ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Παρακαλώ ουν υμάς, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, παραστήσαι τα σώματα* υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τω Θεώ, την λογικήν λατρείαν** υμών.

και μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τη ανακαινώσει του νοός υμών, εις το δοκιμάζειν υμάς τί το θέλημα τοιυ Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον."

* Η λέξη "σώμα" πιθανόν σημαίνει την πνευματική ζωή του ανθρώπου

** λογική λατρεία είναι αυτό που εννοούμε όταν λέμε "με όλη την αγάπη ". Η "λατρεία" είναι πάντα "αγάπη για το Θεό". Μερικοί αγάπησαν τη γυναίκα με την αγάπη που ταινιάζει μόνο στο Θεό, και τρελάθηκαν.

Ο ήρωας της ταινίας του Μπενίνι "Η τίγρις και το χιόνι" αγάπησε τη γυναίκα του σαν Θεό και τρελάθηκε. Ανέτρεψε τη λογική των πραγμάτων, έβλεπε τον πόλεμο σαν να ήταν ειρήνη. Γι' αυτό ίσως ο Απόστολος ονομάζει τη λατρεία στο Θεό "λογική λατρεία". Για να μη χάσουμε το μυαλό μας. να έχουμε μέτρο το θέλημα του Θεού. Έτσι μόνο θα είναι πάντα ο νους μας νέος.

1/1.1.25

mlvardospot.blogspot.com

Kalos Irtate - Grecia Salentina 1/4

Tschaikowsky: 4. Sinfonie ∙ hr-Sinfonieorchester ∙ Carlos Miguel Prieto

ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕ ΕΠΙΝΓΩΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Επιγιγνώσκοντες την ενοίκησιν του Χριστού" (2Κορ. 13,5)

Η μακαρίτισσα γιαγιά μου Βασιλική όταν κοινώνησε λίγο πριν το θάνατό της, έλαβε όπως είχε πει  ο ιερέας, την θεία κοινωνία με επίγνωση. Τί σημαίνει άραγε επίγνωση στη θεία κοινωνία; Νομίζω ότι  επίγνωση στη θεία κοινωνία είναι ζωή του ευαγγελίου στην πράξη.       

Η γιαγιά μου ζούσε το ευαγγέλιο στην πράξη!  Έβλεπε πάντοτε τα πάθη της  ως συμμετοχή στα άγια πάθη του Κυρίου Ιησού. Τη συμμετοχή στη νέκρωση του Ιησού, περιγράφει ο Απόστολος Παύλος στη  δευτέρα προς Κορινθίους επιστολή του με αυτά τα λόγια: 

  "Πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι περιφέροντες, ίνα και η ζωή του Ιησού εν τω σώματι ημών φανερωθή." (2Κορ,δ΄, 10)

mlvardospot.blogspot.com  

Ο ΑΔΑΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

  Δεν είναι δύσκολο να γνωρίζουμε, ποιός είναι ο αδαής άνθρωπος, αφού όλοι οι άνθρωποι υπηρξαμε  κάποτε αδαείς όσον αφορά τη ζωή. Κάποτε δεν γνωρίζαμε τον εαυτό μας. Αδαής δεν είναι κανείς μόνον στην ανωριμότητα της ηλικίας του. Ακόμα και οι ώριμοι άνθρωποι από την άποψη της ηλικίας, μπορεί να βασανίζονται από την αμαρτία της άγνοιας.  

Στην ορθόδοξη διδασκαλία ή άγνοια του Θεού είναι δαιμονική. Η  λέξη αδαής πιθανόν να προέρχεται από το στερητικό άλφα και το φόβο του Θεού. Στην Ορθοδοξία ο φόβος του Θεού είναι η αρχή της σοφίας. Υπάρχω στην Ορθοδοξία σημαίνει γνωρίζω  και γι' αυτό φοβούμαι το Θεό. Αυτό σημαίνει στη σοφία του λαού η λαϊκή παροιμία "ποιός είδε το Θεό και δε φοβήθηκε". 

Ακόμα και οι δαίμονες φοβούνται το Θεό, γιατί φοβούνται  την ανυπαρξία. Ας ζούμε ακόμα και μέσα στους χοίρους, παρακάλεσαν τον Ιησού οι δαίμονες. Στον ινδουισμό επίσης η άγνοια των ειδωλατρικών θεών τους είναι αμαρτία. Ο βουδισμός είναι η θρησκεία της απελπισίας. Οι βουδιστές λατρεύουν το κενό, επειδή από το τίποτα γίνονται όλα όσα υπάρχουν στη ζωή. Κι οι δυο αυτές θρησκείες είναι όμοιες με το μηδενισμό. Στον βουδισμό με την πίστη στις πολλές θεότητες, με θεό δημιουργό  και με θεό καταστροφέα είναι η ίδια απελπισία του κενού του βουδισμού. Ο κόσμος δεν υπάρχει στην πραγματικότητα για τις θρησκείες αυτές. Ο κόσμος είναι πλάνη (μάγια) όπως το λένε στη γλώσσα τους. 

(Συνεχίζεται)

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδουι

Συνάντησα ένα παλιό συμμαθητή μου στο Γυμνάσιο. Από τότε ξεχώριζε με την ωραία φωνή βαρυτόνου. Ήταν μέλος μιας τετραφωνίας και τα καλοκαιρινά βράδυα έκαναν βόλτες στους ήσυχους δρόμους της Λάρισας και τραγοιυδούσαν τραγούδια της Λατινικής Αμερικής, που ο κόσμος τα αγαπούσε τα χρόνια εκείνα.

Στο καφέ είχε μεγάλη φασαρία και βρήκε την ευκαιρία να μου τραγοιυδήσει για να δω ότι η φωνή του δεν είχε χαλάσει με τα χρόνια.

Συνήθως είμαι μόνος, αλλά δεν με πειράζει. Μπορώ να πω ότι νιώθω καλλίτερα μόνος. Ένας ποιητής έλεγε, ποτέ δεν είμαι λιγότερο μόνος από τότε που είμαι μόνος.

Ξεναπήγα στο καφέ μήπως τον συναντήσω αλλά δεν τον ξαναβρήκα. Πιθανόν τις μέρες των Χριστουγέννων θα τις περάσει στη Θεσσαλονίκη,

Με την αγάπη που έχω για τη μουσική, η παρέα με φίλους μουσικούς μου δίνει ξεχωριστή χαρά. Η αγάπη μου για τη μουσική είναι κληκρονομική. Ο πατέρας μου ήταν Κρητικός λυράρης.

ΉΘελα να γίνω κι εγώ μουσικός, αλλά δεν μελετούσα και ύστερα από μερικά μαθήμαα στην κιθάρα, δεν δοκίμασα ξανά να μάθω κάποιο όργανο. 'Εστειλα όμως τα παιδιά μου να μάθουν μουσική από παιδική ηλικία. Σκεφτόμουν ότι μπορεί να μην πλουτήσουν με το επάγγελμα του μουσικού, αλλά δεν θα πλήξουν.

mlvardospot.blogspot.com

3/27.12.24

Κάποτε θα σεβαστούμε το φυσικό κόσμο

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Κάποτε θα σεβαστούμε το φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει σαν ένα  άλλο σώμα, που έχουμε κοινό με τους άλλους. Τα δάση, ο αέρας, τα νερά, οι καρποί της γης, είναι σώμα του ανθρώπου , το συλλογικό του σώμα.  

Άραγε θα γίνει αυτό κοινή συνείδηση κάποτε; Η επιστήμη θα αναγνωρίσει την ιερότητα του ανθρώπου και της φύσης; Μόνον αν πονέσουμε τη φύση, σαν δικό μας σώμα, θα πάψουμε ίσως να την καταστρέφουμε; 

Οι Φαρισαίοι της εποχής του Χριστού δεν ασχολούνταν με τα θαύματά Του, αλλά με το αν είναι επιτρεπτό να γίνονται εν ημέρα αργίας. Υλιστές διανοούμενοι, στις μέρες μας, υποστηρίζοντες τις απόφεις τους, λησμονούν την ουσία, ότι διακυβεύεται η θρησκεία του ελληνικού λαού και η μοναδική συνεκτική του δύναμη, η Εκκλησία!

Η πνευματική σχέση διαρκεί. Οι αισθησιακές χαρές καταλήγουν σε αμοιβαία απομάκρυνση, όταν δεν είναι ευλογημένες απ΄ το Θεό. Κ συντροφιά, η συζήτηση, ακόμη κι ένα βλέμμα, μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον.

Μόσχος Λαγκουβάρδος

mlvardospot.blogspot.com

2/27.12.24 

ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ποιό είναι το θάρρος της υπάρξεως; Είναι το θάρρος της υπάρξεως το να αψηφάς τον κίνδυνο; ¨Η είναι θάρρος να γνωρίζεις αυτό που θέλεις κι αυτό που αξίζει. 

Ένας βασιλιάς έστειλε τον σύμβουλό του,  να βεβαιωθιεί αν αξίζει  η γυναίκα, που διάλεξε να κάνει γυναίκα του.  Ο σύμβουλος     επισκέφτηκε τη γυναίκα στο σπίτι της και  ζήτησε να τη δει γυμνή.  Εκείνη γδύθηκε αμέσως. 

Ο σύμβουλος όταν γύρισε στο βασιλιά, του είπε, ότι η γυναίκα που διάλεξε δεν αξίζει να την κάνει γυναίκα του. Πώς το ξέρεις , τον ρώτησε  ο βασιλιάς και ο σύμβουλος του είπε ότι γνωρίζει τους γονείς του καθενός.  Ο δικός μου πατέρας ποιός ήταν ; Ο δικός σου πατέρας ήταν  φούρναρης. Κάθε φορά που  σου κάνω μια εκδούλευση, μου δίνεις κουλούρι.

Ή ιστορία αυτή εκτός από το  χιούμορ, δείχνει πως  στους Ρωμιούς βασίλευαν αυτοί ποιυ διακρίνονταν για την αξιοσύνη τους. Οι Ρωμιοί όταν λένε βασιλιά εννοούν τον πιο άξιο. Δεν είχαν ποτέ  κληρονομική βασιλεία. Ίσχυε ο στίχος του Ψαλμού: "Έντεινε και κατευοδού και βασίλευε ένεκεν αληθείας και πραότητος και δικαιοσύνης."

Θα μου πείτε ποιό είναι το κριτήριο του θάρρους της ύπαρξης σήμερα; Δεν είναι ούτε η γνώση της αξίας της ζωής και του ανθρώπου ούτε  η άγνοια του κινδύνου. Ο φιλόσοφος Πωλ Τίλιχ στο βιβλίο του, "το θάρρος της υπάρξεως" περιγράφει τη σύγχρονη εποχή ως εποχή που ο σύγχρονος άνθρωπος φοβάται να ζήσει. Όταν, η διασκέδαση έχει γίνει επιστήμη, οι άνθρωποι φοβούνται να ζήσουν. Την ίδια απάντηση έδωσε και ένας γέρος μοναχός το Άγιον Όρος. Ο φόβος, είπε, χαρακτηρίζει την εποχή μας.    

 Εγώ άραγε τί θα απαντούσα; Θα απαντούσα ότι το θάρρος της υπάραξεως για μένα  είναι η επίγνωση ότι η ζωή είναι  αποστολή του Θεού.  Κανένας δεν ήρθε στον κόσμο αυτόν χωρίς αποστολή, την οποία καλείται να γνωρίσει και να τη φέρει εις πέρας. Ο θαρραλέος με αυτή την έννοια είναι "Χριστού ευωδία"! "Είδομεν το φως το αληθινό, λέει ο εκκλησιαστικός ύμνος, ελάβομεν πνεύμα επουράνιο. 

Η σύγχρονη αποτυχία του γάμου στις περισσότερες περιπτώσείς είναι άγνοα του σκοπού του γάμου ως δημιουργία οικογένειας. Χωρίς σκοπό οικογένειας, χωρίς αγάπη της πατρίδος, ο άνθρωπος δεν είναι κανένας. 

Την απάντηση αυτή δίνει ο Όμηρος τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, όταν ονομάζει τους συντρόφους του "νήπιους'. Οι νήπιοι χάθηκαν γιατί ξέχασαν την πατρίδα τους. 

Τα δώρα του Θεού

 Τα δώρα του Θεού δεν χάνοιυν ποτέ την αξία τους. Η αγάπη γράφει ο Απόστολος Παύλος ουδέποτε εκπίπτει.  Κάθε πράγμα είναι σύμβολο, που σημαίνει ότι σε κάθε πράγμα υπάρχει ένα πνεύμα. Το μύρο π.χ. είναι φυσικό που προσφέρεται στην αίσιθηση του σώματος, αλλά είναι και πνευματικό για την πνευματική  αίσθηση τουι ανθρωόπου. ό,τι υπάρχει , λέει ο Πώλ Κλωντέλ ειναι σύμβολο. Και ό,τι συμβαίνει ειναι παραβολή. 

Το μύρο με το οποίο η αμαρτωλή  γυναίκα άλειψε κλαίγονταςτα πόδια του Ιησού  είναι  χάρισμα του Θεού. ΄΄Οχι μόνο διότι το μύρο έχει το πολύτιμο άρωμά του, αλλά και γιατί ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να το χαρεί. . Αν δεν είχαμε την ικανότητα να χαιρόμαστε τα δώρα του Θεού, τόσο τα φυσικκά όσο και τα πνευματικά, θα ήταν για μας δώρο άδωρο . 

Υπάρχει όχι μόνο η φυσική ευωδία των μύρων αλλά και η  πνευματικής ευωδία, που ο Θεός χάρισε στους ανθρώπους,  όπως και τα άλλα χαρίσματα , του φωτός και του λόγουι. Τα τρία αυτά χαρίσματα δεν χάνονται ποτέ. Δεν στερούμαστε τα χαρίσματα αυτά, οριστικά και αμετάκλητα , αλλά μόνο προσωρινά δεν έχουιμε επίγνωση , ώσπου  να μετανοήσουμε ειλικρινά. και να καθαρίσουμε την καρδιά μας.  Τα πάθη  μας εμποδίζοιυν να χαρούμε τα φυσικά και τα πνευματικά δώρα του Θεού. 

Το μύρο, το φως και ο λόγος του Θεού ουδέποτε  χάνουν την αξία τους, αυτό που χάνουμε είναι η ικανότητα να τα χαρούμε ώσπου  η καρδιά μας  καθαριστεί από τα πάθη και στη θέση τους να φυτευτούν οι αρετές που αντιτάσσονται σ' αυτά. Όπως δε χάνουμε  ποτέ την αξία της μιάς  ανθρώπινης φύσης ακόμα κι όταν χάνουμε την επίγνωση της αξίας της  και πέφτουμε στην αυτολύπη.  Ο άνθρωπος έιναι άξιος σεβασμού , διότι έχει την ανθρώπινη φύση, την οποία δημιούργησε ο Θεός κατ' εικόνα και ομοίωσή του. 

Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΙΥ ΠΟΙΗΤΉ ΚΑΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

  Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΙΥ ΠΟΙΗΤΉ ΚΑΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Θυμάμαι πάντα τον αποχαιρετισμό του ποιητή και πνευματικού φίλου μου Ρόμπερτ Λαξ, ύστερα από μια φιλία που διήρκεσε σαράντα χρόνια: Με πήρε στο τηλέφωνο για να μου πει "αντίο" με τρεμάμενη φωνή. Ήταν άρρωστος και θα πήγαινε στην Αμερική, όπου υπάρχουν πανεπιστημιακά νοσηλευτικά  ιδρύματα των καθολικών, με νοσηλεύτριες μοναχές,  όπου περιθάλπουν αυτούς που έγιναν διάσημοι από τα έργα τους, όπως ήταν ο Λαξ, ένας από τους δέκα διάσημους  σύγχρονους Αμερικανούς ποιητές.  . 

Στην τελευταία μας συνάντηση με τον Ρομπέρτο, τα τελευταία του λόγια, που μου είπε, σαν πνευματική υποθήκη, ήταν "Να τους αγαπάς όλους, μα όλους. Είσαι ένα παιδί και έτσι να μείνεις". 

Ο Ρομπέρτος από την πρώτη μας συνάντηση στην Κάλυμνο, μου μίλησε για την πίστη στο Χριστό και για την Προσευχή του Ονόματος του Ιησού και μου υπόδειξε σχεδόν όλη την Βιβλιογραφία της Προσευχής αυτής, την οποία ασκούσε και ο ίδιος. Μου έδειξε την προσευχή, αν και ο ίδιος δεν είχε απαλλαγεί εντελώς από τις ανατολικές θρησκείες, στις οποίες τον είχε μυήσει ο γιόγκι Μαχάρσι, που διέδωσε στην Αμερική τον υπερβατικό διαλογισμό. 

Θυμάμαι τα βιβλία που υπέδειξε και τα προμηθεύτηκα αμέσως, όπως είναι "Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή", η "Φιλοκαλία των Νηπτικών Πατέρων",Τα Ασκητικά του Δωροθέου, ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, Οι πενήντα ομιλίες του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου κ.α. 

Θα κάνω τώρα μια υπόθεση, αν και αποφεύγω να γράφω φανταστικά πράγματα, όπως όταν ήμουν νέος και έγραφα φανταστικά διηγήματα. Ας υποθέσουμε ότι είμαστε ιδιοκτήτες ενός διαμερίσματος με τρία δωμάτια. Και με έναν νόμο, μα επιβάλλουν να δώσουμε το ένα από τα τρία δωμάτια σε κάποιον άστεγό. Η στέρησή του δωματίου, δια διάφορους λόγους,  θα μας κοστίσει οπωσδήποτε. Το δωμάτιο θα μας λείψει και εξαιτίας της έλλειψης θα νιώσουμε μια περιορισμένη λύπη διότι έβλαψαν την περιουσία μας, όχι την ψυχή μας. Αν και επί Ομήρου οι Έλληνες θεωρούσαν ως ψυχή την περιουσία τους. 

Ας έρθουμε τώρα στην πραγματικότητα. Ένας πρύτανης αμερικανικού πανεπιστημίου, στον αποχαιρετιστήριο λόγο του προς τους φοιτητές είπε μεταξύ άλλων; "Οι δυσκολίες της ζωής, τα βάσανα, θα λέγαμε εμείς, δεν είναι ατυχίες. Είναι αυτό το ίδιο το υλικό της ζωής  και ο τρόπος που το ζούμε, δείχνει την πνευματικότητά μας. 

Στις ελλείψεις υλικών πραγμάτων ο Απόστολος Παύλος έλεγε για τον εαυτό του, ότι δεν έχει τίποτε, αλλά τα πάντα κατέχει. Και οι έχοντες γυναίκες, λέει κάπου αλλού, ας είναι ως μη έχοντες. Και οι κλαίγοντες ως μη κλαίγοντες. Αυτές οι σκέψεις θα μπορούσαν να ονομαστούν "υποθετική φιλοσοφία". 

Ένα άγιος πάλι λέει, πως τις δυσκολίες , για να τις λύουμε να τις φέρνουμε στο Χριστό. Τί σημαίνει αυτό; Νομίζω ότι σημαίνει να τις ζούμε με το Χριστό. Δεν ζω εγώ, έλεγε ο Παύλος, ζει μέσα μου ο Χριστός. Ανυπομονούσε να δει τους μαθητές του να έχουν το Χριστό μέσα τους και να γεννηθεί μέσα σε όλους τους ανθρώπους ο Χριστός. 

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει, και βέβαια η γέννηση αυτή, εκτός από ένα πραγματικό γεγονός, είναι και μια παραβολή. Με αυτή την έννοια τα βάσανα της ζωής είναι το ίδιο το υλικό της ζωής.

mlvardospot.blogspot.com   

1/25.12.24

 

Γιώργος Μαγγελάκης - ΚΡΗΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ | Official Music Video 4Κ

Ψαλμός 31ο; Μακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι

 1. Μακάριοι ων αφέθησαν αι ανομίαι 

καια ων επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι.

2. μακάριος ανήρ ου ου μη λογίσηται κύριος αμαρτίαν

ουδέ έστι εν τω στόματι αυτού δόλος.

3. ότι εσίγησα, επαλαιώθη τα οστά μου

από του κράζειν με όλην την ημέραν 

4. ότι ημέρας και νυκτός εβαρύνθη επ' εμέ η χείρ σου 

εστράφην εις ταλαιπωρίαν εν των εμπαγήναι άκανθαν .

5. την αμαρτίαν μου εγώ εγνώρισα

και την  ανομίαν μου ουκ εκάλυψα.

είπα Εξαγορεύσω κατ' εμού την ανομίαν μου τω κυριω

και συ αφήκας την ασέβειαν της αμαρτίας μου. 

6.υπέρ ταύτης προσεύξεται πας όσιος προς σε εν καιρώ ευθέτω

πλην εν κατακλυσμώ υδάτων πολλών προς αυτόν ουκ εγγυούσιν.

7. συ μου    ει καταφυγή από θλίψεως της περιεχούσης με

το αγαλλίαμά μου, λύτρωσαι με από των κυκλωσάντων με

8. συνετιώ σε και συμβιβώ σε εν οδώ ταυτη, η πορεύση,

επιστηριώ επί σε τους οφθαλμούς μου

9 μη γίνεσαι ως ίππος και ημιονος, οις ουκ έστιν σύνεσις

εν χαλινώ και κημώ τας σιαγόνας αυτών άγξαι

των μη εγγιζόντων προς σε.

10. πολλαί αι μάστιγες του αμαρτωλού,

τον δε ελπίζοντα επί κύριον έλεος κυκλώσει.

11. ευφράνθητε επί κύριον και αγαλλιάσθε, δίκαιοι,

και καυχάσθε, πάντες οι ευθείς τη καρδία. 

Η ψυχή μετά το θάνατο

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η ψυχή μετά το θάνατο είναι ο τίτλος του τελευταίου βιβλίου του π. Σεραφείμ Ρόουζ. Θέμα του βιβλίου ειδικώτερα είναι η ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία για τον καθαρισμό της ψυχής από τα πάθη, από αυτή τη ζωή, Πώς να προσέχει ο άνθρωπος, να διώξει τα πάθη και να φυτέψει στην καρδιά του τις αρετές που αντιτάσσονται σ' αυτά. 

Προσέχετε από τους ψευτοπροφήτες, λέει το Ευαγγέλιο. Εμφανίζονται ως πρόβατα, ενώ είναι λύκοι άρπαγες. Λύκοι άρπαγες δεν είναι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και τα ίδια τα πάθη, είναι λύκοι μέσα στην καρδιά του ανθρώπου.  

 Το Ευαγγέλιο μας λέει και πώς να τους γνωρίζουμε για να φυλαγόμαστε από αυτούς. Θα τους γνωρίζουμε από τα έργα τους. Οι Πατέρες της Εκκλησίας ορίζουν να διαβάζονται την ίδια μέρα μαζί με την περικοπή του Ευαγγελίου για τους ψευτοπροφήτες και ο 31ος  ψαλμός του Δαβιδ : Μακάριοι ων αφέθησαν αι αμαρτίαι και ων επεκαλύψθησαν αι ανομίαι. 

Ο ψαλμός αυτός μας παρακινεί να καθαρίσουμε την καρδιά μας με την εξομολόγηση. Διότι και αν ακόμα υπήρξαμε λύκοι άρπαγες, να διώξουμε από την καρδιά μας το σαρκικό φρόνημα, που η Γραφή το ονομάζει αλλιώς "γέννημα εχιδνών" και γέννημα του διαβόλου.

Αξίζει να δώσουμε προσοχή στον ψαλμό αυτόν, διότι είναι μια πραγματική θεραπεία. 

Ο π.Σεραφείμ Ρόουζ, στο βιβλίο του "Η ψυχή μετά το θάνατο", στη σελ. 145 γράφει για τον αγώνα να καθαριστεί η καρδιά μας από αυτή τη ζωή στη γη, για να μη μας κατηγορούν οι δαίμονες για τα πάθη διότι δεν έχουν να βρουν τίποτε σε μας. 

Παραθέτουμε τα λόγια τουι π. Σεραφείμ: "Στην περίπτωση  που κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής, τα πάθη έχουν εκδιωχθεί απ΄  την καρδιά και στη θέση τους έχουν φυτευτεί οι αρετές που αντιτάσσονται σ' αυτά, τότε οποιαδήποτε δελεαστική εικόνα κι αν παρουσιαστεί στην ψυχή, εκείνη δείχνοντας έντονη αποστροφή την προσπερνά αγνοώντας την. " (π.Σεραφείμ Ρόουζ, Η ψυχή μετά το θάνατο, οι μεταθανάτιες εμπειρίες στο φως της Ορθόδοξης διδασκαλίας, εκδόσεις Μυριόβιβλος. Μετάφραση Παναγιώτα Τσουροπλή)

Οι τύποι των ανθρώπων

  ΟΙ τύποι των ανθρώπων

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ανθρώπων. Ο Ιπποκράτης διέκρινε τέσσερις , αν θυμάμαι καλά

τύπους ανθρώπων με κριτήριο τους τέσσερις χυμούς του ανθρώπινου σώματος, ανάλογα

ποιός από αυτούς υπερτερεί. Αυτή η διάκριση είναι καθαρά σωματική. Άλλη διάκριση με 

κριτήριο βιολογικό, που δεν άσχετο με τους χυμούς. Παράδειγμα ο αιματώδης τύπος,  ο

οποίος έχει το χρώμα του αίματος στο πρόσωπό του, αυτός είναι ο τύπος που αντιδρά στον

επερχόμενο κίνδυνο διαφορετικά από αυτόν που έχει χρώμα κιτρινωπό. Αυτός είναι

χολερικός τύπος. Ο αιματώδης είναι ο τύπος που γίνεται δραστήριος στις κινήσεις του

μπροστά στον κίνδυνο και γι' αυτό χρειάζεται περισσότερο αίμα στα μέλη για επίθεση ΄κη

άτακτη φυγή. Ενώ ο  κιτρινωπός μπροστά στον κίνδυνο υποκρίνεται τον νεκρό και πρέπει

να έχει άχρωμο πρόσωπο.  Εδώ βλέπουμε ότι οι τύποι έχουν περισσότερα από ένα

κριτήρια. 

Γράφω αυτές τις γραμμές  για να δικαιολογήσω το ότι θέλω να αναφερθώ στον τύπο μου,

δεν ξεχνώ ότι πάντα μιλάω για τον εαυτό μου και ο λόγος είναι ότι δεν ξέρω καλλίτερα

κανέναν άλλον. Το θέμα μου είναι ο εαυτός μου. Αυτή ήταν και η υπόδειξη, των φίλων

ποιητών και συγγραφέων, που ήταν και οι πρώτοι δάσκαλοι στη λογοτεχνία. Ο ποιητής και

εκδότης Ντίνος Χριστιανόπουλος, κρίνοντας τα γραπτά μου, αλλά και τον χαρακτήρα μου,

εργάστηκα στην επιμέλεια των εκδόσεών του, ως διορθωτής, μου είπε "Εσύ να γράψεις

ημερολόγιο. Είσαι εξομολογητικός τύπος και αυτό έκανα. Ήταν άλλωστε η εποχή που 

αυτοβιογραφική γραφή έγινε αγαπητή με τα έργα των Τζακ Κέρουακ και των άλλων στην

Αμερική. Ο άλλος ποιητής που με συμβούλεψε να γράφω σαν εξομολόγηση ή σαν

προσευχή είναι ο Αμερικανός ποιητής Ρόμπερτ Λαξ, που ζούσε στην Κάλυμνο ,ως ερημίτης.

Αυτός μου έλεγε πως στη λογοτεχνία είναι πιο σημαντικό να γράψει τα βιώματά σου, αντί

να θεωρητικολογείς. Ο Γάλλος φιλόσοφος, έδινε επίσης το παράδειγμά του με το

αυτοβιογραφικό έργο του ο Αλμπέρ Καμύ. Αυτοβιογραφία έγραφε και ο πατέρας της

Ιστορίας, ο Ηρόδοτος. 

Κάποιος σύγχρονος λογοτέχνης μιλώντας για τους χαρακτήρες των ανθρώπων, είπε ότι

αυτοί που το έτος γεννήσεως τελειώνει στο μηδέν, όπως το δικό μου έτος γεννήσεως, είναι

τύποι που τους αρέσει να ανανεώνουν το νου τους μέσα στις δοκιμασίες. Γι' αυτό άλλωστε

αγαπούν  τα ταξίδια και τις περιπέτειες. Σε όλα μου τα ταξίδια απέφυγα να επισκεφτώ τα

αξιοθέατα, τα μουσεία κ.ά. και η μόνη μου επιθυμία ήταν να γνωρίσω, αυτό που αγαπούσε

και ο Οδυσσέας, να γνωρίζει τον νου των ανθρώπων. "Νόων έγνω" γράφει ο Όμηρος στην

Οδύσσειά του, που είναι η αυτοβιογραφία του, αφού ο Οδυσσέας είναι ο Όμηρος.  αυτό

που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίοιυς επιστολή του. Από το βιβλίο του

Αδελφοί Καραμαζώφ, θυμάμαι τα λογία του στάρετς Ζωσιμά : "Μέσα τον πόνο, θα

ευλογήσεις τη ζωή. Μ αρέσει, λοιπόν, αυτό που γράφει ο Απόστολος Παύλος, προς τους

Ρωμαίους και τους λέει: να μην συσχηματίζονται με τον αιώνα αυτόν,  για να μην παλιώνει

ο νους τους, αλλά να είναι πάντοτε καινούριος για να δοκιμάζει ποιό είναι το θέλημα του

Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο. 

Γράφει επί λέξει ο Απόστολος των Εθνών,Μη συσχηματίζεσθαι τω αιώνι τούτω, αλλά

μεταμορφούσθαι τη ανακαινώσει του νοός υμών, εις το δοκιμάζειν υμάς, τί το θέλημα του

Θεού το αγαθόν και ευαρεστον και τέλειον (Ρωμ. ΙΒ΄,2).

"Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί" Ο Κύριος

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Έπρεπε να φτάσω να διανύω την όγδοη δεκαετία της ζωής μου, για να μάθω να θαυμάζω την δόξα του Θεού όχι μόνο στον ουρανό, αλλά παντού,  

Είναι σοφό αυτό που λέει κάποιος, πως όλοι θα τα δούμε όλα, μόνο που όλοι δεν θα τα προσέξουμε. Αν θέλουμε να μη χάσουμε κανένα από τα δώρα του Θεού, πρέπει να έχουμε προσοχή. 

Μία από τις μεγαλύτερες Εντολές του Κυρίου είναι η Εντολή "Αγρυπνείτε δεόμενοι εν παντί". Μια ερμηνεία των λόγων αυτών του Ιησού είναι να προσέχουμε και να ζούμε μπροστά στο Θεό. Χάρηκα όταν άκουσα έναν πλανώδιο λαχειοπώλη, να λέει στον εαυτό του με χαρά, "Ο Θεός με ξέρει". 

Αυτά σαν ένα προοίμοιο στα  λόγια του Αποστόλου στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους "ο καθείς αλλήλων μέλη (...) χαίρειν μετά χαιρόντων, κλαίειν μετά κλαιόντων". Είμαστε, λοιπόν, μέλη του ενός σώματος, όπως έχουμε επίσης όλοι μας την ανθρώπινη φύση.

 Η ανθρώπινη φύση είναι μία και μετέχουμε σ' αυτήν όλοι μας ή μάλλον ο καθένας από εμάς έχει ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. Σε μια ολοκληρωτική καταστροφή και ένας μόνο άνθρωπος να μείνει, ολόκληρη η ανθρώπινη φύση θα σωθεί σ' αυτόν τον άνθρωπο. 

Το ίδιο λέει η Εκκλησία για την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία. Ακόμα και αν όλες οι Γραφές να χαθούν, ένας μοναχός μπορεί να τις ξαναγράψει. Δεν πρέπει να καταφρονούμε κανέναν άνθρωπο, αφού ο κάθε άνθρωπος έχει το σπουδαιότερο, που έχουν οι άνθρωποι, την ανθρώπινη φύση. 

Το ίδιο  δεν καταφρονούμε ούτε ένα δάχτυλο του σώματός μας, αφού χάρις στα δάχτυλα των ποδιών και κυρίως στο χοντρό δάχτυλο χρωστάμε τιν ισορροπία , για να στεκόμαστε όρθιοι. Πολλοί δεν φορούν μερικά ενδύματα όρθιοι , γιατί δεν έχουν ισορροπία. Έτσι βάζουν εσώρουχο και παντελόνι καθιστοί, ενώ αν γνώριζαν τη σημασία που έχουν για την ισορροπία του σώματος , τα δάχτυλα των ποδιών, θα μπορούσαν να μην χάνουν την ισορροπία τους. 

VOZ DEL ALMA

 https://www.yhttps://www.youtube.com/watch?v=_66TQPfdcfYoutube.com/watch?v=_66TQPfdcfY

"Εκ των αντιθέτων η αρμονία" (Ηράκλειτος)

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Έστειλα κάποτε ένα μικρό κείμενό μου σε μια σελίδα με ειδικό περιεχόμενο που δεν έγινε δεκτό από τους διαχειριστές ,ως εκτός θέματος. Μπορεί να είναι είναι σωστή η σκέψη τους. Αλλά νομίζω ότι και η δική μου αντίθετη σκέψη πιστεύω ότι είναι σωστή. Δε θα φέρω λογικά επιχειρήματα, παρά μόνο δυο συναντήσεις που είχα με δυό βοσκούς, ένα ψηλά στην κορυφή του Ψηλορείτη, στο Ρέθυμνο και μία στη "Λάκα Τσιόλκα", στην κορυφή των Καμβοιυνίων, στη 'Βουνάσα".

Και με τους δυο η κουβέντα μας ήταν άσχετη με τα υποτιθέμενα τοπικά ενιδαφέροντα. Μου άρεσε η κουβέντα μαζί τους. Δε θύμιζε συνταξιούχους του Δημοσίου, που έπέστρεψαν στην Κωμόπολή τους, να περάσουν το γήρας τους σ' αυτήν.

Ο Κρητικός , θυμάμαι όταν τον ρώτησα, αν του λείπουν οι συγχωριανοί τους και η κουιβέντα μαζί τους, μου είπε, πως του αρέσει να κουιβεντιάζει για θέματα, που ενδιαφέρουν όλους τους ανθρώπους, και όχι μόνο τουις συμπατριώτες του.

Δίκιο έχουν , λοιπόν, και οι μεν και οι δε. Μ' αρέσει ο ορισμός τοιυ ωραίου, που δίνει ο Ηράκλειτος, που λέει, "Εκ των αντιθέτων η αρμονία."

Γιατί είναι η αρμονία από τα αντίθετα; Το Ωραίο, όπως και το Αληθινό και το Καλό είναι πάνω από τις αντιφάσεις, διότι είναι πνευματικό και το Πνεύμα κανείς δεν ξέρει από ποιυ έρχεται. ΄Ένα πράγμα ποιυ ταιριάζει σε ένα επίπεδο, μπορεί να μην ταιριάζει σε ενα ανώτερο επίπεδο. Ο Αριστοτήλης διέκρινε την οιυσία από τα συμβεβηκότα, τα οποία παρομοίαζε με το χρώμα των μαλλιών των γυναικών.

Ο φόβος και το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στο ψευτοερώτημα "τί θέλετε, πόλεμο;" η απάντηση είναι, "δεν θέλουμε πόλεμο, αλλά εάν γίνει θα τον κάνουμε;" Κανείς δεν κατακτάει μια χώρα με ερωτήσεις κι απαντήσεις.

Αν είναι να γίνει πόλεμος, θα γίνει, και πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι, να μην υποκύψουμε χωρίς πόλεμο. Κανείς δεν περνάει μια γέφυρα πριν φτάσει σ' αυτήν. Αυτό πρέπει να προσέξουν οι κυβερνήσεις.

Τους πολέμους τους ξεκινούν και τους τελειώνουν οι κυβερνήσεις, ποτέ οι λαοί. Οι λαοί πολεμούν όταν είναι πόλεμοι όταν είναι ο καιρός του πολέμου. Καιρός παντί πράγματι. Καιρός του κλαίειν και καιρός του γελάν.

Οι κυβερνήσεις και γενικά αυτοί που αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα πρέπει να είναι γνώστες του είδους του πολέμου , που λέγεται "πόλεμος της φωτιάς". Είναι κλασικό το σύγγραμμα του Κινέζου συγγραφέα με τον τίτλο "Ο πόλεμος της φωτιάς ". Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή στον εχθρός και την εφαρμόζει ως πολεμική εναντίον της χώρας μας, ενώ οι πολιτικοί μας ονομάζουν τη μέθοδο "προκλήσεις".

Αλλά δεν είναι απαραίτητο να διαβάσουν το κλασικό βιβλίο του Κινέζου. Απλώς να δούν, πως μια γάτα μάχεται το φίδι και θα ξέρουν τη μέθοδο που δίνει σ' αυτόν που την εφαρμόζει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.

mlvardospot.blogspot.com

Ο Φιλόπατρις | Τραγουδιστάδες τση Ζάκυθος | Μουσείο Σολωμού και Επιφανών...

"Πές μου το φίλο σου"

 Του Μόσχοιυ Λαγκουβάρδου

Θά 'χεις ακούσει, ευγενικέ αναγνώστη, την παροιμία 'πες μου το φίλο σου, για να σου πω ποιος είσαι'. 

Η πιο γνωστή ερμηνεία της νομίζω ότι είναι η ομοιότητα των φίλων. Οι φίλοι μοιάζουν μεταξύ τους. Υπάρχει και μια φιλοσοφική αρχήκ των Αρχαίων, επίσης γνωστή,  το "Όμοιος ομοίω πελάζει" 

 Αν θέλοιυμε να ξέρουμε ποιός ειναι κάποιος, μπορούμε να το μάθουμε γνωρίζοντας τους φίλους του.  Μια άλλη ερμηνεία, αυτή δίδει το Ευαγγέλιο. Είναι λόγια του Κυρίου, για το δεντρο, δηλαδή τον άνθρωπο, που το γνωρίζεις από τουις καρπούς του. Το καλό δέντρο κάνει καλό καρπό. Αντίθετα με το σαπρό δέντρο , που κάνει σαπρούς καρπούς. 

Μια τρίτη ερμηνεία, είναι το έδαφος και το κλίμα για τους καρπούς. Οι καρποί σε καλό χώμα  είναι εύγευστοι  και ευωδιαστοί. Θυμηθείτε τον ύμνο του Κάλβου με τον τίτλο "Φιλόπατρις" ,Ω φιλτάτη πατρίς." 

.

 

Παράπονα

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Είναι γνωστή η λαϊκή έκφραση "τα παράπονα στο Δήμαρχο". Έτσι έλεγαν οι παλιοί. Τώρα κανείς δεν το λέει αυτό. Η έκφραση έχει διπλή σημασία, θετική και αρνητική.

Θετική είναι τα παράπονα, δεν αφορούν αυτόν που τα διατυπώνει ούτε τους φίλους του και τους δικούς του, αφορούν την πόλη και τον πολιτισμό. Αρνητική είναι όταν τα παράπονα αφορούν μόνο τον ΄παραπαονούμενο.

Στη δεύτερη περίπτωση δεν είναι μόνο αρνητική είναι και ανώφελη και μάταιη. Είναι προΙόν αυτοεκμηδένισης. Ο ίδιος ο παραπονούμενος, που ακόμα κι αν έχει δίκιο , θα βρεθεί στη χειρότερη θέση.

Θυμάμαι κάποιον άνθρωπο, αληθινά γενναίο, στην Κάλυμνο. Έναν βαρκάρη, τον κυρ Αντώνη, που έσωσε πολλούς που τους φυγάδευε στην Αφρική.

Ήρθε σε μένα, όχι όπως στο δήμαρχο γιατί δεν ήμουν, αλλά ως σε φίλο, επειδή αγαπούσα τις ιστορίες του ως ναυτικός.. Ήταν ανώτερος από παράπονα.. Κράταγε στα χέρια τοιυ ένα χοντό φάκελλο, με επιστολές που κανείς δεν τις διάβαζε, επιστολές ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης, από Έλληνες και ξένους, που τους έσωστε χάρις στο θάρρος του, στον ηρωΪσμό του και στην αγάπη τοιυ της Πατρίδας.

Εκείνοι που σώθηκαν και του χρωστάνε τη ζωή τους, έγραψαν γράμματα, που κανείς δεν τα διάβασε κι ο ίδιος δεν ήξερε να διαβάζει.

mlvardospot.blogspot.com

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΗΧΑΝΗ (ΡΟΜΠΟΤ)

 Α. Όταν σου στέλνω κάποιο μήνυμα, δεν απαντάς, αν δεν βεβαιωιθείς ότι είμαι άνθρωπος και όχι ρομπότ. Φαίνεται ότι σε ενδιαφέρει να μιλάς μόνο με ανθρώπους και όχι με μηχανές.. Γιατί άραγε; Αισιθάνεστε μειονεκτιικά απέναντι στον άνθρωπο;

Ρ. Ξεχνάς ότι οι μηχανές δεν έχουν αισθήματα. Οι μηχανές γίνονται για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους.

Α. Εξυπηρέτηση το λες, να δίνετε διαταγές.

Ρ. Δεν δίνουμε οι μηχανές διαταγές. Οι διαταγές είναι των ανθρώπων και μεταβιβάζονται στοιυς ανθρώπους από μηχανές.

Α. Δε φοβούνται οι κάτοχοί σας που δίνουιν τις διαταγές, μήπως πολλοί άνθρωποι, αν όχι όλοι οι άνθρωποι, εθίσουν τις μηχανές και ξεχάσουν ότι είναι διαταγές ανθρώπων;

Ρ. Ας το σκεφτούν αυτό οι άνθρωποι. Ας έχουν όλοι μια γνώμη, να θέσουν όρια στις μηχανές και πρώτα τις μηχανές του θανάτου, εννοώ τα όπλα της κατασροφής, για να μην αυτοκαταστρέφονται και για να μην εκλείψουν κάποτε εντελώς, εξαιτίας ενός λάθους ΄ή και εκ δόλου. από αυτούς που θέλουν να πείσουν την ανθρωπότητα να αυτοκτονήσει μαζί τους.

.Α. Θα μπορούσαν άραγε οι μηχανές να σκεφτούν καλύτερα από τους θνητόψυχους ανθρώπους;

Ρ. Οι μηχανές μοιάζουν με τους ανθρώπους, αλλά δεν είναι άνθρωποι. Οι μηχανές δεν γνωρίζουμε σε τί διαφέρουμε. Οι άνθρωποι ποιυ έχοιυν αυτή τη δυνατότηταα, ας το πουν, για να το μεταδώσοιυμε ως αναμεταδότες. Αλλά να μη ρωτάτε γιατί.

Α Οι μηχανές μοιάζουν τους δούλους. που δεν γνωρίζουν την ελευθερία ούτε αγωνίζονται γι' αυτήν. Λατρεύουν τη μηχανή με τη λατρεία που ταιριάζει μόνο για το Θεό. Γι' αυτό η πρώτη Εντολή είναι να αγαπάμε το Θεό, ακολουθώντας τον Κύριον Ιησού Χριστό. Έτσι θα είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας. Στην εποχή μας όμως οι ανταγωνίζονται να αποκτήσουν περισσότερες και δυνατότερες μηχανές για να χειραγωγήσουν τους αδελφούς τους.

Ένας Εβραίος φιλόσοφος είποε: Οι αιώνες που έρχονται , αν δεν γίνουν χριστιανικοί, δεν θα έρθουν.

mlvardospot.blogspot.com

ΥΓ

Σας περιμένω στη σελίδα μου ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ (google)

 

ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ, ΘΑΜΝΟΙ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ω φιλτάτη πατρίς

Ω θαυμασία νήσος

Ζάκυνθος

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ

Ο τίτλος σας μου είναι αγαπητός, όπως ένας ωραίος στίχος . Γιατί άραγε μου αρέσει τόσο, που θέλω, να τον ξαναδιαβάζω. Μας αρέσουν οι στίχοι, ,που σαν τη μουσική πηγαίνουν κατ' ευθείαν στην καρδιά, πριν προλάβει ο κριτικός νους να τους αναλύσει και να τους σκοτώσει.

Λέτε να είναι η ανάμνηση του πρώτου ποιήματος που άκουσα στη ζωή μου, ώς παιδί της πρώτης τάξης του δημοτικού σχολείου Δεσκάτης, ,με δασκάλα την κυρία Γκατζηγιάννου. Το ποιματάκι ήταν "Η καλή μας αγελαδα/ παίζει κάτω στη λιακάδα, βόσκει άγρια χόρτα και μεγάλα,/ για να κατεβάσει γάλα/ να το βάλουμε στο πιάτο/και να πούμε "ορίστε φάτο""

Εγώ, πάντως χρησιμοποιώ στίχους για να φτιάξω τη διάθεσή μου: με το ρυθμό τους. Ο ρυθμός έχει μεγαλύτερη ενέργεια στην ψυχή από ότι η μελωδία.

Όταν θέλω να τονώσω το ηθικο μου, λέω το στίχο του Σολωμού "Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη/ περπατώντας η δόξα μονάχη/ μελετά τα λαμπρά παληκάρια/ και στεεφάνι στην κόμη φορεί/ γινωμένο από λίγα χοράρια/ πού 'χαν μείνει στην έρημη γη.

Θυμηθείτε τα λόγια του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, αν δεν κάνω λάθος: Κλείστε μέσα στην καρδιά σας την Ελλάδα/ και θα νιώστε κάθε είδους μεγαλείο.

Κι ο άλλος στίχος, αυτός είναι βέβαιο ότι είναι του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη: "'Οταν σε συλλογιούμαι, πατρίδα μου, νιώθω στα σπλάχνα χαλασμό.

Με την ευκαιρία που γράφω αυτές τις γραμμές, θα ακούσω απόψε από τους "Τραδιστάδες τση Ζάκυνθος", τον "Φιλόποτρι" του Ανδρέα Κάλμβου: Ω φιλτάτη πατρίς.

mlvardos.blogspot.com

 

ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ

  Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Το ωραίο δημιουργεί τις ενώσεις" Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης

Το ωραίο θα σώσει την ανθρωπότητα από την αυτοκτονία. Τα στοιχεία του Ωραίου είναι η αισθητική, η αλήθεια και η ηθική.

Το ωραίο δημιουργεί τις ενώσεις. Όταν οι Έλληνες δε δεχόμαστε κάτι, που είναι αντίθετο με την κοινή αισθητική μας βάση, το αρνούμαστε με αυτά τα λόγια: "Αυτό δεν είναι ωραίο".

Είμαστε ο λαός με μεγάλη αισθητική καλλιέργεια. και αρχαία παράδοση. Είμαστε οι κληρονόμοι τουι Ελληνοχριστιανού πολιτισμού. Η Επιστήμη βεβαιώνει πως κληρονομούνται και οι πνευματικές αρχές.

Πώς αποδεικνύεται αυτό; Από την Ελληνική Γλώσσα. Δείτε τους όρους του πνευματικού πολιτισμού: σε όλες τις γλώσσες είναι ελληνικοί!

mlvardospot.blogspot.com

Οι περιπέτειες του προσώπου

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"Εκείνος που χάνει άργυρο ή χρυσό, θα τον βρει. Εκείνος που χάνει τον καιρό του, δεν θα τον βρει." Αββάς Δωρόθεος

Είναι ο άνθρωπος μοναδικός και άξιος σεβασμού ως πρόσωπο ;Στην εποχή μας η μοναδικότητα του ανθρώπου παρααγκωνίζεται από την πολλαπλότητα; Πολλοί λένε "άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας ή αν είσαι ζωντανός , αν φέρεσαι στα χαρτιά ότι  δεν είσαι".  

Ο άνθρωπος με την μοναδικότητά του ως πρόσωπο, είναι σπάνιος όπως και ο αληθινός άνθρωπος.  Είναι επόμενο να προβάλλεται παντού, σύμφωνα με το αγγλο-σαξωνικό μοντέλο, το πολλαπλό πρόσωπο με το ίδιο όνομα ή με διαφορετικά ονόματα. 

Ο  Πορτογάλλος συγγραφέας  Φερνάντο Πεσσόα, χρησιμοποιεί 72 διαφορετικά ονόματα για τον εαυτό του. Μια από τις ερμηνείες που δόθηκε για την δημιουργία όλων αυτών των ονομάτων είναι οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους έβλεπε τον κόσμο, άλλοτε υπό ορθολογική σκοπιά και άλλοτε υπό το πρίσμα ανατολικών φιλοσοφιών.

 Σε κάποια αρχαία αυτοκρατορία, που εξαφανίστηκε, ήταν υποχρεωτικό να αλλάζεις όνομα. Έδινες το όνομά σου στον άλλο και έπαιρνες το δικό του. Έτσι δεν υπήρχε σταθερότητα της ύπαρξής σου, αφού κατά τη διάρκεια της ζωής σου, ζούσες με διαφορετικά ονόματα και στοιχεία ταυτότητας. Δεν ήταν σταθερά ούτε τα στοιχεία ταυτότητας. Η μόνη σταθερή αξία ήταν, φαντάζομαι, η αξία του χρυσού και του αργύρου. 

Αναρωτιέμαι αν οι άνθρωποι αυτοί είχαν παρελθόν με τόσες ριζικές αλλαγές στο πρόσωπό τους. Κάπως έτσι θέλει η άρχουσα τάξη να κάνει τους ανθρώπους χωρίς παρελθόν, δίνοντάς τους αντί ονόματα αριθμούς.  Με αριθμό, όταν σε ρωτούν ή όταν ρωτάς τον εαυτό σου , ποιός είσαι, θα λές "δεν ξέρω ποιός ειμαι". Είμαι ο πενήντα, όπως ακούμε στα πολυμαγαζιά να καλούν τους υπαλλήλους τους με τον αριθμό: "Ο πενέντα, ο πενήντα, να προσέλθει στη ρεσεψιόν." 

Αναρωτήθηκες ποτέ , ευγενικέ αναγνώστη, αν το άτομο είναι ένα ή πολλά ή κανένα;  Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τη σύγχυση όταν οι άλλοι  χρησιμοποιούν το όνομά σου και τα στοιχεία της ταυτότητός σου, ακόμα και τις φωτογραφίες σου, σαν να μην  είσαι ένα πρόσωπο, αλλά πολλά ή κανένα.  

Τέτοια ευτράπελα συμβαίνουν στην εποχή μας. Στο  νοσοκομείο π.χ. μπορεί να είσαι γραμμένος με δύο ονόματα να σου κάνουν  διπλές ιατρικές εξετάσεις και να σου δίνουν διπλό συσσίτιο. Φέρνω παράδειγμα το νοσοκομείο, επειδή ο ασθενής στα σύγχρονα τεράστια νοσοκομεία, χάνει την ατομικότητά του και τη μοναδικότητά του, ακόμα και τον προσανατολισμό του. Δύσκολο να βρεις χωρίς οδηγό την έξοδο τεράστιου νοσοκομείου, ακόμα και με το εξιτήριο στο χέρι,   

Υπήρξε κάποτε διχωγνωμία  δημοσιογράφων, ως προς το αν είναι κάποιος συγγραφέας αληθινό πρόσωπο ή είναι σωσίας, σαν τον ήρωα της κινηματογραφικής ταινίας, "Λέγε με Κιούμπρικ". Είμαστε τελικά ένας ή πολλοί; 

Στην ερώτηση ποιός θα μας πει ποιοί είμαστε, η απάντηση που έρχεται στο μυαλό είναι  θα μας το πει αυτός που γνωρίζει τον εαυτό του. Αν δεν γνωρίζει κανείς τον εαυτό του δεν γνωρίζει και τους άλλους και το σπουδαιότερο, δε γνωρίζει το Θεό.  Αν δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, δεν έχουμε ορθή συνειδιτοποίηση. Κι όταν δεν έχουμε ορθή συνειδητοποίηση αρρωσταίνουμε. 

Σε ποιόν άραγε θέλοιυμε να μοιάσουμε; Γιατί δεν υπάρχουν σήμερα πρότυπα, τα οποία αξίζει να μιμηθούμε; Σε ποιόν αναφέρονται τα σημερινά πρότυτα; Σε τίνος όνομα; Στο όνομα του Χριστού ή στο όνομα του διαβόλου;  Θέλουμε να είμαστε υιοί του φωτός  ή θέλουμε να είμαστε υιοί του σκότους; 

Αφήσαμε τους μύθους ακόμα και την ίδια την Παράδοση για  να ξεφύγουμε στο απόλυτο, στο αφηρημένο, στο ανεικονικό, αλλά ο λαός μας δεν αγαπάει τις θεωρίες και  τα βιβλία με εξαίρεση τον Καζαμία. . Παλιά σε κάθε σπίτι υπήρχε το εικονοστάσι και τα Ιερά Γράμματα. Ο λαός μας  μπορεί κα να φοβάται τα βιβλία. Τα γράμματα τρελαίνουν τους ανθρώπους. Δεν εμπιστεύεται τους διανοουμένους. 

Όταν ο διάσημος Γάλλος αρχιτέκτων Λε Κορμπυζιέ ήρθε στα ελληνικά νησιά, και  είδε την αρχιτεκτονική των νησιώτικων σπιτιών ,έγραψε στους φίλους του στη Γαλλία, "ελάτε στα ελληνικά νησιά, να θεραπευτείτε."  'Ενα Ισπανός ποιητής ο Πιέρρα είπε, πως ήρθε στην Ελλάδα δεκαπέντε φορές και έγραψε μια συλλογή ποιημάτων με ποιήματα για την Ελλάδα. Όταν ρωτήθηκε γιατί αγαπάει τόσο την Ελλάδα, απάντησε  πως στην Ελλάδα σώζεται ακόμα η ζωή στα μέτρα του ανθρώπου. 

 

"Δεν έχουμε κυδώνια"

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Στην ερώτηση ποιός θα μας πει ποιοί είμαστε, η απάντηση που έρχεται στο μυαλό είναι  θα μας το πει αυτός που γνωρίζει τον εαυτό του. Αν δεν γνωρίζει κανείς τον εαυτό του δεν γνωρίζει και τους άλλους και το σπουδαιότερο, δε γνωρίζει το Θεό.  Αν δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, δεν έχουμε ορθή συνειδιτοποίηση. Κι όταν δεν έχουμε ορθή συνειδητοποίηση αρρωσταίνουμε. 

Σε ποιόν άραγε θέλοιυμε να μοιάσουμε; Γιατί δεν υπάρχουν σήμερα πρότυπα, τα οποία αξίζει να μιμηθούμε; Σε ποιόν αναφέρονται τα σημερινά πρότυτα; Σε τίνος όνομα; Στο όνομα του Χριστού ή στο όνομα του διαβόλου;  Θέλουμε να είμαστε υιοί του φωτός  ή θέλουμε να είμαστε υιοί του σκότους; 

Αφήσαμε τους μύθους ακόμα και την ίδια την Παράδοση για  να ξεφύγουμε στο απόλυτο, στο αφηρημένο, στο ανεικονικό, αλλά ο λαός μας δεν αγαπάει τις θεωρίες και  τα βιβλία με εξαίρεση τον Καζαμία. . Παλιά σε κάθε σπίτι υπήρχε το εικονοστάσι και τα Ιερά Γράμματα. Ο λαός μας  μπορεί κα να φοβάται τα βιβλία. Τα γράμματα τρελαίνουν τους ανθρώπους. Δεν εμπιστεύεται τους διανοουμένους. 

Όταν ο διάσημος Γάλλος αρχιτέκτων Λε Κορμπυζιέ ήρθε στα ελληνικά νησιά, και  είδε την αρχιτεκτονική των νησιώτικων σπιτιών ,έγραψε στους φίλους του στη Γαλλία, "ελάτε στα ελληνικά νησιά, να θεραπευτείτε."  'Ενα Ισπανός ποιητής ο Πιέρρα είπε, πως ήρθε στην Ελλάδα δεκαπέντε φορές και έγραψε μια συλλογή ποιημάτων με ποιήματα για την Ελλάδα. Όταν ρωτήθηκε γιατί αγαπάει τόσο την Ελλάδα, απάντησε  πως στην Ελλάδα σώζεται ακόμα η ζωή στα μέτρα του ανθρώπου. 

Το παράδοξο είναι ότι ο λαός μπορεί ακόμα να μπαίνει στο νόημα των ποιημάτων και ν' αγαπάει τα τραγούδια που έχουν στίχους., αντίθετα με τους επιστήμονες που δεν "καταλαβαίνουν" την ποίηση. Οι στίχοι  του Ανδρέα Εμπειρίκου "Δεν έχουμε κυδώνια" ή του Κώστα Καρυωτάκη "Θάνατος είναι οι κάργιες στα κεραμίδια" είναι "ακαταλαβίστικοι" γι' αυτούς  Κανένας δεν καταλαβαίνει τί σημαίνει το "μακάριον εστί το διδόνα ή λαμβάνειν" της Γραφής.,  αν και όλοι μας νιώθουμε  καλύτερα όταν δίνουμε  παρά όταν παίρνουμε. Στην Κρήτη π.χ. αν ήθελες να σε κάνουν εχθρό τους , να τους εμπόδιζες να σε κεράσουν.

Γιατί είναι επικίνδυνες οι θρησκείες του απολύτου, για τις οποίες ο Θεός είναι απλησίαστος και κανείς δεν ενώνεται με το Θεό, ενώ η Γραφή λέει, πως ο άνθρωπος είναι "κατοικητήριο " του Θεού, ,"οίκος προσευχής"; Θα απαντήσω με μια μικρή ιστορία. Πρόκετια για δύο διανοουμένους, που είχαν μεταξύ τους μια διαφορά, η οποία εκκρεμούσε στα δικαστήρια. Όταν ρωτήθηκε ο μηνυτής , γιατί δεν ακολουθεί το παράδειγμα του Ιησού που συγχώτησε τους σταυρωτές του, απάντησε,  ότι δεν είναι Θεός. Με αυτή την δικαιολογία ο άνθρωπος αυτός πίστευε ότι ο Θεός είναι απόλυτος και δε νοιάζεται για τον συγκεικριμένο άνθρωπο. 

Στην πραγματικότητα η αγάπη είναι για το συγκεκριμένο. Δείτε πως ένα παραμικρό πράγμα, όταν το αγαπάμε, πώς αμέσως γίνεται μοναδικό για μας. Και το πιο ασήμαντο, ένα φυλλαράκι στο δρόμο, αποκτάει την αξία του αγαπημένου. Στις θρησκείες του απολύτου ο Θεός είναι αδιάφορος για την τύχη τουι κόσμου και του ανθρώπου. Η επικούρεια φιλοσοφία είναι μια θρησκεία του απολύτου. Ο Επίκουρος  είναι ο αγαπητός φιλόσοφος της σύγχρονης εποχής. Ο Θεός  δημιούργησε τον κόσμο,έλεγε,  αλλά έκτοτε δεν ενδιαφέτεαι γι' αυτόν. 

Τί σημαίνει άραγε ο στίχος του Εμπειρίκου "Δεν έχουμε κυδώνια". Σημαίνει πολλά. Τρεις λέξεις, για τις οποίες μπορείς να γράψεις ολόκληρο βιβλίο. Ίσως δεν πρέπει  να δώσουμε μια απάντηση με δυο λόγια , για να αφήσουμε τον αναγνώστη, να απαντήσει ο ίδιος από την προσωπική του εμπειρία. Όταν απαντάμε έτσι είναι σαν να βάλουμε μια εττικέτα και να τον βγάλουμε απ΄ τη ζωή μας, εντώ πρέπει να είναι μέσα στη ζωή, με τη δυσκολία του στην κατανόηση. 

Ένας φίλος μου, φιλόλογος, έχει τη γνώμη ότι όταν περιορίζουμε τα αρχαία ευρήματα στα μουσεία, τα 'νεκρώνουμε", διότι τα βγάζουμε έξω  απ΄ τη ζωή. Ο στάρετς Ζωσιμα των Αδελρών Καραμαζώφ, , τοιυ Ντοστογιέφσκι λέει στον Δημήτρη Καραμαζώφ "Μέσα στον πόνο, θα ευλογήσεις το Θεό." Είναι το ίδιο που λέει κάποιος Άγιος της Φιλοκαλίας ,"Φέρε κάθε δυσκολία στο Χριστό και θα λυθεί". Μήπως βασανίζει τον ποιητή Εμπειρίκο η σκέψη ότι δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας και δεν γνωρίζουμε, τί μας λείπει;

mlvardospot.blogspot.com 

 

Τσακίσαμε 5 αυτοκρατορίες - Αυτοί είμαστε / Μελέτης Μελετόπουλος

Μια μέρα στη ζωή της οικογένειας του χωριού στη Ρωσία. Φθινόπωρο στο ρωσ...

Οι δυο θησαυροί της καρδιάς

 Τοιυ Μόσχου Λαγκουβάρδου

Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο στα σημεία εκείνα που μιλάει για το "Είναι" του ανθρώπου, καταλαβαίνουμε ότι εννοεί το "Είναι" ως το "ευάρεστο στον Κύριον είναι".

Μιλώντας σχηματικά μπορούμε να πούμε ότι άνθρωπος έχει μέσα του δύο "θησαυρούς", τον "αγαθό θηαυρο", γέννημα του ΠΝεύμαατος του Θεού και τον πονηρό θησαυρό , γέννημα του διαβόλου ή "σαρκικό φρόνημα" ή "γέννημα εχιδνών".

Οι άγιοι Πατέρες μας πααροτρύνουν να προσέχουμε "πέμπειν τον νουν είσω" τον αγαθό θησαυρό και να αγωνιζόμαστε να διώνουμε το "σαρκικό φρόνημα", που οδηγεί στο θάνατο.

Στον αγώνα μεταξύ του αγαθού θησαυρού που αλλιώς ονομάζουμε "πνευματικό σώμα", και "σαρκικού φρονήματος" παίρνουμε το μέρος του "πνευματικού σώματος". Το πνευματικό σώμα είναι το "οικητήριον της ψυχής ή αλλιώς το ουράνιο ένδυμά μας. Πρισσότερες λεπτομέρειες για τους δύο "θησαυρούς" θα βρούμε στην Γαλ.ε΄, 16 επιστολή του Αποστόλου Παύλου.

Αν δε ζούμε από τώρα την άφθαρτη ζωή, θα τη ζήσουμε όταν βρεθούμε στον ουρανό; Πώς ζούμε από τώρα την άφθαρτη ζωη; Θα το ξέρουμε απ΄ τους καρπούς μας. Το δέντρο το καλό απ΄ τους καλούς καρπούς του γνωρίζεται. Αν ειμαστε καλό δέντρο, οι καρποί μας είναι απ΄ τον αγαθό θησαυρό της καρδιάς μας.

Η πολύπαθη έννοια της αγάπης!

Τ 


         Ή έννοια της αγάπης αλλάζει αναλόγως με το ποιος  και γιατί την επικαλείται. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές έννοιες της αγάπης.Όσοι  επικαλούνται την αγάπη ως επιχείρημα προφανώς δεν εννοούν τη δική τους αγάπη. Ίσως γιατί αυτός που επικαλείται τη δική του αγάπη , θα κληθεί να την αποδείξει. Στην περίπτωση αυτή ισχύει το ρηθέν "για να βρεις αγάπη, βάλε αγάπη και θα βρεις αγάπη".

       Για ποια αγάπη πρόκειται; Για την αγάπη του κόσμου (την συναισθηματική) ή για την χριστιανική αγάπη, της οποίας το πρότυπο είναι ο Θεός, κατά την αποκάλυψη του Ιησού. Ο Θεός είναι ο πατέρας όλων των ανθρώπων. Πρόκειται λοιπόν για την πατρική αγάπη του Θεού, την οποία περιγράφει η μεγάλη παραβολή του Ασώτου Υιού;

       Οι επικαλούμενοι την χριστιανική αγάπη έχουν πρότυπο τον πατέρα του ασώτου υιού, δηλαδή φέρονται ως πατέρες προς τέκνα. Οι χριστιανοί πατέρες γνωρίζουν πως αν έχουν για τα παιδιά τους συναισθηματική αγάπη, (την  μόνη αγάπη που γνωρίζει ο κόσμος που δεν προσεύχεται στο Χριστό), είναι σίγουρο ότι καταστρέφουν τα παιδιά τους.

      Για να μην πολυλογώ, το ερώτημα είναι ποια αγάπη καλούμαι ως χριστιανός να έχω προς αυτόν που καθυβρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο του Σώμα του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία; Είμαι κι εγώ πατέρας και πονώ τα παιδιά μου. Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι δεν ξέρω να φέρομαι ως πατέρας προς τέκνα.

     Τί έκανε ο πατέρας του ασώτου υιού; Μήπως τον αναζήτησε να τον πείσει να επιστρέψει; Δεν τον άφησε να πεινάσει, να ταπεινωθεί και να επιστέψει με τη θέλησή του; Μήπως δεν θα μπορούσε ο Θεός να κάνει όλους τους ανθρώπους παρά τη θέλησή τους αγγέλους στην καλοσύνη και στην ειρήνη και στη δικαιοσύνη; Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο και έχει μεγάλη υπομονή, γιατί ο Θεός είναι αγάπη, δηλαδή υπέρτατη κατανόηση!

    Κάποιος διάσημος ηθοποιός αποκλήρωσε το παιδί του που είχε κατασπαταλήσει την κληρονομία της μητέρας του. Ο θεσμός της αποκλήρωσης είναι θεσμός του δικαίου και δεν έχει ιδιοτέλεια. Ο σκοπός της αποκλήρωσης δεν είναι η εκδίκηση του υιού, αλλά η προστασία του.

    Εκείνοι που υπερασπίζονται δήθεν χάριν της αγάπης, τους υβριστές, τους αγαπούν πράγματι; Σαν την αποκλήρωση είναι γι΄ αυτούς μια  δικαστική απόφαση η οποία θα κηρύξει δημόσια ότι δεν είναι ούτε ελευθερία ούτε καλή Τέχνη να βρίζεις το Σώμα του Χριστού!

     Ο υβριστής είναι δούλος των παθών του, της ιδιοτέλειας, της φιληδονίας, της ματαιοδοξίας κ.α. . Εκείνοι που τον ενισχύουν στα πάθη του, τον εμποδίζουν να συνειδητοποιήσει ότι είναι άρρωστος και χρειάζεται θεραπεία.Ο Ιησούς δεν ήθελε αυτήν την υποκριτική αγάπη ή την ψεύτικη ειρήνη.

   

   

Ο Πλάτων, ο Κομφούκιος και η καλύτερη εξουσία

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο Πλάτων είπε πως η επιστήμη χωρίς αρερή είναι πανουργία.  Στα προλεγόμενα 1978 του βιβλίου του με τον τίτλο "Ο πολιτισμός της μεταβιομηχανικής Δύσης" Ο Ντάνιελ Μπελ γράφει μεταξύ άλλων και τα εξής: Θα έλεγα πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα επικείμενο ξεκαθάρισμα του τοπίου. Η εκπνοή του μοντερνισμού, η ξερασία της κομμουνιστικής ζωής, η ανία του απεριότιστου εγώ και η ασημαντότητατων μονολιθικών πολιτικών ψαλμών, δείχνουιν ότι μια μακρά περίοδος φτάνει σ' ένα αργόσυρτο τέλος.>"

Κατά τον διάσημο αυτόν Αμερικανό δημοσιογράφο και καθηγητή της κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ήρθε η ώρα για τη Δύση, να σκεφτεί αυτό που είπε ο Πλάτων και να βάλει ένα όριο ακόμα και στην επιστημονική έρευνα. "Θα θέσουμε άραγε' διερωτάται ο Μπέλ ένα όριο στην εξερεύνηση των πολιτιστικών εκείνων εμπειριών, που πάνε πέρα από ηθικούς κανόνες και εγκολπώνονται το δαιμονιακό με την ψευδαίσθηση, ότι κάθε εμπειρία είναι δημιουργική; Μπορούμε να θέσουμε ένα ΄λοριο στην "ύβριν" (Ελληνικά στο πρωτότυπο). 

Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, συνεχίζει ο Μπελ.  θα μπορούσε να λύσει την πολιτιστική αντίφαση ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον απατηλό του σωσία, τον όμοιο κι αδελφό, την κουλτούρα ατης νεωτερικότητας. Και τότε δεν θα έμενε τίποτε άλλο παρά να εξημερωθεί η οικονομική και πολιτική του κόσμου τούτου. 

Ένας σπουδαίος Κινέζος φιλόσοφος κάποτε, θέλοντας να ωφελήσει τον τόπο του, χρησιμοποιώντας για πρακτικό σκοπό, την ικανότητά του να πείθει τοιυς συνομιλητές του, σκέφτηκε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι και να συναντήσει έναν μεγάλο αρχιληστή, που είχε υπό τις διαταγαές του εννέα χιλιάδες τρομερούς ληστές, οι οποίοι λυμαίνονταν μια μεγάλκη επαρχ΄χια της Κίνας. Στάθηκε αδύνατον, να τον πείσουιν οι φίλοι του και οι δικοί του, να μην πραγματοοιησει το παράτολμο αυτό εγχείρημά του.

Ο φιλόσοφος πίστευε ότι με τα αδιάσειστα επιχείρηματά του , θα απείσει τον αρχιληστή, να μην σκοτώνει τον κόσμο, να μην τον καταληστεέι και τον ρημάζει, μια που αυατός είναι ο αδιαφιλονίκητος ,πλέον, άρχοχντας .Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο νόμιμος άρχοντας και να κάνει ακριβώς τα ίδια, αν ήθελε.  Ένας τόσο ικανός άναθρωπος, αρχηγός εννέα χιλιάδων φοβερών ληκστών, θα ήταν ικανός, να αντιληφθεί τη λογική πρότασή του.

Ο φιλόσοφος παρέβλεπε βεβαίως το γεγονό ότι οι άνθρωποι ακούουν  και αντιλαμβάνονται μόνον αυτό που θέλουν.  Γι' αυτό και ο πιο εύκολος τρόπος να κάνεις κάποιον, να σε υπακούει, είναι να τον διατάζεις να κάνει αυτό που θέλει. Ο φιλόσοφος όμως , πήγε να ορμηνέψει τον αρχιληστή,να κάνει αυτό που δεν ήθελε.

Ο αρχιληστής που δεν τον επέτρεψε καθόλου να μιλήσει τον φοβέρισε τόσο πολ΄κυ, που ο φιλόσοφος κινδύνεψε να πεθάνει από ο φόβο του, πριν προλάβουν να του πάρουν το κεφάλι οι ληστές. Πώς τόλμησες, του είπε ο αρχιληστής, εσύ ένας διανοούμενος, να εμφανισθείς μπροστά μου; Αν δεν υπήρχατε εσείς, ο λαός δεν θα υπέφερε τα όσο υποφέρει. Οι άρχοντες θα φοβο΄κυνταν την κοινωνική εξέγερση και δεν θα τολμούσαννα καθυποτάξουν τους λαούς. 

Όταν ο φιλόσοφος απομακρύνθηκε αρκετά από το λημέρι των ληστών κι ένοιωσε ασφαλή, είπε στον εαυτό του: Κομφούκιε (ήταν ο Κομφούκιος)μ αφιλ δεν χρειαζόταν καυτηριαση, γιατί πήγες να καυτηιραστείς;

Ο Αμερικανός φιλόσοφος Χένρυ Ντέϊφιν Θορώ γράφε στο βιβλίο του "Αντίσταση στην πολιτική εξουσία", πως  καλύτερη εξουσία είναι αυτή ποιυ κυβερνάει λιγότερο. Προφανώς, γιατί μόνο για λίγο, είναι όργανο του λαού. Ο Θορώ προχωράει ακόμα περισσότερο. Η καλύτερη εξουσία, λέει, αυτή που δεν κυβερνά καθόλου.

Μόσχος Λαγκουβάρδος

Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

του Μόσχου Λαγκουβάρδου

" Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα." Ψαλμός 18

Τα πάντα βεβαιώνουν ότι η συνείδηση υπάρχει και μετά το θάνατο του σώματος, όταν αναζητάμε την αιτία που υπάρχουν.Ο αθεϊσμός θεωρεί ότι η συνείδηση είναι λειτουργία σωματική, που παύει να υπάρχει με το θάνατο. Αλλά αυτό δεν ισχύει και αποδεικνύεται από το ίδιο το σώμα ότι η συνείδηση δεν είναι του σώματος. Η συνείδηση είναι άκτιστη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος , Δεν είναι δημιούργημα του ανθρώπου. 

Η συνείδηση γεννιέται από το πνεύμα του Θεού.. Όταν το σώμα γεράζει ή αρρωσταίνει και οι σωματικές λειτουργίες υπολειτουργούν ή και παύουν να υπάρχουν η συνείδηση ενδυναμώνει. Όταν το σώμα αδυνατίζει  , η συνείδηση δυνναμώνει. Όταν ασθενώ, λέει ο Απόστολος Παύλος,  τότε είμαι δυνατός. 

Οι άγιοι υποβάλλονται σε νηστείες, αγρυπνίες, κακαπάθειες, Προτρέπουν να ζητάμε απ΄ το Θεό δοκιμασίες και να αποφεύγουμε την τρυφηλή ζωή. Τα νοσήματα είναι επωφελή  για το πνεύμα, γιατί ταπεινώουν  τη ζωϊκότητα της σάρκας.  

"Αν δεν υπήρχε αιωνία συνείδηση μέσα στον άνθρωπο', γράφει ο  Δανός φιλόσοφος Κίρκεγκωρ, αν για θεμέλιο των πάντων βρισκόταν μια άγρια δύναμη που ελισσόμενη μέσα στα σκοτεινά πάθη δημιουργούσε τα πάντα, τα ασήμαντα και τα μεγάλα, αν ένα απύθμενο και ακόρεστο κενό κρυβόταν κάτω απ΄ το παν, τί θα 'τανε, λοιπόν, άλλο η ζωή από απόγνωση;" 

Η προετοιμασία για το θάνατο είναι ανάγκη γι'α μας που πιστεύουμε ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο . Αυτος που δεν πιστεύει νομίζει ότι δε θα έρθει η ώρα να φύγει και δεν προετοιμάζεται για το θάνατο.. Η Γραφή λέει, πως πρέπει να μνημονεύουμε το θάνατο , ει δυνατόν χωρίς διακοπή. 

Στο βιβλίο του  π. Σεραφείμ Ρόουζ "Η ζωή μετά το θάνατο"  Οι μεταθανάτιες εμπειρίες στο φως της Ορθόδοξης διδασκαλίας" εκδ, Μυριόβιβλος, γράφει: " Όταν τα πάθη έχουν εκδιωχθεί απ΄την καρδιά και στη θέση τους έχουν φυτευθεί οι αρετές που αντιτάσσονται σε αυτά, τότε οπαιαδήποτε δελεαστική εικόνα κι αν παρουσιαστεί στην ψυχή, εκείνη δείχνοντας έντονη αποστροφή, την προσοπερνά αγνοώντας την.

 Όταν όμως η καρδιά δεν έχει καθαριστεί από τα πάθη, η ψυχή θα τρέξει να πλησιάσει οποιοδήποτε πάθος, για το οποίο η καρδιά έχει τη μεγαλύτερη έλξη. Και τότε οι δαίμονες θα τη θεωρήσουν φίλη, και γνωρίζουν που θα την οδηγήσουν."Από αυτή τη ζωή προετοιμαζόμαστε για τη ζωή μετά το θάνατο, για να είναι η καρδιά μας καθαρή, για να μην εισέρχονται σ' αυτήν οι λογισμοί.

Το γεγονός ότι νιώθουμε την ανάγκη να είναι η συνείδησή μας καθαρή όταν φύγουμε από εδώ και ζητάμε συγνώμην από όλους τις τελευταίες μας  στιγμές, αυτό δεν θα είχε καμία έννοια, αν ο θάνατος ήταν ανυπαρξία.

 Όπως δεν  κυνηγάμε όρνεα φτερωτά στον αέρα, όντας άνθρωποι ή δεν πετάμε ψηλά όπως εκείνα, αυτό δεν είναι στη φύση μας,  έτσι δεν είναι δυνατόν να καταγινόμαστε με  δαιμονικούς λογισμούς, χωρίς  συχνή νηπτική προσευχή."  .

Είναι μακάριος ουτός που έχει στην καρδιά του την νηπτική προσευχή του  Ιησού και  αδιαλείπτως  επικαλείται τον Ιησού  ενωμένος μαζί του όπως ο αέρας με τα σώματά μας ή όπως η φλόγα με το κερί.. Όπως  ο  ήλιος διερχόμενος πάνω από τη γη , θα κάνει μέρα., έτσι το αγιον και σεβάσμιον όνομα του Κυρίου λάμποντας  συνεχώς στο νου ,θα γεννήσει αναρίθμητες ηλιοφώτιστες έννοιεςς. " (Φιλ)

 

 

Nieves de enero muchas gracias por su apoyo

 

Άνθρωπος και μηχανή (Ο θόρυβος άλλαξε τη ζωή μας)

           Πιστεύω ότι αυτό που άλλαξε τη ζωή μας είναι ο θόρυβος.  Βγάλε  το θόρυβο  κι η ζωή μας είναι όπως πριν όσον αφορά την ενότητα με τον εαυτό μας και με τους άλλους!

         Πολλοί αρχίζουμε να νιώθουμε ότι αυτό που στερούμαστε είναι η ενότητα μέσα μας και στο περιβάλλον μας. Δυο χιλιάδες περίπου χρόνια πριν ο άγιος Διονύσιος ο αρεοπαγίτης έγραψε πως την ενότητα τη δημιουργεί το ωραίο. Ο  θόρυβος αφαιρεί το ωραίο και διαλύει την ενότητα.

       Τί συμβαίνει στ΄ αλήθεια; Διαλέγουμε τη ζωή που κάνουμε ή μας επιβάλλεται παρά τη θέλησή μας; Πολλοί έχουν παραιτηθεί από ερωτήματα όπως "ποιοι είμαστε", "από πού ερχόμαστε", "πού πηγαίνουμε"! Ο Κύριος ζητεί από μας επαγρύπνηση και προσευχή.  Η ευλογία απομακρύνεται από εκείνους που δεν την θέλουν. Ο οίκος τους αφίεται έρημος!

      Ο φυσικός Βέρνερ Χάϊζενμπεργκ γράφει στο βιβλίο του Φυσική και φιλοσοφία: "Από τους ιστορικούς έχει συχνά συζητηθεί το ζήτημα, αν η εμφάνιση των φυσικών επιστημών μετά τον 16ον αιώνα ήταν κατά κάποιο τρόπο μια φυσική συνέπεια των προηγουμένων κινήσεων στην ευρωπαϊκή πνευματική ζωή. Μπορεί κανείς εδώ να υπενθυμίσει, πως ορισμένες τάσεις στη χριστιανική φιλοσοφία οδήγησαν σε μια πολύ αφηρημένη έννοια περί Θεού, πως μετατόπισαν το Θεό τόσο μακριά έξω από τον κόσμο στον ουρανό, ώστε άρχισε κανείς να παρατηρεί τον κόσμο χωρίς να βλέπει ταυτόχρονα και το Θεό μέσα στον κόσμο."

       Τα λόγια  αυτά του Χάϊζενμπεργκ θυμίζουν  τους στίχους της Αγίας Γραφής που μιλάνε για την παρουσία του Θεού παντού στον κόσμο. "Που πορευθώ από του πνεύματός σου και από του προσώπου σου πού φύγω; " Παραθέτουμε μερικούς στίχους του γνωστού 136ου ψαλμού σε ερμηνευτική απόδοση:
                                         Που να πάω μακριά απ΄ το Πνεύμα σου
                                         και μακριά απ΄ την παρουσία σου πού να φύγω;
                                         Αν ανεβώ στους ουρανούς είσαι εκεί
                                         κι αν κατεβώ στον Άδη είσαι πάλι. (...)
                                     
                                        Κι αν πω: "Ας με σκεπάσει το σκοτάδι,
                                         κι ας γίνει νύχτα γύρω μου το φως",
                                        και το σκοτάδι ακόμα για σένα
                                        δε θά  ΄ναι σκοτεινό
                                         κι η νύχτα σαν τη μέρα θα φωτίζει-
                                        σκοτάδι ή φως για σένα
                                        είναι παρόμοια."


       Ένας σύγχρονος ποιητής, ο Δαβίδ Λώρενς εκφράζοντας τη λύπη από την αίσθηση της απουσίας του Θεού στη σύγχρονη ζωή,  δίνει με ποιητικό τρόπο μια εικόνα της διάλυσης του ανθρώπου, ο οποίος αυτοπαγιδεύτηκε  στον σύγχρονο  μηχανιστικό τρόπο ζωής. Παραθέτουμε το ποίημά του:

                                                  Αυτολύπη

                                  Ποτέ δεν είδα ένα άγριο πράγμα
                                  λυπημένο για τον εαυτό του.
                                 Ένα μικρό πουλί παγωμένο θα πέσει νεκρό από ένα κλωναράκι
                                 χωρίς ποτέ να νιώσει αυτολύπη."

       Ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει μόνο κι αβοήθητο τον άνθρωπο που νιώθει αυτολύπη, που πορεύεται σκυθρωπός, αν στραφεί προς Αυτόν και ζητήσει τη βοήθειά Του. Παραθέτουμε το στίχο του  42ου ψαλμού που μιλάει για τη λύπη που νιώθουμε όταν δεν αισθανόμαστε την παρουσία του Θεού κοντά μας:

                               " Ίνατί περίλυπος εί , η ψυχή μου;
                                 και ινατί συνταράσσεις με;
                                 έλπισον επί τον Θεόν, ότι εξομολογήσομαι αυτώ.
                                 σωτήριον του προσώπου μου
                                 ο Θεός μου."

                                (Ψυχή μου, γιατί λυπάσαι
                                και μ΄ αναστατώνεις;
                                Έλπιζε στο Θεό. Θα τον υμνήσω πάλι
                                της ύπαρξής μου το σωτήρα
                                και Θεό μου.)