώμα και του αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Λαμβάνουμε την άκτιστη θεία χάρη μέσα στο πνευματικό μας σώμα.

Αν παρομοιάσουμε το σώμα μας, ως ένα υπόστεγο (υπόσταση), που σκεπάζει το πνεύμα μας, την ψυχή μας, θα καταλάβουμε πως οι νεκροί ζουν και έχουν πλήρη διαύγεια. Πώς ο άνθρωπος δεν πεθαίνει με το θάνατο του σώματος. Ο άνθρωπος είναι σώμα και πνεύμα μαζί. Ούτε μόνο σώμα είναι ο άνθρωπος ούτε μόνο πνεύμα, όπως οι άγγελοι. Είναι σώμα μαζί και πνεύμα. Και όταν το σώμα πεθαίνει, δεν πεθαίνει ο άνθρωπος, αλλά ένα μέρος του ανθρώπου , το σώμα. Το πνεύμα, η ψυχή, δεν μένει γυμνή. Εχει πνευματικό υπόστεγο. ¨Εν τη οικία του πατρός μου πολλαί μοναί εισίν.»

Δεν ποθούμε να απεκδυθούμε το σώμα μας, αλλά να επενδυθούμε στον οίκο του ουράνιου πατέρα μας, το σώμα της αφθαρσίας.

mlvardospot.blogspot.com

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

Το πάθος της λαγνείας και η διαρκής αλλαγή

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΛΑΓΝΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗ

Το πάθος της λαγνείας δεν ικανοποιείται με το γάμο αλλά με την αλλαγή. Άρα ο γάμος του λάγνου , δεν είναι λύση γι' αυτόν, αν είναι αναγκασμένος να είναι πιστός στο σύντροφό του. Αργά ή γρήγορα θα επιδιώξει την αλλαγή και με άλλους συντρόφους. Για να λύσουν το πρόβλημα αυτό επινόησαν τον ανοιχτό γάμο. Οι έγγαμοι αυτού του είδους πιστεύουν στη διαρκή αλλαγή!

mlvardospot.blogspot.com

 

Στη χώρα των εσχάτων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

    

<<Οι λέξεις γίνονται ολοένα και πιο μικρές, τόσο μικρές που δε διαβάζονται πια. Είναισαν να φωνάζεις στο κενό, σαν να ουρλιάζεις σ΄ένα απέραντο και τρομερό κενό.>>

 Αφορμή για να γράψω τις σκέψεις αυτές πήρα απ΄ το βιβλίο του Πωλ Όστερ με τον τίτλο στη χώρα των εσχάτων πραγμάτων, εκδόσεις Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος. Η κεντρική ιδέα του βιβλίου είναι ότι τα έσχατα πράγματα είναι οι λέξεις, τα έσχατα (αιώνια) πράγματα είναι ο Λόγος του Θεού. H μορφή του κόσμου αλλάζει και φθείρεται καθώς και η επιθυμία αυτού. Ούτε ένα γιώτα δεν θα αλλάξει από τη Διδασκαλία του Κυρίου Ιησού.

Ο συγγραφέας περιγράφει μια πόλη η οποία τρώει τον εαυτό της. Δεν υπάρχει σ΄ αυτήν τίποτα σταθερό. Η ολοκληρωτική καταστροφή της είναι αναπόφευκτη. Η πόλη ρέει και χάνεται όπως το κερί στη φωτιά. Η σταθερότητα των πραγμάτων είναι αυταπάτη. Το μόνο που μένει είναι η γλώσσα, ο λόγος του Θεού. Ο συγγραφέας μιλώντας για το <<λόγο>> χρησιμοποιεί την ελληνική λέξη <<γλώσσα>> (glos) για να αποφύγει τη σύγχυση, επειδή στην αγγλική γλώσσα η ίδια λέξη <> σημαίνει <<λέξη>> και <<λόγο>>.

Τα έσχατα (αιώνια) πράγματα είναι ο λόγος ο οποίος έχει ως αιώνια πηγή το Λόγο του Θεού. Ο εχθρός ,αυτός που επιδιώκει να μη μείνει τίποτα όρθιο σε ένα έθνος και σε ένα λαό, χτυπάει το Λόγο. Ζωντανό παράδειγμα σήμερα η κατάσταση στην Ελλάδα, όπου οι εχθροί της και τα όργανά τους χτυπούν το πνεύμα, την πνευματική δύναμη του έθνους και αποκρύπτουν τον αληθινό τους στόχο εξαπατώντας τους Έλληνες με την τεχνητή οικονομική κρίση.

Να είστε φρόνιμοι όπως οι όφεις, λέει ο Κύριος. Οι όφεις όταν κινδυνεύουν φυλάγουν το πιο πολύτιμο, το κεφάλι τους. Οι Έλληνες παγιδεύτηκαν στην τεχνητή οικονομική κρίση για να μη βλέπουν τον αληθινό κίνδυνο. Όργανο της <<ξένης επιβουλίας>> (Μακρυγιάννης) είναι η προπαγάνδα του τύπου , που ως Πέμπτη φάλαγγα χτυπάει την Ελλάδα σε ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτει, στην πνευματική της δύναμη αρχίζοντας από τη γλώσσα και την Παιδεία: Όλοι σχεδόν οι υπουργοί Παιδείας, τα τελευταία χρόνια, είναι εντελώς άσχετοι με το αντικείμενό τους και δεν διαθέτουν την παραμικρή αναγνώριση από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα για το έργο και την προσωπικότητά τους.

Το βιβλίο του Πώλ Όστερ έχει τη μορφή μυθιστορήματος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα δοκίμιο για τη σύγχρονη ειδωλολατρία. Ο συγγραφέας δεν παραπέμπει στις πηγές του. Δεν συνηθίζονται παραπομπές στα μυθιστορήματα. Θα πρέπει όμως να διάβασε τον ψαλμό τον 134ο ψαλμό του Δαβίδ.

Ο 134ος ψαλμός αρχίζει με το όνομα του Κυρίου. Το όνομα του Κυρίου, ο Λόγος του Θεού είναι το περιεχόμενο του 134 ψαλμού. Οι έξι πρώτοι στίχοι του ψαλμού αναφέρονται στο όνομα του Κυρίου, ότι η μέγιστη γνώση του ανθρώπου είναι η γνώση του ονόματος του Κυρίου και ο αίνος του ονόματος αυτού. Eκείνοι που αγνοούν και δεν τιμούν το όνομα του Κυρίου είναι παγιδευμένοι στα είδωλα και είναι και οι ίδιοι σαν αυτά:

<<15. Τα είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον,έργα χειρών ανθρώπων./16. Στόμα έχουσιν και ου λαλήσουσιν, οφθαλμούς έχουσιν και ουκ όψονται,/17. Ώτα έχουσιν και ουκ ενωτισθήσονται./ 18. Όμοιοι αυτοίς γένοιντο οι ποιούντες αυτά και πάντες οι πεποιθότες επ΄ αυτοίς.>>.

Δεν ξέρω αν ο Πωλ Ώστερ περιγράφει την Ελλάδα, αν η Χώρα των Εσχάτων Πραγμάτων είναι η πατρίδα μας. Μια ένδειξη περί αυτού είναι η προσοχή που δίνει στο Λόγο, η χρήση της ελληνικής λέξης και η γνώση του ότι αποτελεί όντως ένα αξιοθαύμαστο γεγονός πως ένας λαός δεν ξέχασε ποτέ, με όλη τη μακραίωνη σκλαβιά και την ματωμένη ιστορία του, ότι η αληθινή πατρίδα του είναι η Ελληνική Γλώσσα.

Ποιος θα το πει αυτό στους φανατικούς που για πολιτικούς λόγους επεβαλαν την προφορική γλώσσα ως γραπτή; Όλα τα έθνη που έχουν ακόμα γλώσσα και δεν την έχασαν, όπως κινδυνεύουμε εμείς να τη χάσουμε (βλέπ. σχετικά κείμενα του ΣΕφέρη, του Ελύτη κ.α.) έχουν προφορική και γραπτή γλώσσα. Τα έθνη που δεν έχουν γραπτή γλώσσα και έχουν μόνο προφορική βρίσκονται αιώνες καθηλωμένοι πνευματικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά. Ούτε πατρίδα έχουν, ούτε αυτοδιάθεση.

Υποβαθμίστηκε ο ρόλος του φιλολόγου, για να μην ανανεώνονται οι γενεές των Ελλήνων, με την εμβάθυνση στη σοφία τω ν πατέρων τους, όπως συμβαίνει σε όλα τα έθνη.Τα πρότυπα που προβάλλονται είναι γνωστά. Οι νέοι μάταια αναζητούν τα πρότυπα που θα τους αναπτερώσουν το ηθικό αντί να τους καταδικάζουν στην αυτολύπη, στη μοναξιά και στην απόγνωση. Οι νέοι χρησιμοποιούν τις λέξεις, που φωνάζουν στο κενό. Ουρλιάζουν σ΄ ένα απέραντο και τρομερό κενό.

mlvardospot.blogspot.com

 

Ο τρίτος πειρασμός του ΙΗσού στην έρημο

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο τρίτος πειρασμός του Ιησού στην έρημο

«Δεν εζήτησαν την ευλογία του Θεού και έμεινε ο τόπος τους έρημος».

Αυτά που συμβαίνουν τώρα στο σύγχρονο άνθρωπο έχουν εμφανή τα σημάδια του τρίτου πειρασμού του Ιησού στην έρημο.

Γράφει το Ευαγγέλιο: «Τότε ο Ιησούς ανήχθη εις την έρημον υπό του Πνεύματος πειρασθήναι υπό του διαβόλου.»

(Τότε ο Ιησούς οδηγήθηκε από το Πνεύμα στην έρημο για να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου.)

Και βέβαια δεν είχε ανάγκη πειρασμού ο Κύριος. Ο Ιησούς τας ασθενείας των ανθρώπων έλαβε και τας νόσους του εβάστασε δίνοντας υπόδειγμα του ανθρώπου στον αγώνα του με τους πειρασμούς του διαβόλου.

Για τον τρίτο πειρασμό του Ιησού, το ευαγγέλιο γράφει:

«Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν λίαν, και δείκνυσιν αυτώ πάσας τας βασιλείας του κόσμου και την δόξαν αυτών και λέγει αυτώ. Τάυτα πάντα σοι δώσω εάν πεσών προσκυνήσεις μοι.»

(Πάλι τον οδήγησε ο διάβολος σ’ ένα πολύ ψηλό βουνό και του έδειξε όλου του κόσμου τα βασίλεια και τη λαμπρότητά τους. Ύστερα του είπε: «Όλα αυτά θα σου τα δώσω, αν πέσεις και με προσκυνήσεις.»)

( Τότε λέγε αυτώ ο Ιησούς: ύπαγε οπίσω μου σατανά. Γέγραπται γαρ Κύριον του Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις.»

(Ο Ιησούς όμως του απάντησε: Ύπαγε οπίσω μου, σατανά.»)

Ο σημερινός άρχων του αιώνος τούτου θεσπίζει νόμους οι οποίοι είναι αντίθετοι με το θέλημα του Θεού.

Την ίδια απάντηση πρέπει να δώσει και ο σημερινός άνθρωπος στον πειρασμό αυτόν για να υπερασπιστεί την ελευθερία του και την αξιοπρέπειά του: Ύπαγε οπίσω μου σατανά τον Κύριο και Θεόν μας πρέπει να προσκυνήσουμε και αυτόν μόνον να λατρεύσουμε.

Πολλοί προσκυνούν και λατρεύουν είδωλα και τρελαίνονται. Κατά την ιατρική επιστήμη η λατρεία ειδώλων αντί του Θεού προκαλεί διάφορες ψυχώσεις, στον άνθρωπο που λατρεύει τα είδωλα.

Γιατί ο πειρασμός αυτός τώρα στο σύγχρονο κόσμο; Η αιτία είναι ότι πολλοί δεν ζητούν το έλεος του Θεού, δεν ζητούν την ευλογία Του και έμεινε ο τόπος τους έρημος της ευλογίας του Θεού. Ήδη ο κόσμος δεν είναι βέβαιος ούτε για το ψωμί των παιδιών του και αγωνιά, βλέποντας τον ύπουλο τρόπο κινδυνεύει να κλονιστεί η πίστη του στον αληθινό Θεό, για να γίνει δούλος και να προσκυνεί και να λατρεύει τα είδωλα.

Η Ορθοδοξία θεραπεύει τη βαριά αυτή νόσο του ανθρώπου με τη λατρεία στο μόνο αληθινό Τριαδικό Θεό.

Στις επιθέσεις κατά της Ορθοδοξίας οι ορθόδοξοι αμυνόμαστε με το να ακολουθούμε με περισσότερη πίστη το Χριστό.

mlvardospot.blogspot.com

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

Η έλξη του Θανάτου (vis mortis)

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Την εποχή της γενικής σύγχυσης συμβαίνουν πολλά αντίθετα μαζί. Στην ηθική, ψυχική και πνευματική αρρώστια , οι ασθενείς επιζητούν το θάνατο αντί τη ζωή. Η έλξη του θανάτου, η vis mortis, όπως τη λένε στην ψυχιατρική , είναι πιο δυνατή από την έλξη της ζωής.

Ο Φρόϊντ έλεγε πως οι άνθρωποι που πάσχουν από ηθική ασθένεια θα προτιμήσουν να πεθάνουν παρά να σκεφτούν. Και πραγματικά αυτό κάνουν. Δεν φοβούνται την αρρώστια που τους καταστρέφει τη ζωή.

Την εποχή αυτή περιγράφει ο Κίρκεγκωρ με αυτά τα λόγια: «Αν δεν υπήρχε αιώνια συνείδηση μέσα στον άνθρωπο, αν για θεμέλιο των πάντων βρισκόταν μια άγρια δύναμη που ελισσόμενη μέσα στα σκοτεινά πάθη δημιουργούσε τα πάντα, τα ασήμαντα και τα μεγάλα, αν ένα απύθμενο και ακόρεστο κενό κρυβόταν κάτω απ’ το παν, τί θα ήτανε, λοιπόν, άλλο η ζωή από απόγνωση;»

Δείτε από τι αποστερούνται οι ενδιαφερόμενοι να επιβεβαιώσουν το πάθος τους διά του νόμου και βάλτε με το νου σας, αν αυτό που ζητούν είναι υπέρ τους ή εναντίον τους. Αγνοούν ότι τα πάντα τίθενται υπό την αμαρτίαν, για να μη γίνεται τίποτε χωρίς το Θεό. «Νι μπόγα, νι πιρόγα», λένε οι Ρώσοι. Σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα που χάθηκαν διότι αγνόησαν το ήθος, που τους καλούσε στην πατρίδα. Για τους στερημένους ήθους, λεει ο Κύριος την παραβολή των αμετανοήτων. «Εάν με μετανοήσετε ωσαύτως απολείσθε).

Δείτε, λοιπόν, τι στερούνται ορισμένοι ασθενείς, οι οποίοι με τίποτε δε θέλουν να σκεφτονται, ότι αυτό που τους συμβαίνει δεν διαφέρει από μια ασθένεια στην ψυχή και ενδεχομένως και στο σώμα:

Αγνοούν ότι κανένας δεν μπορεί να βάλει θεμέλιο στη ζωή του άλλο, από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Χριστός.

Αγνοούν την επίκληση του Σωτήρος ημών, η οποία είναι προσευχή, και ευχή και ομολογία της πίστεως και μεταδοτική Πνεύματος αγίου, πρόξενος θείων δωρεών, κάθαρσις καρδίας, δίωξις των δαιμόνων, ενοίκησις του Ιησού Χριστού, πηγή των πνευματικών εννοιών και θείων λογισμών, απολύτρωσις αμαρτιών, θεραπευτήριον ψυχών και σωμάτων, χορηγός θείου φωτισμού, βρύσις ελέους Θεού και βραβεύτρια των εν ταπεινώσει αποκαλύψεων και θείων μυστηρίων.

Εν συντόμω αυτή είναι το μόνον και καθ’ αυτό σωτήριον όνομα του Θεού μας Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού, το οποίον είναι το μόνον όνομα, όπερ επικαλούμεθα και ουκ έστιν εν ουδενί άλλω σωθήναι ημάς, καθώς λέγει ο Παύλος» ( Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, )

Μια παροιμία λέει, «αν θέλεις να καταστρέψεις το παιδί σου, να του κάνεις όλα τα χατίρια». Η παροιμία αυτή στο έργο και στη δοκιμή βγαίνει αληθινή. Από την αρχαιότητα ακόμα οι πιο μεγάλοι εχθροί των βασιλιάδων είναι τα χαϊδεμένα παιδιά τους, παράδειγμα ο Αβεσσαλώμ, ο γιος του βασιλιά του Ισραήλ Δαβίδ.

Τα χαϊδεμένα παιδιά κινδυνεύουν από τον ίδιο τον εαυτό τους. Στην Αμερική, με το πολύ χάϊδεμα των παιδιών, ο ενήλικος Αμερικανός δε φοβάται μήπως κάποιος από το πλήθος γύρω του βγάλει το πιστόλι από την τσέπη του και τον σκοτώσει. Φοβάται μήπως ο ίδιος βγάλει το πιστόλι και αυτοπυροβοληθεί. Οι Αμερικανοί παλεύουν με τον εαυτό τους και κανένας δε ζει χωρίς ψυχίατρο. Όλοι τους μπαινοβγαίνουν στις πόρτες των ψυχιάτρων και των ψυχαναλυτών.

Μια παροιμία λέει «όταν οι άρχοντες αγαπούν το λαό πάνω από τον εαυτό τους, οι λαοί ευτυχούν.» Αγάπη πάνω από την αγάπη του εαυτού ισχύει παντού. Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή του στους Ρωμαίους; Χαιρόμαστε να δίνουμε σε σας όχι μόνο το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά τις ψυχές μας.

Επιχείρησαν οι Γάλλοι να βάλουν θεμέλιο της κοινωνίας τους το κοινωνικό συμβόλαιο και δείτε που κατάντησε η Ευρώπη, να μην έχει μέλλον και να μην έχει καμιά προοπτική για το μέλλον, αφού όχι μόνο η άθεη αυτή χώρα αλλά κι οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που ακολούθησαν το αγγλοσαξωνικό μοντέλο με τον ορθολογισμό, τον ανθρωπισμό και τον διαφωτισμό του σπρώχνουν την ανθρωπότητα στην αυτοκτονία.

mlvardospot.blogspot.com

 

ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Όλες οι αμαρτίες συγχωρούνται με την ειλικρινή μετάνοια εκτός από μία, τη βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Γιατί δε συγχωρείται η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος; Διότι η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος διώχνει το Άγιο Πνεύμα. Η χάρη του Αγίου του Θεού δεν επισκέπτεται τον άνθρωπο, που έδιωξε το πνευματικό του σώμα και έμεινε μόνο σάρκα. «Ου καταμείνει το πνεύμα μου επ’ αυτοίς, διά το είναι σάρκας», λέει η Γραφή. Η άκτιστη ενέργεια του Θεού. Το κατοικητήριο της  χάρης του Θεού είναι το πνευματικό σώμα του ανθρώπου, το οποίο είναι γέννημα του Αγίου Πνεύματος του Θεού.

Ποιος θα δεχθεί το Άγιο Πνεύμα, όταν γίνεται κατοικητήριο του πονηρού και διώχνει τη χάρη του Θεού;  Ο άνθρωπος με τη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος διώχνει τη χάρη του Θεού και μένει σάρκα, δηλαδή «σαρκικό φρόνημα», που είναι γέννημα του πονηρού πνεύματος, «γέννημα εχιδνών».Ποία συμφώνησις μεταξύ φωτός και σκότους, Χριστού και Βελίαρ; 

ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΟΙ ΦΟΒΟΙ

Αναρωτιέμαι, αν όλοι αυτοί οι φόβοι που νιώθουμε εδώ , θα τους νιώθουμε και στον ουρανό, όταν φύγουμε από εδώ. . Από αυτό που είμαστε, δηλαδή σώμα και πνεύμα, το σώμα επιστρέφει στη γη από την οποία προήλθε. Ενώ το πνεύμα ,πηγαίνει στον ουρανό το αγαθό κοντά στο Θεό δηλαδή στον παράδεισο , ενώ το πονηρό, το γέννημα εχιδνών, πηγαίνει στην κόλαση.

Η εμπειρία της μετάνοιας μας πείθει ότι η συνείδησή μας δεν μας κατηγορεί και οι φόβοι μας δεν μας πειράζουν. Αν μας ακολουθούσαν δε θα υπήρχε σωτηρία.

Θα θυμούμαστε τις ανομίες μας, αλλά δεν θα εμποδίζουν τη χαρά μας. Άρα πρέπει να βεβαιωθούμε, αν πράγματι αγαπούμε το Θεό με όλη μας την ψυχή, πράγμα που θα το νιώσουμε από εδώ. Αν φοβόμαστε σημαίνει ότι δεν μετανοήσαμε ακόμα.

Πάσα αμαρτία λέει η Γραφή θα συγχωρεθεί, εκτός από την βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Γιατί άραγε; Ίσως διότι η βλασφημία κατά του Άγίου Πνεύματος διώχνει το Άγιο Πνεύμα και δεν έχει πού να κατοικήσει η χάρη. Δεν θα καταμείνει το πνεύμα μου, είπε ο Θεός, διότι ο βλάσφημος δεν έχει πνεύμα Θεού και είναι μόνο σάρκα.

mlvardospot.blogspot.com

ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Κάποιος συγγραφέας ένιωθε από μικρό παιδί συμπόνια για τα αδύνατα πλάσματα, νοσταλγία για τον τόπο, όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια και πόνο από το ωραίο, που ήθελε να είναι παντού και δεν ήταν. Τα τρία αυτά συναισθήματα, της συμπόνιας , της νοσταλγίας και του πόνου για το ωραίο, που κινδύνευε να χαθεί, του ξέσκιζαν την καρδιά.

Εκείνη την εποχή, υπέφερε τον πόνο, που μόνο αυτός που είχε την εμπειρία αυτή της υπερευαισθησίας, μπορούσε να καταλάβει πώς ένιωθε. Αλλά δεν υπήρχε κανείς να νιώθει σαν αυτόν και γύριζε έξω στη φύση, όπου ένιωθε να επικοινωνεί με τα δέντρα και με τα πουλιά, που πετούσαν πάνω του, σαν να ήθελαν να τον συντροφέψουν, και να του απαλύνουν τον πόνο του.

Το παράδοξο είναι ότι όλα αυτά τα συναισθήματα, δεν ήταν δικά του. Ήταν της φύσης που τα μετέδιδε σ’ αυτόν, σαν σε κάποιον που με το λόγο του μπορούσε να τα μεταδώσει στο Θεό.

Κάποτε, σε μια περίοδο μεγάλης ξηρασίας, ένιωθε τον πόνο της φύσης, σαν να ήταν δικός του και παρακαλούσε το Θεό, να λυπηθεί τα πλάσματά Του.

Με τη συμπόνια του είχε ξεχάσει τον εαυτό του. Κόντευε να βραδιάσει και δεν ένιωθε καθόλου κούραση ή πείνα. Τα μάτια του γέμισαν δάκρυα χαράς. . Στο πρόσωπό του ένιωσε να πέφτουν αραιές σταγόνες βροχής! Κοίταξε ψηλά τον ουρανό. Δεν υπήρχε το παραμικρό συννεφάκι! Ανάσανε βαθιά ευχαριστώντας το Θεό.

mlvardospot.blogspot.com

ΤΑ ΕΚΓΟΝΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Mε αυτό που ζούμε από αυτό πεθαίνουμε.

Ζούμε με την πολυφαγία, από την πολυφαγία πεθαίνουμε.

Αυτός που κατευθύνεται απ΄ το περιβάλλον , απ' το περιβάλλον πεθαίνει.

Ποιός τη ζωή μου κυνηγά; Τα ζώα τα κατευθύνει ολοκληρωτικά το περιβάλλον, σαν το νερό που παίρνει τη μορφή του δοχείου που το περιέχει. Το ζώο δεν υπόσχεται τίποτα. Δεν ξέρει ποιό περιβάλλον θα το σχηματίσει. Μή συσχηματίζεσθε με το περιβάλλον αυτού του κόσμου, λέει ο Απόστολος Παύλος.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σκοτώσεις τον εαυτό σου.

Ένας τρόπος είναι να ενισχύεις αυτό που σου αρέσει. Παράδειγμα, αν σ' αρέσει το φαγητό, να ξεκινάς τη μέρα σου ενισχύοντας τις μερίδες του φαγητού σου. Αν σ' αρέσει το πιοτό να ξεκινάς τη μέρα σου πίνοντας αλκοόλ. Αν σ' αρέσει το κάπνισμα να ξεκινάς τη μέρα σου με ένα τσιγάρο. Αν σ' αρέσει το πούρο και διαθέτεις τα χρήματα για να το αγοράζεις, ξεκινάς με το πούρο.

Κάπως έτσι αν κάνεις αυτοεξέταση θα καταλάβεις ,τί εννοεί η Γραφή με το στίχο, το πρωί να εδαφιείς,,δηλαδή να κάνεις σκόνη στην πέτρα, τα έκγονα των δαιμονίων.

mlvardospot.blogspot.com