ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΠΙΣΤΩΝ!

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Δεν πιστεύω ότι επίσκοπος κηρύττει εναντίον πιστών που υπερασπίζονται την ελευθερία! Τα ίδια γίνονταν και στη Δύση και ο κόσμος μίσησε τον κλήρο. Σε μας τους ορθοδόξους δεν υπήρξε αντικληκαρικαλισμός.

Επισκοπικό κήρυγμα εναντίον της ελευθερίας ! Και μάλιστα επισκόπου με πλούσια συγγραφική δράση για την νοερά προσευχή!

Αν αληθεύει, σημαίνει ότι αν ξέρεις πολλά περί προσευχής, δεν είναι ένδειξη ότι αγαπάς την νοερά προσευχή και την τηρείς.

Κρίμα!

mlvardospot.blogspot. com

ΘΕΟΣ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

  Θεός με βλέπει, δε θα πω ψέμματα. Ήταν άραγε αληθινά τα λόγια αυτά που ειπώθηκαν σε κάποια δίκη; Ή ειπώθηκαν για να συγκινήσουν τους δικαστές που δίκαζαν την υπόθεση;

Ο δικηγόρος είπε στο μάρτυρα τη στιγμή που ορκιζόταν;

-Να πεις την αλήθεια στο δικαστήριο.

-Θεός με βλέπει, δε θα πω ψέμματα. Έχω τέσσερα παιδιά, είπε ο μάρτυρας.

Μακάρι όλοι να νιώθαμε πάντοτε έτσι. Ότι ο Θεός μας βλέπει. Και ότι έχουμε παιδιά και δε θα πούμε ψέμματα.

Η Γραφή λέει, "πας άνθρωπος ψεύτης". Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αγωνιστεί για την αλήθεια. Αν αφήσει το ασυνείδητό του να τον οδηγεί, θα είναι ψεύτης.

mlvardospot.blogspot.com

Η ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ

Όταν η άρχουσα τάξη σφάλλει, τα σφάλματά της τα πληρώνει, δυστυχώς και ο φτωχός λαός! Παράδειγμα ο λαός των Ισραηλιτών. Γράφει το Λεξικό: "Οι Ισραηλίται, ήτοι το βασίλειον των δέκα φυλών, άμα τω χωρισμώ αυτών την ειδωλολατρείαν ασπασάμενοι, και την αθεϊαν καλλιεργήσαντες, τάχιστα περιήλθον νεις διαφθοράν ηθών και εκ ταύτης εις εθνικήν παραλυσίαν. Διά ταύτα ετιμωρήθησαν πρώτα μεν δια ξίφους, δεύτερον δια λιμού και άλλων κακών, και τρίτον, επανειλημμένως εξελεγχθέντες, και έτι μάλλον σκληρύναντες τους τραχήλους αυτών, τέλειον κατεστράφησαν άνευ ελπίδος σωτηρίας. Διακόσια πενήντα τέσσερα έτη διήρκεσεν η βασιλεία του Ισραήλ , 975-721 π.Χ. (..) Αιχμαλωτισθέντες ουδέποτε επανήλθον, ουδ' απετέλεσαν ίδιον έθνος." (Γ.Κωνσταντίνου, Λεξικόν Αγίων Γραφών, σ.482)

Τί μας λέει η ιστορία αυτή του αρχαίου Ισραήλ; Αν είχε τη δύναμη ο φτωχός λαός, αν υπήρχε αληθινή δημοκρατία, έπρεπε να αφήσει την άρχουσα τάξη να ακολουθήσει τις επικίνδυνες λατρείες της και να μείνει πιστός στον αληθινό Θεό. , αντί να την ακολουθεί και να την μιμείται. Διαβάζοντας την ιστορία αυτή, σκέφτομαι μήπως και οι σημερινοί Έλληνες, μιμούμενοι την άρχουσα τάξη στην αθεΐα της ,παραδοθούμε σε βάρβαρο λαό, για να κλάψουμε πικρά, που δεν μας άρεσε ο Χριστός!

mlvardospot.blogspot.com

ΜΥΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

-Πώς θά 'λεγες τον άνθρωπο που ενώ μπορεί να χαρεί μαζί με τον Κύριο Ιησού Χριστόν, δε χαίρεται;

-Θα τον έλεγα "άμυαλο" ή όπως έλεγε η γιαγιά μου Βασιλική ,"δεν τον κόβει". 

-Πώς το λέει το Ευαγγέλιο, το να χαίρεσαι μαζί με το Θεό; 

-Νομίζω είναι μυστικό. 

-Και πώς το ξέρουμε;

-Είναι μυστική πνευματική εμπειρία. Αποκαλύπτεται μέσα μας, όταν νιώθουμε τη χαρά αυτή μαζί με το Θεό. Ο Δαβίδ λέει γι' αυτήν την μυστική εμπειρία, "ευφραίνεσθε δίκαιοι εν Κυρίω". Δίνοντας τη σωστή ερμηνεία στη λέξη ¨"δίκαιοι" , πλησιάζουμε στην έννοια της χαράς εν Κυρίω, αλλά δεν την γνωρίζουμε, διότι δεν έχουμε την εμπειρία της. 

Η Γραφή λέει για τον Αβραάμ, ότι η πίστη του Αβραάμ ελογίσθη εις δικαιοσύνην. Άρα  δικαιοσύνη στη Γραφή είναι η πίστη. Ο στίχος του Δαβίδ, μπορεί  να μεταφραστεί "να ευφραίνεσθε οι πιστοί μαζί με τον Κύριο." Η πίστη είναι μυστική χαρά μαζί με τον Κύριο.

Στον τρίτο τόμο της Φιλοκαλίας, στην Τρίτη Εκατοντάδα Γνωστικών Κεφαλαίων του οσίου Νικήτα, στο εδάφιο λη', διαβάζουμε τα εξής: " (Ο) την καλή αλλοίωσιν της δεξιάς του υψίστου  αλλοιωθείς, επιλανθάνεται τροφής, ύπνου, κατευμεγεθεί σωματικών, σωματικής αλογεί αναπαύσεως και, όλην την ημέραν εν κόποις ων και ιδρώσιν ασκητικοίς, κόπου τινός η φυσικής ανάγκης ουκ επαισθάνεται, πείνης ή δίψης, ύπνου και άλλων της φύσεως αναγκών. Εκκέχυται γαρ αοράτως η αγάπη του Θεού μετά χαράς αρρήτου εν τη καρδία αυτού" ((Ρωμ.ε΄, 5).

mlvardospot.blogspot.com 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν δυο τρόποι να μιλάμε. Ένας τρόπος είναι να μιλάμε με τη φωνή , όταν μιλάμε στους άλλους κι ένας τρόπος να μιλάμε με άλλες γλώσσες, εν ετερογλώσσες, όπως τις ονομάζει.

Ο Απόστολος Παύλος, ονομάζει το να μιλάμε χωρίς φωνή, "γλώσσα λαλείν", άλλη,διαφορετική γλώσσα. Τη γλώσσα του πνεύματος. Θέλω πάντες "γλώσσας λαλείν", "Ο λαλών γλώσσες εαυτόν οικοδομεί" Εάν γαρ προσεύχομαι γλώσση, το πνευμα μου προσεύχεται, ο δε νους μου άκαρπός εστί. " (1Κορ. 14,14)

Σ' αυτό το σημείο ο Απόστολος διακρίνει το πνεύμα από το νου. Όταν είναι παρόν το πνεύμα, ο νους πρέπει να είναι "άκαρπος'. Το πνεύμα και ο νους δεν συμβαδίζουν.

Εαν λέει σε μια εκκλησία όλοι γλώσσα λαλούν και εισέλθουν σ' αυτήν ιδιώτες (εννοεί αυτούς που δεν ξέρουν να λαλούν γλώσσες) ή άπιστοι, θα πούν ότι όλοι τρελάθηκαν.

mlvardospot.blogspot.com

ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Την εποχή του φόβου, οι άνθρωποι φοβούνται να υπάρξουν και επιστρέφουν στις ρίζες της υπάρξεώς τους. Στην νηπιακή και την παιδική ηλικία. Τότε που δεν αμφιβάλλαμε για τίποτε κι η βεβαιότητα για τον πατέρα και τη μάνα, ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα για μας ήταν απόλυτη! Ακόμα και να μας σώσουν από την πείνα. Τώρα που ο φόβος απειλεί να σκοτώσει τα πάντα, ο φόβος μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο. Ρώτησαν κάποτε έναν Γέροντα στο Άγιον Όρος, για την εποχή αυτή, ποιό είναι το στοιχείο που κυριαρχεί και είπε, ο φόβος. Ο φόβος είναι κυρίαρχος παντού. Η απολυταρχική εξουσία, όταν επικρατεί΄, χρησιμοποιεί το φόβο, για την πολιτική διακυβέρνηση. Για τη σημερινή εποχή δε χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο εκτός του "έρχου και ίδε." Επόμενο είναι, όταν κυριαρχεί ο φόβος του θανάτου, να στρεφόμαστε στις ρίζες της υπάρξεώς μας, όταν η εξουσία αρπάζει το πνεύμα και απειλεί το ψωμί και τη ζωή των ανθρώπων. Σε κάθε δυσάρεστη είδηση στην ψυχή, η μόνη παρηγοριά και ενθάρρυνση, χωρίς το πνεύμα του Θεού, είναι το ψωμί. Τώρα για να ζωγραφίζεις και να συγκινεί η ζωγραφική σου τον κόσμο, πρέπει να ζωγραφίζεις μόνο φουρνάδικα και ψωμιά. mlvardospot.blogspot.com

ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ στο Χριστό, που σημαίνει ότι ρωτάμε για το κάθετί, αν αρέσει στο Χριστό, δηλαδή ζούμε μπροστά στο Χριστό.

ΕΠΙΓΙΓΝΩΣΚΟΝΤΕΣ, την ενοίκησι του Χριστού. Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ο Χριστός είναι μέσα μας (εκτός αν η δοκιμασία μας στο κάθετί απέτυχε).

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ.

ΌΛΑ ΑΥΤΑ με την αδιάλειπτη προσευχή του Ιησού μέσα στην καρδιά.

Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ είναι έτσι ώστε αν δεν είμαστε ταπεινοί δεν θα την κάνουμε. Είναι ίσως η πιο δύσκολη δοκιμασία, ο πιο μεγάλος πειρασμός. Αν αποτύχει, δεν πρόκειται να τηρήσουμε ποτέ την αδιάλειπτη νοερά προσευχή, ούτε να είμαστε ΑΦΟΡΩΝΤΕΣ ούτε ΕΠΙΓΙΓΝΩΣΚΟΝΤΕΣ ούτε ΕΝΑ με το Χριστό.

Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ είναι το παν στην Ορθοδοξία.. Από την αρχή οι προφήτες διδάσκουν, "Πας όστις επικαλέσεται το όνομα του Θεού, σωθήσεται.'"

mlvardospot.blogspot.com

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

  Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όταν διαβάζουμε κάποιο βιβλίο με το νου, εξασκείται ο νους μας ή όχι; Παρόλο που έχουμε συγκεντρωμένο το νου μας στο βιβλίο που διαβάζουμε, ο νους δεν ασκείται όσο εξασκείται όταν δεν έρχονται οι σκέψεις απ' έξω.

Δεν εξασκείται γι' αυτό ακριβώς, επειδή οι σκέψεις είναι έτοιμη, κονσερβαρισμένη τροφή. Ενώ όταν ο νους είναι στραμμένος προς τα μέσα και αναζητεί μέσα μας τις λέξεις, η αναζήτηση αυτή είναι δημιουργική. Αναζητώντας τις λέξεις και βάζοντάς τις στη σειρά, ο νους είναι δημιουργικός.

Ο νους για να εξασκηθεί, πρέπει να είναι δημιουργικός. Πρέπει να φτιάχνει ο ίδιος το φαγητό του και μην το τρώει έτοιμο από την κονσέρβα. Ο εγκέφαλος, λένε, αναγεννάται όταν κουράζεται. Όταν είναι ξεκούραστος μαραζώνει. Όλα τα όργανα του σώματος ατροφούν στην ακινησία. Τα στεκούμενα νερά σαπίζουν.

Ο Πλάτων έλεγε "Να καλλιεργείς τις Μούσες και να εργάζεσαι." Δηλαδή να καλλιεργείς τις Μούσες και να εργάζεσαι. Δεν θεωρούσε την Τέχνη, εργασία. Με την ποίηση ξεκουράζομαι από τη δούλεψή της, έλεγε κάποιος ποιητής.

mlvardospot.blogspot.com

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Θα πάω στη σημερινή συγκέντρωση για την Ελευθερία, στην Κεντρική Πλατεία. Στην Ελευθερία πιστεύουν αυτοί που αγωνίζονται για να μην είναι το συγκεκριμένο εμβόλιο υποχρεωτικό!: Πρώτα σου παίρνουν την ελευθερία και ύστερα το ψωμί, ακόμα και τη ζωή.

Σήμερα άνοιξα το Ευαγγέλιο και το διαβάζω εκεί όπου ανοίγει, όπως κάνω κάθε μέρα. Κι η περικοπή αυτή είναι τα λόγια του Θεού για τη σημερινή ημέρα: Σήμερα διάβασα το κατά Ιωάννην Κεφ.ΙΒ΄,37-41,

Το ξαναδιαβάζω τώρα, που ετοιμάζομαι για την συγκέντρωση και ευχαριστώ το Θεό. Με προειδοποίησε για τη Συγκέντρωση για την Ελευθερία. Ο Κόσμος δεν γνωρίζει πια την ελευθερία. Γράφει το Ευαγγέλιο, τόσα θαύματα έκανε ο Ιησούς μπροστά στους Εβραίους της εποχής του και δεν τον πίστεψαν, για να εκπληρωθεί ο λόγος του Προφήτου Ησαϊα:

Είπε ο ΗσαΪας : Κύριε, ποιός πίστεψε στο μήνυμά μας; ΣΕ ποιόν φανέρωσε ο Κύριος τη δύναμή του; (...) ο Θεός τύφλωσε τα μάτια τους και σκότισε το νου τους, έτσι που να μη δούνε με τα μάτια τους και με το νου τους να μην καταλάβουν και επιστρέψουν σε μένα και τους γιατρέψω."

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Με το βάπτισμα γινόμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί, μέλη του σώματος της Εκκλησίας, της οποίας κεφαλή είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.

Η ζωή μας ως ορθόδοξοι χριστιανοί είναι αγώνας, τον οποίο τρέχουμε με υπομονή: με οδηγό τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν.

Το επόμενο στάδιο είναι η βεβαιότητα ότι ο Ιησούς είναι μέσα μας και με τη βεβαιότητα αυτή γινόμαστε ένα με το Χριστό.

Στο τέλος του δρόμου, όπως σε κάθε αγώνα ο αθλητής λαμβάνει το στεφάνι του αγώνα, έτσι κι εμείς λαμβάνουμε ως στεφάνι, τη νέα μας διαμονή, στην αιώνια ζωή με το Χριστό. Ο Χριστός είναι ο παράδεισός μας. Αυτή είναι η εμπειρία μας από το δρόμο. Κόλαση είναι η ζωή χωρίς το Χριστό.

mlvardospot.blogspot.com

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Σήμερα έφυγα από το σπίτι χωρίς να ανοίξω την Καινή Διαθήκη και πήγα κατ' ευθείαν στο Μικροβιολογικό εργαστήριο, για τη μέτρηση του χρόνου πήξεως του αίματος. Περίμεναν καμιά δεκαριά άλλοι, πριν από μένα. Όλοι φοβισμένοι από το θάνατο λόγω ίωσης. Αλλάζαμε θέσεις μήπως τυχόν βρισκόμαστε κοντά ο ένας στον άλλον.

Θυμάμαι το στίχο του Λόρκα από το Θρήνο για τον θάνατο του ταυρομάχου Ιγνάτιο Σαντσεθ Μεχίας: "Να το δω δεν το θέλω, το αίμα του Ιγνάτιου , χυμένο στην αρένα.".

Όσο για μένα καταφεύγω συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, στην ποίηση, εξ ού και η ενθήμηση των στίχων του. Αλλά πριν μιλήσω για ποιήματα, πρέπει να ευχαριστήσω το Θεό, για τις αποκαλύψεις του σήμερα. Στην αρχή θυμήθηκα τα λόγια του ιερού Αυγουστίνου, "Ναι, θα πεθάνουμε, αλλά όχι τώρα".

Μετά θυμήθηκα, τί κάνει ο λαός για να παρηγορεί τον εαυτό του, όταν φοβάται εκείνη τη μέρα: Ο λαός δεν ασχολείται με θεωρίες και φιλοσοφίες. Έχει μπροστά του τα πρότυπα. Ο λαός μας μένει ορθόδοξος, όχι επειδή διαβάζει τη θεολογία της Ορθοδοξίας, αλλά επειδή διδάσκεται από τους βίους των αγίων και των ηρώων αγωνιστών της Ελευθερίας του Γένους. Θυμήθηκα τα λόγια του μπουρλοτιέρη Κωνσταντίνου Κανάρη, το βράδυ έκανε μπουρλότο την τούρκικη ναυαρχίδα: "Κωνσταντή, απόψε πεθαίνεις"".

Τα λόγια αυτά, το βράδυ στο καϊκι, σημαίνουν , ότι δε φοβάσαι πιά όταν πάρεις απόφαση το χειρότερο πουμπορεί να σου σειμβεί. Είναι αποδοχή, που κατατροπώνει το διάολο. Αυτό είναι το ανίκητο όπλο κατά του διαβόλου, το να πάρεις την τελευταία θέση. Δυο πράγματα πρέπει να διαθέτεις για να νικας το διάβολο, ταπείνωση και προσευχή και ταπείνωση είναι να παίρνεις την τελευταία θέση, να αποδέχεσαι, δηλαδή, το χειρότερο και να αποδίδεις όλα τα χαρίσματα όχι στον εαυτό σου, αλλά στο Θεό.

Πήγα για καφέ και όσο ναρθεί άνοιξα στην τύχη την Καινή Διαθήκη. Και πού άνοιξε θαρρείτε. Στα λόγια, "Μη φοβού (...)Δεν είναι τίποτε άλλο, ειμή τινές εισιν οι ταράσσοντες υμάς, και Γαλ.1:α΄, 7)

mlvardospot.blogspot.com

 

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Ο ΜΙΜΗΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Στην Ιαπωνία, γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης, στο βιβλίο του "Ταξιδεύοντας Ιαπωνία-Κίνα", γίνονταν συναυλίες, στις οποίες δεν έλειπε τίποτε από αυτά που υπάρχουν στις συναυλίες, μουσικοί, μουσικά όργανα, ακροατές, τα πάντα, εκτός από τον ήχο. Ο ήχος ήταν νοερός, πράγμα που δε θα φανεί καθόλου παράξενο σ' αυτούς που προσεύχονται νοερά.

Εμείς, βέβαια, δεν ακολουθούμε την Άπω Ανατολή και δεν υπάρχει περίπτωση να μιμηθούμε τους Γιαπωνέζους. Αν και τα νέα παιδιά, που δεν μεγάλωσαν χριστιανικά, θα επιβάλλουν με το νόμο, να τελούνται ακολουθίες στους ναούς, εν σιωπή, όχι διότι ο κόσμος θα προσεύχεται νοερά, αλλά διότι δεν θα υπάρχει κόσμος και θα είναι περιττό ο κλήρος να ευλογεί το Θεό στους ναούς.

Αυτό σχεδόν το κατώρθωσαν οι δυτικοί, στους άδειους ναούς τους. Τώρα με την τηλεόραση και το σύμπλεγμα του μιμητισμού που δέρνει τους Έλληνες, θα εφαρμοστεί, χάρις στην τηλεόραση πολύ σύντομα και στην Ελλάδα.

Η διαπίστωση αυτή δεν είναι δική μου, αλλά του Ιωάννη Ρωμανίδη. Αν οι νέοι μας , κατά τον Ρωμανίδη, τον μεγαλύτερο σύγχρονο ορθόδοξο Θεολόγο δε διδάσκονται την Ορθοδοξία, η Ορθοδοξία θα μείνει μόνο στο όνομα και οι ορθόδοξοι θα γίνουν είδος σπάνιο.

mlvardospot.blogspot.com

Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Ο κόσμος λέει για τους γέρους,  πως οι γέροι δεν έχουν ζωή και ζούνε με τις αναμνήσεις τους. Ο κόσμος όμως έτσι αδικεί τους γέρους. Το γήρας είναι του σώματος. Η ψυχή δεν γεράζει . Οι γέροι ελπίζουν κι αυτοί και πιστεύουν στο Χριστό όπως κι ένας νέος.. Ζουν τις αναμνήσεις τους με το πνεύμα του Χριστού. Δεν επαναλαμβάνουν τη ζωή. Το πνεύμα τους με την πίστη στο Χριστό ανοίγει καινούριους κόσμους και κάνει και τους γέρους καινούριους ανθρώπους. 

Τα λόγια του Αποστόλου Πέτρου στην πρώτη του επιστολή δεν διακρίνουν τους ανθρώπους σε ηλικίες, αλλά στην πίστη. Γράφει ο Απόστολος Πέτρος: "Ευλογητός ο Θεός και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο κατά το πολύ αυτού έλεος αναγεννήσας ημάς εις ελπίδα ζώσαν δι' αναστάσεως Ιησου Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, τετηρημένην εν ουρανοίς εις υμάς. τους εν δυνάμει Θεού φρουρουμένους διά πίστεως εις σωτηρίαν ετοίμην αποκαλυφθήναι εν καιρώ εσχάτω. (...)αναγεννημένοι ουκ εκ σποράς φθαρτής, αλλά αφθάρτου, διά λόγου ζώντος Θεού και μένοντος εις τον αιώνα." ((1 Πέ Ι,3,23)

Από το τροπάριο του πρώτου ήχου "Του λίθου  σφραγισθέντος " και από τους στίχους  "ανέστης τριήμερος σωτήρ, δωρούμενος τω κόσμω την ζωήν" συνάγεται ότι υπάρχει ανάσταση ζωής και ανάσταση κρίσεως. Ανασαίνονται οι πιστοί στο Χριστό για να ζήσουν  με το Χριστό και ανασταίνονται οι μη πιστοί για να ζήσουν χωρίς το Χριστό. Κόλαση είναι να ζεις χωρίς το Χριστό.

Ο ύμνος που ψάλλεται κατά τη βάπτιση λέει: "Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε."  Στην αγία εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο Χριστός κρατάει στην αγκαλιά του την Παναγία μητέρα Του, ως νήπιο, πράγμα που σημαίνει ότι μετά τον θάνατον το πνεύμα του ανθρώπου, χωρίζεται από το σώμα του, και δεν μένει γυμνό ούτε ο θάνατος του ανθρώπου είναι το τέλος της ζωής του, αλλά είναι η αρχή της καινούριας ζωής, τς αναγεννημένης εκ πνεύματος αγίου. 

Η απάντηση εις το μυστήριο του θανάτου είναι η πίστη εις το Πνεύμα το Κύριον το ζωοποιόν. Οι νεκροί ζουν και έχουν πλήρη διαύγεια. Ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζώντων. 

mlvardospot.blogspot.com

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ

Το πνεύμα στον άνθρωπο, όσο είναι εν τη ζωή, εμφανίζεται με το είδος της ανθρώπινης μορφής. Είναι τόσο σημαντική η παρουσία του στον άνθρωπο, που όταν το πνεύμα φύγει, το νεκρό σώμα σαπίζει.

Το πνεύμα στον άνθρωπο ονομάζεται ψυχή και έχει το είδος της μορφής του συγκεκριμένου ανθρώπου.Για την Εκκλησία μας ο θάνατος είναι ένα μυστήριο.

Πώς χωρίζεται το πνεύμα από το σώμα, αφού το πνεύμα και το σώμα, όσο ζει ο άνθρωπος είναι ένα. Μετά τον θάνατο, στις αγιογραφίες το πνεύμα του ανθρώπου που πέθανε παριστάνεται ως νήπιο. Έχει τη μορφή του νεκρού στη νηπιακή του ηλικία, στην αρχή της ζωής του. ΄Σημαίνει ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος της ζωής, αλλά η αρχή.

mlvardospot.blogspost.com

ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΡΦΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Όπως είναι η μορφή έτσι είναι και η ψυχή, λένε οι αρχαίοι.

Αν η μορφή είναι σαν πόλη κουρσεμένη, έτσι είναι και η ψυχή. Τί τράβηξε η ψυχή, για να γίνει έτσι!

Οι αγωνιστές του Εικοσιένα, γύμνωναν τα στήθια τους και έδειχναν τις πληγές τους. Στις πληγές ορκίζονταν. "Μα τις πληγές, που μού 'φαγαν τα στήθια" , ήταν ο όρκος τους!

Αλίμονο! η αγωνία μας και ο φόβος μας είναι για το σώμα. Για την ψυχή δε νοιαζόμαστε. Ο άγιος Γρηγόριος λέει περισσότερο να λες την προσευχή, εννοεί την νοερή προσευχή του Ονόματος του Ιησού και λιγότερο να αναπνέεις. Η προσευχή δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, τη χάρη του Αγίου Πνεύματος μέσα μας.

Οι αγωνιστές της ελευθερίας γνώριζαν την αξία της ψυχής, εννοώντας το πνεύμα της ελευθερίας. Ο "ψυχωμένος" ήταν ο ελεύθερος. Αυτούς που δεν είχαν πνεύμα ελευθερίας, δεν τους άξιζε η ελευθερία.

ΤΟ ΖΩΟ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 Το ζώο στο βουνό ανεβαίνει στην άκρη του γκρεμνού. Προτιμάει να βλέπει τον γκρεμνό και να προσέχει, παρά να μην τον βλέπει και να μην προσέχει.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την απώθηση. Τίποτε δε σβήνει από τη μνήμη. Με την απώθηση η αμαρτία μας υπάρχει στη μνήμη, αλλά δεν την βλέπουμε.

Ενώ με νήψη και την επίγνωση ότι ο Χριστός είναι μέσα μας, βλέπουμε την αμαρτία μας και προσέχουμε. Αυτό σημαίνει ο στίχος του ψαλμού: "η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός".

"Δι' υπομονής τρέχομεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν." (Εβρ. ΙΒ΄, 1)

Ζούμε με το Χριστό, με το πνεύμα το Χριστό. Στην ερώτηση, πώς θεραπεύονται οι αναμνήσεις, η απάντηση είναι: Τις ξαναζούμε με το Χριστό.

Γι' αυτό η Επιστήμη λέει, να μην απωθούμε, για να μην αρρωστήσουμε. Με την απώθηση δεν βλέπουμε την αμαρτία μας και δεν κάνουμε τίποτε να την θεραπεύσουμε.

Αν θέλετε να αρρωστήσετε, να κάνετε αυτά τα δύο γράφει στο βιβλίο με τον τίτλο "Εκείνο", ο γιατρός και δάσκαλος του Φρόϊντ Τζώρτζ Γκρόντεκ: να απωθείτε και να κατακρίνετε.

Η Ορθόδοξη παράδοσή μας είναι "νηπτική". "Ανοιχτά πάντα κι άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου", λέει ο Σολωμός. Κι ο Σωκράτης έλεγε, πως δεν αξίζει να ζει κανείς, χωρίς το "γνώθι σ' αυτόν".

mlvardospot.blogspot.com

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

 Η χαρά που έρχεται από μέσα μας  είναι το καλύτερο φάρμακο και είναι δωρεάν. Είναι από τη χάρη του Θεού. Αυτό που αλλιώς το λέμε "ευλογία Κυρίου και έλεος". 

Το γεγονός αυτό δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει. Νομίζουμε ότι όλη η χαρά έρχεται απ' έξω. Δεν έχουμε αίσθηση της ευλογίας του Θεού και δεν είμαστε ευγνώμονες ούτε ευχαριστούμε το Θεό , που μας χαρίζει την ευλογία του. Αγνοούμε τα λόγια του Ιησού "Η βασιλεία των ουρανών εντός υμών εστίν." (Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας). 

Αυτό συμβαίνει, επειδή  αγνοούμε  πώς τα εσωτερικά στοιχεία, του ανθρώπου, ο ψυχισμός του, μετατρέπεται στα εξωτερικά στοιχεία, στον οργανισμό του. Δεν καταλαβαίνουμε πως η  χαρά  θεραπεύει το σώμα και πώς η λύπη το αρρωσταίνει. 

Δεν θα είχαμε την απορία αυτή, αν  όπως λένε , η ψυχή, αυτό που ονομάζεται "ψυχισμός"  και το σώμα ( είναι το ίδιο πράγμα, με διαφορετική μορφή. . Η επιστήμη λέει, πως πρώτα ασθενεί η ψυχή και κατόπιν το σώμα. Στις περισσότερες ασθένειες, αν όχι σε όλες, συμβαίνει αυτό. Οι ασθένειες είναι "ψυχο-σωματικές".  

 Είναι άγνοια να λέμε, δεν πειράζει, ας καταπιέζεται η ψυχή, ας στερούμαστε τη χαρά της ζωής, φτάνει να έχουμε το σώμα μας δυνατό . Αλλά το σώμα δεν μείνει δυνατό, αν η στενοχώρια φθείρει το ανοσοοιητικό του σύστημα..Το ανοσοποιητικό σύστημα αν και δεν είναι οργανικό φυλάει τον οργανισμό μας. Είναι σύστημα ψυχικό, που η αποθάρρυνση και η απελπισία το καταστρέφει

mlvardospot.blogspot.com 

 

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν περιμένω να είναι καθαρή η καρδιά μου, για να ενωθώ με το Θεό, δε θα ενωθώ ποτέ. Το ίδιο και με την προσευχή: αν περιμένω να έχω καθαρή καρδιά, δε θα προσευχηθώ ποτέ. Άλλωστε γιατί οοι νηπτικοί Πατέρες προσθέτουν στα λόγια της αδιαλείπτου νοερά προσευχής, της προσευχής που δε σταματάει ποτε, τη λέξη "αμαρτωλός". Ελέησόν με τον αμαρτωλό. Αν περιμένω να μην έχω ανάγκη από το έλεος του Θεού για να ζητήσω το έλέός του, δηλαδή τη συμπόνια του και τη βοήθειά του, δε θα προσευχηθώ ποτέ. Γιατί ο Απόστολος Παύλος ζητεί να προσευχόμαστε χωρίς διακοπή;

Μ' αρέσει η αναζήτηση της ομορφιάς στις κοινές στιγμές. Η όμορφη μουσική θά 'πρεπε να παίζεται στο δρόμους όχι στις αίθουσες συναυλιών και τα μουσεία, θά 'πρεπε να είναι ανοιχτά, μέσα στη συνηθισμένη ζωή. Δυστυχώς η αντίληψη που επικρατεί είναι το ωραίο και το πολύτιμο να είναι απομονωμένο απ' τη ζωή για τις ιδιαίτερες στιγμές. Το αποτέλεσμα είναι να ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον ολοένα και περισσότερο έρημο της ευλογίας του Θεού. Είναι τραγικό ότι δε ζητάμε την ευλογία του Θεού στις καθημερινές στιγμές. 

(ΣΥΝΈΧΕΙΑ)

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

 -Μόσχο, δε θέλεις να σχολιάζουν τα κείμενα που γράφεις;  Γι’ αυτό δε θέλεις συζήτηση στη σελίδα σου;

 Η σελίδα μου δεν διατίθεται για τις ιστορίες των άλλων. Η γραφή μου δεν είναι για συζήτηση. Είναι υποκειμενική, διότι το θέμα μου είναι ο εαυτός μου και κανείς δε θέλει, να γίνει ο εαυτός του και για τους άλλους. Γράφω εκ του φυσικού μικρά δοκίμια, σαν προσευχή. Είναι λογοτεχνικά κείμενα, όχι επιστημονικά και δεν είναι πρόσφορα για συζητήσεις. Ζητούν από τους φίλους την αγάπη τους, ούτε την επιβεβαίωση ούτε την άρνηση, διότι αυτό θα σήμαινε ότι μπαίνουν στην ιστορία του άλλου, αντί να πουν τη δική τους ιστορία.

Η αρετή της αυτοβιογραφικής γραφής δεν είναι ότι «τα λέει καλά» «μπένε τροβάτο», όπως λέει μια ιταλική παροιμία, αλλά είναι ότι λέει την αλήθεια, όσο μπορεί.

Ο ευγενικός αναγνώστης π.χ. που θα διαβάσει ότι δεν ταιριάζει ,μια μητέρα να μιλάει με το γιο της στην άμμο, για την αγορά, δεν μπορεί να πει: «όχι,ταιριάζει να μιλάει στην άμμο για την αγορά». Αν το πει σημαίνει ότι μπαίνει στην ιστορία ενός άλλου, ενώ αυτό μπορεί να το πει στη δική του ιστορία.

Στην αυτοβιογραφική γραφή γράφουμε «εκ του φυσικού» και έχουμε θέμα τον εαυτό μας. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδικά μου χρόνια τά ‘ζησα στην ορεινή κωμόπολη της Δεσκάτης Γρεβενων, όπου οι απλοί άνθρωποι, όταν τους έλεγες κάτι, θα σε ρωτούσαν, «ποιος το λέει αυτό ;».

mlvardospot.blogspot.com

.

 

 

ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Η μητέρα συμβουλεύει τον έφηβο γιο της: "Καθένας πουλάει ό,τι έχει".

Κάθονται δίπλα- δίπλα στην άμμο και κοιτάζουν τη θάλασσα. Διακρίνονται με τα σκούρα ρούχα τους, σαν δυο μαυροπούλια ανάμεσα στους γλάρους, καθώς όλοι γύρω τους φοράνε τα μπανερά τους. Άλλοι κολυμπάνε κι άλλοι κόβουν βόλτες στην αμμουδιά. Η μητέρα κι ο γιος βρίσκονται στον κόσμο τους.

Γιατί, άραγε, καθένας πουλάει ό,τι έχει: Μια κουβέντα για την αγορά, δίπλα στο κύμα, με έβαλε σε σκέψεις. Τί άραγε να συμβαίνει; Κάποια ερωτική απογοήτευση του νέου; Ο γιος ακούει σιωπηλός. Σαν κάποιος απελπισμένος, που η μητέρα του μάταια προσπαθεί να τονώσει το ηθικό του, σαν την πατούσα του Ελύτη, που σύναξε σοφία στην άμμο.

Ο αρχικός τίτλος στο μικρό μου αυτό δοκίμιο ,ήταν "κουβεντούλα στην άμμο". Στην αρχή σκέφτηκα να μην τον αλλάξω. Αλλά εκ των υστέρων άλλαξα γνώμη. Δεύτερες σκέψεις κρείσσονες: Αν τον άφηνα θα 'πρεπε να γράψω "καθένας δίνει ό,τι έχει ή καλύτερα "προσφέρει ό,τι έχει". Αλλά γράφω εκ του φυσικού και όχι από τη φαντασία μου.

mlvardospot.blogspot.com

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΑΠΌ ΤΗ ΜΥΤΗ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Το γέλιο που βγαίνει από τη μύτη, είναι μισόγελο. Δε γελάμε με την καρδιά μας. Ίσως συχνά στη ζωή μας τα γέλια μας βγήκαν ξινά ή μας βγήκαν από τις μύτες μας.

Αν είναι να γελάμε από τις μύτες μας, καλύτερα να μη γελάμε καθόλου. Το γέλιο από τη μύτη, στην πραγματικότητα είναι επίκριση. Είναι αυτό που λέμε "μυκτηρισμός" κατηγόρια, χλεύη...

Τον παλιό καιρό στα χωριά, είχαν όλοι, εκτός από τους σπάδωνες, μουστάκια. Δεν υπήρχαν μυκτηριστικά γέλια. Το γέλιο κάτω απ' τα μουστάκια, δεν είναι κατηγόρια. Ειναι ένδειξη σεμνότητας και ντροπαλότητας, στον έπαινο

Οι άνθρωποι ήταν απλοί, ευθείς, δεν ήξεραν τις μεθόδους της υποκρισίας. Η πλάγια έκφραση ήταν μάλλον γυνακεία συνήθεια,, να "χτυπάς το κατώφλι για ν' ακούσει το ανώφλι. Στη Δεσκάτη το κατώφλι το έλεγαν κατώφελο και το ανώφλι, ανώφελο. Την παροιμία για την υποκρισία την έλεγαν έτσι: "Χτυπάει τον κατώφελο ν' ακούσει ο ανωφελος."

Γράφω για το γέλιο, για κάτι που έχει εκλείψει από την κοινωνία μας και νιώθω ότι γράφω για κάτι ξένο και αδιάφορο. Ποιός νοιάζεται για το γέλιο, όταν όλοι είναι σκυθρωποί;

Αν ήμουν πρωθυπουργός, αντί να χρηματοδοτώ τους μεγαλο-καναλάρχες θα ενίσχυα ηθικά και οικονομικά το θέατρο των σκιών, ίσως κάνουν τον κόσμο να ξαναβρεί το γέλιο του!

Πολλοί ίσως θυμώσουν που είμαστε υπέρ του γέλιου. Τόσο έχουν συνηθίσει την κατήφεια .

Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν είναι αγαπητοί σ' αυτούς που δεν θέλουν την ευλογία. Πώς το ξέρουμε αυτό; Το ξέρουμε επειδή ο Κύριος δίδει εντολή "Ευλογείτε και μην καταράσθε". Αν δεν αγαπούσε κανείς την κατάρα, γιατί θα έδινε ο Κύριος την εντολή

να ευλογούμε;

mlvardospot.blogspot.com

ΤΟ ΨΥΧΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Υπάρχουν δύο ψυχοπνευματικά κέντρα που διαμορφώνουν τον άνθρωπο, το πνευματικό και το βιολογικό. Το πνευματικό είναι το κέντρο της φιλίας, της αγάπης που δε ζητεί τα εαυτής και το βιολογικό στο οποίο ανήκουν α) η επιθυμία της αμοιβής π.χ. του μισθωτή και η σατανική επιθυμία και ο δουλικός φόβος του δούλου.

Για το πνευματικό κέντρο της φιλίας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός λέει στους Μαθητές Του:

"Αύτη εστίν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς. Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού. Υμείς φίλοι μου εστέ, εάν ποιήτε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν. Ουκέτι υμάς λέγω δούλους, ότι ο δούλος ουκ οίδε τί ποιεί αυτού ο κύριος. υμάς δε είρηκα φίλους, ότι πάντα, α ήκουσα παρά του Πατρός μου, εγνώρισα υμίν. "Ιω.15:12-15

Γι' αυτούς που πλησιάζουν τον Κύριο και η καρδιά τους είναι στο διάφορο ή υποτάσσονται στις σατανικές επιθυμίες και στο δουλικό φόβο, ο Κύριος λέει: "εγγίζει μοι ο λαός ούτος τω στόματι αυτών και τοις χείλεσι με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ'΄εμού. μάτην δε σέβονταί με, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων.

Με αυτόν τον πρόλογο, ανατωτιόμαστε, ποιό στοιχείο μας διαμορφώνει; Σε ποιό στοιχείο είναι η καρδιά μας; Είναι στο πνευματικό; Αγαπάμε χωρίς ιδιοτέλεια; Ποιός είναι ο θησαυρός μας; Είναι η Πίστη στο Θεό, που η χάρη του μας δίνει την ικανότητα να αγαπάμε, χωρίς υστεροβουλία;

Ποιό είναι το κέντρο μας, το αγώϊ που ξυπνάει τον αγωγιάτη, ο αγρός που δίνουμε τα πάντα για να τον αγοράσουμε, το πτώμα όπου συγκεντρώνονται οι αετοί1

Ειναι το βιολογικό κέντρο, δηλαδή η επιβίωση, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης,; Είναι οι σατανικές επιθυμίες ή ο δουλικός φόβος; Είναι η προσδοκία της αμοιβής; Ή είναι η φιλία, το ψυχοπνευματικό κέντρο που μας διαμορφώνει;

"Δοκιμαζέτω άνθρωπος εαυτόν".

mlvardospot.blogspot.com

"Ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον" (Ματθ. 24:2)

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου 

Κάθε φορά που μπαίνω στη "χρεία", έτσι έλεγε το "μέρος" ο μακαρίτης ο παππούς μου Αγγελάκης, έρχεται στο νου μου ο σεισμός, με μια κοπέλα, που είμαστε μαζί στο δρόμο, τη νύχτα του σεισμού, στη Λάρισα και μου αφηγούνταν ότι την βρήκε ο σεισμός την ώρα που έκανε μπάνιο.

Στον ανελκυστήρα, που σπανίως τον χρησιμοποιώ, μόλις ανοίγω την πόρτα, θυμάμαι αυτόν που τον έπιασε ο σεισμός ενώ βρισκόταν μέσα στο κουβούκλιο και χοροπηδούσε, σαν παγάκι στο μίξερ.

Τέτοιες αναμνήσεις πρέπει να έχουν οι πολιτικοί όταν περνούν την πόρτα της Βουλής, μήπως συνέρθουν, επειδή νομίζουν ότι αυτοί θα ζήσουν χίλια χρόνια ή θα πάρουν μαζί τους και αξίωμά τους.

Δε διαβάζουν τί λέει το Ευαγγέλιο "ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον, ος ου καταλυθήσεται" (Ματθ. 24:2) Δε διαβάζουν ούτε τους επιστήμονες, που λένε ότι ο κόσμος θα καταστραφεί, θα καεί ή θα παγώσει.

mlvardospot.blogspot.com

 

ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αγαπώ την άσκηση. Θέλω να μετατρέψω τη ζωή μου σε άσκηση. Άσκηση στη σκέψη, στα αισθήματα, στην κίνηση, στο γράψιμο, παντού. Ακόμα και την αναγκαστική παραμονή, στο διαμέρισμα, την κάνω άσκηση, Όλη η ζωή είναι μια άσκηση. Ο ποιητής Ρόμπλερτ Λαξ, έλεγε πως η κάθε μέρα του, γράφει ένα ποίημα. Το ίδιο λέω κι εγώ. Η κάθε μέρα μου γράφει ένα δοκίμιο.

Να γιατί αγαπώ την άσκηση. Γιατί με την άσκηση ξεκουράζομαι από τη δούλεψή της. Έτσι έκανε ο Καβάφης. Θεράπευε την κούραση της ποίησης με την ποίηση. Δεν εγκατέλειπε την ποίηση.

Το ίδιο κάνω κι εγώ με την άσκηση. Όταν με κουράζει η έντονη άσκηση, εφαρμόζω την απαλή άσκηση. Δεν εγκαταλείπω την άσκηση.

Ο νους π.χ. κινείται διαρκώς. Δεν ξεκουράζεται με την ακινησία, διότι δεν υπάρχει ακινησία του νου. Ο νους κινείται ακόμα και στον ύπνο. Άρα η έντονη κίνηση του νου θεραπεύεται με την απαλή κίνηση του νου. Απαλή κίνηση του νου είναι η νοερά προσευχή. Αντί να αφήνουμε το νου να τρέχει σαν τρελός πίθηκος απ΄ το ένα κλαδί στο άλλο, προσευχόμαστε νοερά.

mlvardospot.blogspot.com 

"ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ"

 Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

"ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ"

Οι άνθρωποι είμαστε ένας ή είμαστε πολλοί. Τα κύτταρα π.χ. του σώματος γεννιούνται, το καθένα χωριστά, έχει τη δική του ζωή, μεγαλώνει , πολλαπλασιάζεται, γεράζει και πεθαίνει. Είναι αυτό μόνο ένα υλικό στοιχείο ή είναι μια οντότητα με τη δική της θέληση, σκέψη, μνήμη, ανεξάρτητη από τη δική μας;

Γιατί γράφω αυτές τις σειρές; Μήπως είμαι κανένας φυσιολόγος;

Πόσο ανούσιες μου φαίνονται! Εμένα μ' αρέσουν λόγια σαν αυτά του αρχηγού των Ινδιάνων Nez Perce, με το δυσκολοπρόφερτο όνομά του Toohoolhoolzote: "Το σώμα μου είναι για να κρατάει μια πνευματική ζωή." Τα βρήκα στο βιβλίο "Ινδιάνικη Σοφία", εκδόσεων Οδός Πανός της Ειρήνης Βρης.

Αναρωτιόμουν, γιατί η σημερινή μέρα, όπως σχεδόν όλες οι μέρες ,πέρασε απαρατήρητη. Δε φταίει η μέρα. Εγώ φταίω που δεν μπορώ να δω το αιώνιο πνεύμα στα κοινά πράγματα. Δεν έχω την προσοχή μου στο ανεπανάληπτο των κοινών πραγμάτων.

Γιατί περνούν οι μέρες μας μάταια; "Εξέλιπον αι ημέραι αυτών εν ματαιότητι" , λέει ο Δαβίδ για τους Εβραίους που δεν επίστευσαν στα θαυμάσια της Δημιουργίας του Θεού. "Και ουκ επίστευσαν τοις θαυμασίοις αυτού" (Ψαλμός 77ος, στ. 32).

Πώς να καταλάβω τί εννοεί ο Ρόμπερτ Λαξ, όταν με συμβουλεύει "να αναζητώ την ομορφιά στα κοινά πράγματα". Είμαι τότε 28 χρονών και δεν γνωρίζω ότι η χάρη του Θεού, το Άγιο Πνεύμα κατοικεί στον άνθρωπο: Δεν είμαι, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, στην δεύτερη προς Κορινθίους επιστολή του "Επιγιγνωσκων", όπως ονομάζει αυτόν που έχει την βεβαιότητα της ενοίκησης του Χριστού: "Χριστός εν ημίν εστίν" (2 Κορ.ιγ΄ 5).

mlvardospot.blogspot.com

ΛΟΓΙΣΜΟI ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ

. Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

 
  · 

Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια

Σ

Λογισμοί υπερηφανείας καταισχύνην σου ετοιμάζουν, λένε οι Πατέρες. Ακόμα και όταν είναι αθώοι; Ούτε και για αστείο; Νομίζω για αστείο επιτρέπεται, Όταν δε λογιζόμαστε σοβαρά.

Ένα παράδειγμα: Στην Ορθοδοξία η υπερβολή είναι αμαρτία. Ο ρόλος του δρομέα π.χ. μπορεί να είναι για κάποιον, για μένα π.χ. υπερβολικός. Θα μπορούσε να μου πει κανείς, "δρομέας είσαι εσύ", και να γελάσουμε.

Μια φορά μετέφερα μερικούς τσιμεντοσωλήνες για έναν φράχτη και με πόνεσε το χέρι μου. Ο γιατρός με ρώτησε πώς το έπαθα και του είπα, από αγροτικές εργασίες. Ο γιατρός που με γνώριζε, είπε: Αγρότης είσαι;

Οι αγροτικές εργασίες μου δεν ήταν, βέβαια, της υπερηφάνειας. Αλλά με το "δρόμο" παρεισέφρυσε το βδέλυγμα της υπερηφάνειας. Βαρέθηκαν οι φίλοι μου, να τους μιλώ για τους Μαραθωνίους.

Θα μου πείτε και ποιά είναι η καταισχύνη που μου ετοίμασε ο λογισμός της υπερηφάνειας. Ήταν ¨τα πόδια του μαραθωνοδρόμου". Αργότερα, ,πολύ αργότερα, υποφέρουν πραγματικά. Οπωσδήποτε όχι σε όλους. Ανάλογα με την "κράση".

mlvardospot.blogspot.com