¨"Για την ψυχή του πατέρα μου"

 Τοιυ Μόσχου Λαγκουβάρδου

Τη φράση "για την ψυχή του πατέρα μου", ενώ την άκουγα συχνά στο χωριό μου, στις πόλεις δεν την ξανάκουσα ποτέ. Τα λόγια αυτά λέγονταν στην ανιδιοτέλεια, όταν έκανες κάτι, χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση. 

Η Γραφή κάπου λέει να δανείζουμε αυτούς που μας ζητούν δανεικά και να μη ζητάμε ούτε τόκο ούτε να μας επιστρέψουν το δάνειο. Εδώ ταιριάζει η φράση "το κάναμε για την ψυχή του πατέρα μας". 

Ο παππούς μου εκ μητρός, ο μακαρίτης Αγγελάκης, όταν επίστρεψε από την Αμερική, άνοιξε υποδηματοποιείο, αλλά το έκλεισε. Όλοι αγόραζαν με δόσεις κι ο παππούς μου δεν ζητούσε να τον πληρώσουν. Οι περισσότεροι ήταν συγγενείς. Αλλά δεν τον πείραζε που δεν τον πλήρωναν, διότι δεν το έκαναν από κακία, αλλά δεν τον πλήρωναν διότι δεν είχαν. Έτσι δε χαλούσε την καρδιά του με κανέναν. 

Ο παππούς μου αγαπούσε όχι μόνο τους συγγενείς αλλά και τους συγχωριανούς του και του άρεσε να τους εξυπηρετεί. Η μητέρα μου έλεγε ότι ο παππούς μου χαιρόταν να προσφέρει στους άλλους χωρίς ανταμοιβή. Ποιό άραγε ήταν το μυστικό του; 

Ότι αγαπούσε τους συγχωριανούς του φαινόταν από την ευθύνη που ένιωθε για όλους. Όταν ήρθαν οι αντάρτες στο χωριό και μαζεύτηκε ο κόσμος στην πλατεία, ο παππούς μου τους είπε, πώς δεν κάνουν καλά, να φοβερίζουν τον κόσμο με τα όπλα. 

Ο παππούς μου καταδικάστηκε σε θάνατο γι' αυτό που είπε στους αντάρες στην πλατεία και το άκουσαν όλοι οι συγκεντρωμένοι. Σώθηκε χάρις στους ανεψιούς του που ήταν μέλη του Κόμματος. 

Ο κόσμος τον αγαπούσε κι όταν έφυγε για να πάει στη Λάρισα, να μείνει με την κόρη του, ήταν άρρωστος από ημιπληγία και είχε μαζευτεί στην πλατεία πολύς κόσμος, για να τον χαιρετήσει και μερικοί έκλαιγαν. 

Ποιό ήταν άραγε το μυστικό του, για να μπορεί να χαμογελάει μπροστά στη δυστυχία εκείνης της εποχής. 'Ηταν επιστάτης στο σχολείο και θυμάμαι, όταν μοίραζε η επιτροπή τα δέματα από την Αμερική, ο παππούς μου στάθηκε τελευταίος στη σειρά. 

Θυμάμαι, με κρατούσε απ΄ το χέρι όταν άνοιξε την πόρτα της αίθουσας, όπου γινόταν η διανομή των δεμάτων. Κάποιος απ΄ την  επιτροπή του είπε ότι τελείωσαν όλα τα δέματα. Ο παππούς μου είπε:ούτε μια κουκούλα για το ορφανό; Έίμασταν οι μόνοι, ο παππούς μου κι εγώ, που φύγαμε χωρίς να πάρουμε τίποτε. Ήμουν τότε εφτά ή οχτώ χρονών.   

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Τώρα έγινα εγώ παππούς. Αλλά δεν ξέχασα ποτέ τον παππού μου, τον μακαρίτη Αγγελάκη, απ' τη Δεσκάτη Γρεβενών. Τον άλλο παππού μου, το  Μόσχο, τον Κρητικό, από το Μυλοπόταμο Ρεθύμνης  Κρήτης.  δεν τον γνώρισα. Είχε πεθάνει πριν γεννηθώ. 

Τώρα καταλαβαίνω το μυστικό του παππού μου, το μυστικό να χαμογελάει μπροστά στη δυστυχία, αυτό το πονεμένο αδιόρατο χαμόγελο. Η χαρά του ήταν ότι ο Θεός τον βλέπει. Και ότι αυτά που παθαίνει είναι συμμετοχή στα πάθη του Χριστού. 

Ο παππούς μου ένιωθε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, που έγραψε "για το μυστήριο του αποκεκρυμμένο από των αιώνων και από των γενεών. Τώρα φανερώθηκε στους αγίους. Ο Θεός θέλησε να γνωρίσουν, ποιός είναι ο πλούτος του μυστηρίου τούτου, που  είναι ο Χριστός εντός ημών, η ελπίς της δόξης." 

mlvardospot.blogspot.com    

Ο λόγος του Θεού

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Δυο πουλάκια έκαναν μια φωλιά. Πέρασε κάποιος και έριξε ένα εχθρικό βλέμα στη φωλιά. Τα πουλάκια εγκατέλειψαν τη φωλιά τους, για να κάνουν άλλη φωλιά, πιο ασφαλή για τα  παιδιά τους.

Ένας Ιάπωνας ερευνητής διαπίστωσε ότι μόνον ένας στους χίλιους ανθρώπους διαθέτει τη σοφία με την οποία προίκισε ο Θεός τον άνθρωπο. 

Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή του "Αδελφοί, ενδύσασθε ως εκλεκτοί του Θεού σπλάχνα οικτιρμών καθώς εχαρίσατο υμίν ο Ιησούς, ούτω και υμείς (...)Ο λόγος του Θεού ενοικήτω εν υμίν πλουσίως εν πάση σοφία, διδάσκοντες και νουθετούντες εαυτούς. 

Τί θα πει "στόματι εις δικαιοσύνην, καρδία εις σωτηρίαν";  Το "στόμα"  σημαίνει οι σχέσεις μας με τους άλλους να είναι αρεστές στο Θεό. Η "καρδιά" σημαίνει να μας αρκεί η χάρη του Θεού. Να χαιρόμαστε που ο Θεός μας βλέπει. Να μη΄θέλουμε να είμαστε αρεστοί στους ανθρώπους. Να μη μας νικάει ο πειρασμός της ανθρωπαρέσκειας. 

Στο στρατιώτη το παράγγελμα "προσοχή" σημαίνει ότι πρέπει να έχει το όπλο του έτοιμο, ώστε χωρίς καμία καθυστέρηση, να το χρησιμοποιήσει. Τα παραγγέλματα "Ανάπαυση" και  "Παρά πόδας", σημαίνουν ότι δεν είμαστε προς πόλεμο. Μπορούμε σ' αυτή τη θέση να ξεχάσουμε τον κίνδυνο. 

Προσοχή, λοιπόν, σημαίνει "γνώση" και "ετοιμότητα" να αντιμετωπίσουμε κάθέ απειλή. Το ίδιο συμβαίνει με τον πόλεμο με τους πειρασμούς. Όταν τους ξεχνάμε είναι το ίδιο σαν να μην τους γνωρίζουμε. Σαν να μην βλέπουμε τον εχθρό που μας επιτίθεται. 

Στον πνευματικό πόλεμο, τα όπλα με τα οποία μας πολεμάει ο εχθρός του ανθρώπου είναι η  "λήθη", η  άγνοιας και η ραθυμία.   Να μην αφήνουμε ποτέ να μας νικούν οι τρεις αυτοί πειρασμοί. Ήττα σημαίνει ότι εμποδίζεται η ενέργεια του Πνεύματος μέσα μας. Η ανεμπόδιστη ενέργεια του Πνεύματος του Θεού είναι ελευθερία. Ο αγώνας για την ελευθερία από τα πάθη είναι αγώνας να αφαιρέσουμε τα εμπόδια στην ενέργεια του Πνεύματος εντός μας. 

Ένας άγιος λέει, να φέρνουμε στο Χριστό κάθε δυσκολία και θα λυθεί. "Πάντοτε την νέκρωση του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι περιφέροντες, ίνα και η ζωή του Ιησού εν τω σώματι ημών φανερωθεί." Φέρνοντας τους πόνους μας στο Χριστό, συμμετέχουμε στα πάθη του Χριστού. 

Ο κόσμος είναι όλο λύπη και πένθος, "Στενή και τεθλιμένη η οδός", αλλά δεν απελπιζόμαστε. Ο Χριστός νίκησε για μας τον κόσμο." 

mlvardospot.blogspot.com 

 

ΠΩΣ ΝΑ ΖΟΥΜΕ;

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Πώς δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντε εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού." (Λουκ. ιη, 18-27)    "Ου δύναμαι αφ΄εαυτού ζην, αλλ' εκ Θεού"

Πώς να ζούμε; Να ζούμε σαν να είναι ο κόσμος όμορφος, ηθικός,  αγγελικά πλασμένος ή σαν να είναι ο κόσμος ζούγκλα; Πώς να ζούμε σαν να είμαστε ανάμεσα σε αγγέλους του Θεού ή σαν δαίμονες και άγρια θηρια; Αν είναι ο κόσμος όμορφος , ηθικός, αγγελικά πλασμένος, να μη φυλαγόμαστε να μη μας βλάψει κανείς΄, αφοού κανείς δεν υπάρχει να μας βλάψει. Αν ζούμε ανάμεσα σε δαίμονες κι άγρια θηρία, να φυλαγόμαστε να μη μας βλάψουν. 

Φαίνεται ότι δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ή είναι και το ένα και το άλλο. Αν είναι και το ένα και το άλλο, ,πως μπορούμε να πορευτούμε με όση δυνατή ασφάλεια γίνεται; Αξίζει να είμαι σε όλη τη ζωή μας επιφυλακτικοί, σκεπτικιστές, αγνωστικιστές, οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος; Υπάρχει κάτι που να γεφυρώνει όλες αυτές τις αντιθέσεις; Υπάρχει τάξη μέσα σε όλο αυτό το χάος της απροσδιοριστίας; 

Ενδιαφέρουσα είναι η άποψη του Χάϊζενμπεργκ. Αλλά είναι μόνο θεωρία. Δεν ζει κανείς με την απροσδιοριστία; Μπορεί,  ίσως,να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του, αλλά η ζωή διδάσκει τα άκρα, όσον αφορά τη βία ή την παθητικότητα. Δεν υπάρχει συμφωνία του αγαθούν πνεύματος και του πονηρού πνεύματος. Ουδείς δύναται σε δύο κυρίους δουλεύειν. "Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεέιν. ή γαρ τον έναν μισήσει και τον έτερον αγαπήσει ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει. Ου δύνασθε Θεώ  δουλεύειν και μαμωνά. (Ματθ. στ΄, 24).

Πώς ζούμε. λοιπόν, ως νικητές και όχι ως εξουθενωμένοι, ως όντα που πορεόνται προς το θάνατο. Ο Απόστολος Παύλος, ως Απόστολος των Εθνών, διδάσκει ότι η ζωή μας είναι αγώνας δρόμου. Γράφει επί λέξει: "Δησοι' υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιύν." Και σε άλλη επιστολή , γράφει πως "είμαστε επιγιγνώσκοντες την ενοίκησιν του Χριστού." Ενοίκηση του Χριστού, σημαίνει ότι είμαστε βέβαιοι, ότι ο Χριστός κατοικεί μέσα μας. 

Μη συσχηματίζεστε , γράφει αλλού, με τον αιώνα τούτον, αλλά να μεταμορφούσθαι τη ανακαινώσει του νοός υμών, εις το δοκιμάζειν, τί το θέλημα του Θεού, το αγαθόν, το ευάρεστον, το τέλειον." Είναι μυστήριον αποκεκρυμμένον από των αιώνων και των γενειών, νυνί δε εφανερώθη τοις αγίοις, οις ηθέλησεν ο Θεός, γνωρίσαι, τίς ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τού εν τοις έθνεσιν, ος έστι Χριστός εν ημίν, η ελπίς της δόξης. (...)

"Ενδύσαθε ως εκλεκτοί του Θεού σπλάχνα οικτιρμών, καθώς και ο Χριστός εχαρίσατο υμίν, ούτω και υμείς. Ο λόγος του Θεού ενοικήτω εν υμίν  πλουσίως εν πάση σοφία διδάσκοντες και νουθετούντες εαυτούς.(...) 

"Ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω, ότι έδωκεν ημίν νίκην" και αύτη εστιν η νίκηκ η νικήσασασ τον κόσμον, η πίστις ημών. Τίς εστν ο νικών τον κόσμον; ει μη ο πιστεύων ότι Ιησούς έστιν ο υιός του Θεού; (Α' Ιω. ε΄,4).

 

Донской казачий хор

Η Ορθοδοξία είναι πολεμική επιστήμη!

Η Ορθοδοξία είναι πολεμική επιστήμη  

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Ιησού ονόματι μάστιζε πολεμίους" 

Η  Ορθοδοξία έχει μέσα της δυο αρχαίες διδασκαλίες, τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών φυλών και τη διδασκαλία του Χριστού. Η διδασκαλία του Χριστού είναι ενιαία , όπως  ένας είναι και ο Χριστός μία είναι και η διδασκαλία, από την οποία ούτε μία κεραία δεν αλλάζει, ακόμα κι αν ο κόσμος όλος αλλάξει ή καταστραφεί. 

Αυτό που διέκρινα από παιδί, ήταν σε μένα η όρεξη να γνωρίσω τους ανθρώπους που αγαπούσα, πράγμα που δεν άλλαξε καθόλου σε όλη μου τη ζωή. Δεν καταλάβαινα αυτούς που ταξιδεύουν για να γνωρίσουν τόπους και για να επισκεφκτούν τα αξιοθέτατα σε κάθε τόπο. Σε μένα το ενδιαφέρον μου ήταν να γνωρίζω τους ανθρώπους στην καθημερινή τους ζωή. 

Παντού είχα το ίδιο κριτήριο, με το οποίο τοκς ξεχώριζα σε ενδιαφέροντες σε μένα ή σε αδιάφορους. Αυτοί που με ενδιέφεταν ήταν παντου οι  ταπεινοί, οι φτωχοί , οι άνθρφποι του μόχθου. Αν ήξερα τις γλώσσες του φαντάζομαι ότι όλοι το ίδιο θα μιλούσαν. Όλοι οι φτωχοί, οι ταπεινοί, οι κατατρεγμένοι θα μιλούσαν όπως εμείς στην Ελλάδα: θα έβλεπαν τη ζωή τους ως έναν πόλεμο που δεν τελειώνει ποτέ. Το ερώτημα του ενός προς τον άλλον, θα ήταν "πώς τα πολεμάς"; 

Πώς πολεμάμε τον εχθρό, ποκ είναι ο ίδιος παντού, εχθρός του αναθρωπίνου γένους. Ο εχθρός αυτός δεν παύει ποτέ τον πόλεμο εναντίον μας. Με αυτήν την έννοια θα καταλάβουμε τί σημαινουν τα λόγια της Γραφής, "αυτόν που ο Θεός αγαπάει, παιδεύει", (ον ο Θεός αγαπά, παιδεύει). 

Από την αρχή ακόμα, ο Θεός ντύνει τους πρωτοπλάστους, που είναι γυμνοί, με το ένδυμα της αντοχής στον πόλεμο, που είναι για εκείνον τον καιρό, οι δερμάτινοι χιτώνες. Ο Θεός προετοιμάζει τους ανθρωπους, που με τη θέλησή τους απομακρύνθηκαν από τον Παράδεισο και τους λέει, τί θα αντιμετωπίσου και πως θα πολεμήσουν τους εχθρούς. 

Το πρώτο όπλο, που τους δίνει είναι η πίστη, ότι ο Παντοδύναμος Θεός τους βοηθάει και πρέπει για να νικούν τον καθε εχθρό, να επικαλούντααι το όνομά Του. "Πας ο επικαλούμενος το όνομα Κυρίου σωθήσεται.), λέει η Γραφή. Και ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε ότι ο Θεός βοηθάει τον άνθρωπο, που ζητεί τη βοήθειά Του είναι ο εγγονός του Αδάμ, ο Ενώς. Με τον Ενώς αρχίζει η ανθρωπότητα να προσεύχεται. 

Το σπουδαιότερο αίτημα της προσευχής είναι η εσωτερική ελευθερία, δηλαδή η ελευθερία από τα πάθη. Η δέηση, όπως λεγεται η επίκληση του Ονόματος του Ιησού, είναι το όπλο που διαθέτουμε οι πιστοί και κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει. 

Στους πολέμους οι Έλληνες πάντοτε πολεμούν με αριθμητικά υπέρτερους εχθρούς και συχνά τους νικούν. Ποιό είναι το μυστικό τους; Το μυστικό τους είναι η αφοβία. Στη γλώσσα των προγόνων μας δεν υπάρχει η λέξη "φόβος", με την έννοα που έλαβε στα νεώτερα χρόνια. Δεν φοβούνται διότι δεν εξαρταται η νίκη από τον αριθμό των πολεμιστών. 

Η νίκη των Ελλήνων είναι ότι πολεμούν για την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Ελεύθερος είναι  ακόμα κι αν απομείνει μόνο ένας Έλληνας!  

Για την ελευθερία αυτή πολεμούσε και ο εθνικός ήρωας των ΙσπανώνΕλ Σιντ.  Όταν ο στην ήττα του οι σύντροφοί του βρήκαν  καταφύγιο για να κρυφτούν, ο Ελ Σιντ τους ρώτησε:  "βρήκαταε καταφύγιο, να κρυφτούμε κι από τον εαυτό μας;" 

Τα λόγια αυτά του Ελ Σιντ  δείνουν πώς  αντιλαμβανόταν την ελευθερία και την αληθινή ζωή! Η αληθινή σωτηρία  είναι η νίκη  του ανθρώπου στον πόλεμο με τα πάθη! Οι Ισπανοί εκείνη την εποχή είναι  Ελληνο- ορθόδοξοι! Η γλώσσα της Εκκλησίας είναι η Ελληνική! 

mlvardospot.blogspot.com 

Εγκατάλειψη και περιφρόνηση

  Εγκατάλειψη και περιφρόνηση 

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν ήρθαν οι πρώτες πατάτες στην Ελλάδα, τις εγκατέλειψαν αφύλακτες στους σταθμούς των τραίνων  και δεν τις ζήτησε κανείς.  Ώσπου κάποιος που γνώριζε την ψυχολογία του πλήθους, συμβούλεψε τους κατόχους να βάλουν τιμή στις πατάτες και να μη διατίθενται δωρειάν. Η ψυχολογία του πλήθους λέει, πως αν θέλεις να αχρηστέψεις ένα πράγμα, να το διανείμεις δωρεάν. Οι συγγραφείς των λογοτεχνικών βιβλίων γνωρίζουν ότι αν διαθέσουν τα βιβλία τους δωρεάν, δεν θα τα πλησιάσει κανείς. 

Η μέθοδος, λοιπόν, να αχρηστεύσεις κάποιο πράγμα ή υπηρεσία είναι  να την  εγκαταλείψεις. Θα μου πείτε, ποιός διδάσκει σε όλοιυς αυτή τη φιλοσοφία της εγκατάλειψης και της περιφρόνησης;  

Ακόμα κι οι δωρεές του Θεού κινδυνεύουν να έχοιυν την ίδια τύχη, αν δεν τις προσέξει κανείς. Γι' αυτό οι άγιοι φλέγονται από τον πόθο να διαδόσουν τη διδασκαλία του Χριστού  Ελάχιστοι γνωρίζοιυν   τί πολύτιμα πράγματα προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο, και τον ευχαριστούν και εκφραζουν την ευγνωμοσύνη τους. 

Ο σημερινός άνθρωπος  κατευθύνεται από την μόνη αξία που προβάλλει ο τεχνικός πολιτισμός του κέρδους.  Παν ό,τι αποφέρει κέρδος θεωρείται θεμιτό. Ακόμα κι όταν χαιρετάμε  κάποιον σκεφτόμαστε, τί έχουμε να κερδίσουμε από αυτόν. 

Έτσι, η πιο αποτελεσματική μέθοδος  για να εξευτελίσεις την τιμή ενός πράγματος ή μιας υπηρεσίας είναι η εγκατάλειψη. Πάντοτε βρίσκονται κάποιοι δίπλα σου, που μουρμουρίζουν αυτά τα λόγια: "Να το πάρει κάποιος ιδιώτης με  σκοπό να κερδίσει όσο γίνεται περισσότερα,  δίκαια ή άδικα.  για να βάλει τάξη." Και βέβαια τα εγκαταλειμένα βρίσκουν τοιυς  κατάλληλους ανθρώπους, να ανεβάζουν την τιμή , βελτιώνοντας το περιτύλιγμα και χειροτερεύοντας το περιεχόμενο. 

Την τακτική αυτή εφαρμόζουν για να αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές ακόμα και υπηρεσίες κοινής ωφελείας, τις οποίες βελτιώνουν  στην εμφάνιση, ενώ η ποιότητα παραμένει η ίδια, αν δε γίνεται ακόμα  χειρότερη. Φριχτό παράδειγμα οι υπηρεσίες της  συγκοινωνίας!

 mlvardospsot.blogspot.com 

ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΕ!

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΕ !

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είχε χιλιάδες φίλους η σελίδα αυτή που αποκλρίστηκε;! Τί κέρδισε η σελίδα αποκλείοντας τόσους καλούς φίλκου; Τώρα είναι αργά να ψάξω για φίλους. Δεν πειράζει όμως. Οι φίλοι με τουις οποίους έχουμε σύμπνοια λαμβάνουν τα μηνύματα με το Πνεύμα. Άλλωστε επισκέπτες είμαιστε εδώ. Ο προορισμός μας είναι να πάμε στον οιυρανό κοντά στο Θεό. Και για να πάμε κοντά στο Θεό, πρέπει το πνεύμα μας γέννημα του Πνεύματος του Θεού. Αυτός ειναι ο αληθινός εαυτός μας , το αρεστόν στο Θεό "είναι" μας.

Σε κάποιο χωριό απ' το οποίο κατάγεται ένας καλός φίλος μου, ο Γιάννης, λέει, πως όταν ένας επισκέπτης γίνεται βαρετός, δεν του βγάζουν πετσέτα το πρωί για να σκουπιστεί. Με πετσέτα γίνεται το "μπλοκάρισμα" , στο χωριό αυτό.

Ο άνθρωπος έχει το χάρισμα να χρησιμοποιεί σύμβολα και μεταφορές.

Σύμβολο είναι ό,τι υπάρχει, λέει ο Γάλλος ποιητής Πωλ Κλωντέλ και παραβολή είναι ό,τι συμβαίνει. Τα σύμβολα και οι παραβολές είναι τρόποι επικοινωνίας χάρις στην "Αναλογία", με την οποία ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο, για να γνωρίζει το άγνωστο με βάση το γνωστό. "Ράβδος στη γωνία, άρα βρέχει".

Η θρησκεία των πρωτογόνων είναι ο ανιμισμός. " Σύμφωνα με τον ανιμισμό (συναφείς είναι ή ψυχοκρατία ή παμψυχιαρχία) η ψυχή δεν περιορίζεται στον άνθρωπο, αλλά υπάρχει σε κάθε ον ή εκδήλωση της φύσης." (Θεοδόση Πελεγρίνης, Λεξικό Φιλοσοφίας).

Η έννοια της μοναδικής ψυχής του ανθρώπου, εκφράζεται με τη λέξη "Πνεύμα". Ψυχή έχοιυν ακόμα και τα λάχανα, αλλά το Πνεύμα ως το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τραδος, είναι αποκλειστικό προνόμιο του ανθρώπου και είναι γένημα του Πνεύματος του Θεού.: Αυτό παρακαλούμε με την προσευχή του Βασιλεύ Ουράνιε: "

"Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και σώστον αγαθέ τας ψυχάς ημών."

mlavardospot.blogspot.com

Η ελληνική καταγωγή των Αραουκάνων της Χιλής!

Είδες άνθρωπο;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είδες άνθρωπο;

Ένας άγιος είπε;

"Είδες άνθρωπο;

Είδες το Θεό!"

Τί σημαίνει,, άραγε, αυτό;

Εγώ το καταλαβαίνω

κάπως έτισ:

" Αγαπάς το Θεό,;

Αγαπάς κι εμένα."

mlvardospot.blogspot.com